Οι αποκαλύψεις του Βαγγέλη Μαρινάκη για τον Νίκο Παππά και η επιβεβαίωση του χαρακτηρισμού του ως «υπουργού – καναλάρχη, βάζει σε νέα βάση την υπόθεση ενός υπουργού που πλέον βρίσκεται στο στόχαστρο.
Ο Νίκος Παππάς, την εποχή που έκανε δήθεν κάθαρση του τηλεοπτικού τοπίου, την εποχή που έφερνε το… Ινστιτούτο της Φλωρεντίας για να γνωμοδοτήσει για το πόσες συχνότητες χωράνε στο φάσμα… είχε κι άλλες δουλειές. Οπως αποκάλυψε ο κ. Μαρινάκης, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, εν γνώσει του Αλέξη Τσίπρα ζήτησε να χρηματοδοτήσουν τον Χρήστο Καλογρίτσα για να αποκτήσει κανάλι.
Οπως και το 2016 που βοούσε ο τόπος, έτσι και τώρα, όλοι γνώριζαν ότι διακαής πόθος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να αποκτήσει κανάλι που θα ελεγχόταν απευθείας από το Μαξίμου. Γι’ αυτό έγινε προσπάθεια να γίνει καναλάρχης ο κ. Καλογρίτσας, όπως θυμούνται όλοι με τα «βοσκοτόπια» και τις «πέτσινες» εγγυητικές από την ΣΥΡΙΖΑ bank, την Attica Bank δηλαδή.
Ο κ. Παππάς έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση της «μοιρασιάς» κατά το δοκούν των Μέσων Ενημέρωσης. Και από χθες ο κατά τα άλλα λαλίστατος Παππάς δεν λέει κουβέντα για τα παιχνίδια με το κανάλι του Καλογρίτσα. Φαίνεται γνωρίζει καλά ότι η σιωπή είναι χρυσός.
Ομως, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου που φέρνει τα πάνω – κάτω.
Παρότι ξεχασμένη υπόθεση σήμερα, το 2014 στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είχε ανοίξει μια έντονη εσωκομματική αντιπαράθεση, παρά το νικηφόρο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές.
«Στο διάστημα της προεκλογικής περιόδου παροξύνθηκαν φαινόμενα που υπονομεύουν τη συλλογικότητα και τραυματίζουν την «ψυχή» της Αριστεράς. Τόσο η αδρανοποίηση των εκλεγμένων οργάνων κι η ενίσχυση εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων, όσο και η αποχαλίνωση του παραγοντισμού και της διγλωσσίας, έπληξαν τη δημοκρατία κι έφθειραν την αποτελεσματικότητα […]Το ίδιο ισχύει, εξάλλου, και για τους «τεχνικούς» της εξουσίας, είτε στην εκδοχή τοπικών παραγόντων είτε σε εκείνη των ανώτερων διαμεσολαβητών ισχύος, από την αποκοπή του γραφείου του προέδρου ως τους απίθανους συμβούλους και την εκ μέρους τους ωμή περιφρόνηση των αξιών της Αριστεράς».
Με αυτό τον τρόπο είχε εντοπίσει μερικά από τα προβλήματα, η πρωτοεμφανιζόμενη τότε «κίνηση των 53», στο πρώτο της κείμενο (που υπογραφόταν από 53 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και της πολιτικής γραμματείας).
Ωστόσο, εάν υπήρχε ένα όνομα στο οποίο τότε στρέφονταν τα πυρά για τα προβλήματα που είχαν εμφανιστεί αυτό ήταν του σημερινού υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά, στον οποίο κατεξοχήν χρεώνονταν οι χειρισμοί που αφορούσαν την επικοινωνιακή πολιτική και τη λειτουργία του γραφείου προέδρου. Ωστόσο, η ισχυρή φιλία του με τον πρωθυπουργό εξασφάλισε ότι ο τότε κραδασμός δεν είχε παραπέρα επιπτώσεις.
Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα για τον Νίκο Παππά
Όμως, τα πράγματα τώρα είναι πιο δύσκολα για τον Νίκο Παππά.
Ο λόγος είναι ότι αρχίζει να φαίνεται όλο και περισσότερο ως η προσωποποίηση του κινδύνου να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ την εικόνα του «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς» πάνω στην οποία στηρίζει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική και προεκλογική απεύθυνσή του το κυβερνών κόμμα.
Και αυτό δεν είναι τυχαίο: ο Νίκος Παππάς διεκδίκησε να παίζει ένα κεντρικό ρόλο σε τομείς που συνδέονται με τις πιθανές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με οικονομικά συμφέροντα.
Καταρχάς, αυτό αποτυπώθηκε στον τρόπο με τον οποίο θέλησε να κυριαρχήσει στην πολιτική για τα ΜΜΕ. Αυτός πήρε την πρωτοβουλία (και την ευθύνη) για τον πρώτο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες που εξελίχτηκε σε φιάσκο, όχι μόνο ως προς το θεσμικό πλαίσιο που κατέπεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας αλλά και ως προς την εμπλοκή του Χρ. Καλογρίτσα με τα περίφημα βοσκοτόπια. Θυμόμαστε τον επιχειρηματία να είναι στην πρώτη σειρά των θέσεων σε εκδήλωση με ομιλητή τον Παππά ο οποίος ανέλυε θέματα… διαφάνειας και διαφθοράς.
Αυτός επίσης χρεώθηκε την πολιτική και τους χειρισμούς σε σχέση με την ΕΡΤ, με όλα τα προβλήματα που εμφανίστηκαν και τις κριτικές που δέχτηκε και από δημοσιογράφους που ήταν φιλικά προσκείμενοι προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τι δεν έχουν πει για το «Συριζομάγαζο» ή το «μαγαζάκι» του Παππά που περνά τη σκληρή κυβερνητική γραμμή και κάνει μεταδόσεις από το… Διάστημα ή την προσελήνωση του ελληνικού διαστημοπλοίου.
Και σε αυτόν καταλογίζουν μια προσπάθεια ελέγχου της επικοινωνιακής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένης της χρήσης διαφόρων sites αμφιβόλου κύρους και ποιότητας.
Οι «κολλητοί» του υπουργού ή τα «παππαδοπαίδια» που βρίσκουν πόρους για να επιβιώνουν και να λιβανίζουν τον Παππά και τους συμβούλους του.
Και βεβαίως, ακόμη και μεταξύ βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται κατά καιρούς γκρίνιες γιατί ο Νίκος Παππάς παίζει το ρόλο του «γκαουλάιτερ», ακόμη κι όταν βρίσκεται εκτός πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Του χρεώνουν αλλαζονική συμπεριφορά, εξουσιομανία και ταυτόχρονα έλλειψη έργου μιας και άλλοι κάνουν τη δουλειά του στο υπουργείο κι αυτός πάει σε εγκαίνια με αποτέλεσμα να έχει ονομαστεί και «κοψοκορδελάκιας».
Η σημασία της υπόθεσης Πετσίτη
Κυρίως, όμως, στον Νίκο Παππά χρεώνουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ την υπόθεση Πετσίτη, γιατί είναι το κοντινότερο πράγμα σε διαδρομές «μαύρου πολιτικού χρήματος» που βρέθηκε η κυβέρνηση.
Για την ακρίβεια ο Πετσίτης, ο φίλος και συνεργάτης του Νίκου Παππά, είναι ένας κόμβος σε ένα κουβάρι σχέσεων που περιλαμβάνουν επιχειρηματίες, κύπριους δικηγόρους με προέλευση το ΑΚΕΛ αλλά ειδίκευση στις off–shore, ένα ταξίδι στη Βενεζουέλα, μια επίσκεψη του Νίκου Παππά σε ένα στέλεχος του ΑΚΕΛ στη φυλακή όπου εξέτιε ποινή για ένα οικονομικό σκάνδαλο.
Και αυτή η εμπλοκή έχει κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί το κυβερνών κόμμα όχι μόνο υποστηρίζει ότι συμβάλλει στη διαλεύκανση σκανδάλων όπως αυτό της Novartis, αλλά και στήριξε την πολιτική του στην ηθική ανωτερότητα έναντι των συστημικών κομμάτων.
Διάφορες δηλώσεις αποστασιοποίησης
Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι τυχαίο ότι έχουν καταγραφεί διάφορες κινήσεις αποστασιοποίησης από τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής.
Έτσι, δεν πέρασε απαρατήρητη η σχετική δήλωση του ίδιου του κυβερνητικού εκπροσώπου Δ. Τζανακόπουλου που ουσιαστικά άφησε ακάλυπτο τον Νίκο Παππά για την υπόθεση Πετσίτη. Άλλωστε, πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύο υπουργοί είχαν διαφορετική προσέγγιση και σε άλλα ζητήματα, όπως π.χ. σε σχέση με τα προβλήματα στην ΕΡΤ.
Ούτε πέρασε απαρατήρητη η επιλογή υπουργών όπως ο Παναγιώτης Ρήγας ή και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να υποστηρίξουν την ανάγκη να εξετάσει το ζήτημα η δικαιοσύνη και να αποφανθεί αυτή για την υπόθεση, ή τα όσα έχουν πει βουλευτές όπως ο Σάκης Παπαδόπουλος ή ο Γιώργος Βαρεμένος για την ανάγκη να υπάρξει πλήρης διερεύνηση τα υπόθεσης. Ακόμη και ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης υποστήριξε ότι «ο κόσμος θέλει απαντήσεις και αυτό πρέπει να το κάνουμε όλοι».
Οι δηλώσεις αυτές, προσεκτικά διατυπωμένες αλλά παρ’ όλα αυτά σαφείς, δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος του κυβερνώντος κόμματος θεωρεί πλέον ότι ο Νίκος Παππάς αποτελεί μια ιδιότυπη πολιτική επισφάλεια για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρωθυπουργός επιμένει στην πλήρη στήριξη στον Νίκο Παππά
Σε αντίθεση με τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επιμένουν ότι χρειάζεται αποστασιοποίηση από την υπόθεση Πετσίτη, ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου, που αρνήθηκε να τοποθετηθεί πάνω στο εάν υπάρχει «σκάνδαλο Πετσίτη» και αντίθετα το παρουσίασε ως αντιπερισπασμό της Νέας Δημοκρατίας. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι κονταροχτυπιόμαστε στο γήπεδο των σκανδάλων και της σκανδαλολογίας. Και ότι από τη μια υπάρχουν σκάνδαλα υπαρκτά, σκάνδαλα τα οποία δεν τα ανέδειξε η κυβέρνηση αλλά η δικαιοσύνη, σκάνδαλα τα οποία τα γνωρίζουμε εδώ και χρόνια και από την άλλη υπάρχει η πετσιτολογία. Δια πάσα νόσο και πάσα αστοχία υπάρχει ένας Πετσίτης».
Ωστόσο, δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι τέτοιες δηλώσεις θα καταφέρουν να ανακόψουν το κύμα εντεινόμενων αντιδράσεων για τις επιλογές και τις πρακτικές του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής.
Ο Τσίπρας δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς. Να «αδειάσει» το δεξί του χέρι λίγους μήνες πριν από τις εκλογές; Και κυρίως αυτόν που ξέρει τα μυστικά του ΣΥΡΙΖΑ, από εκείνο το μακρινό ταξίδι στην Καραϊβική μέχρι τις κρυφές επαφές με αυτό που ο πρωθυπουργός λέει ειρωνικά «εκπρόσωποι της ελίτ»;