Εχουν γραφτεί τόσα για το ανεξάρτητο αναρχοαυτόνομο κράτος των Εξαρχείων που θα έλεγε κανείς ότι ένα ακόμη κείμενο γι’ αυτό είναι περιττό. Ωστόσο δεν θα ήταν άσκοπα δύο ακόμη σχόλια επί του θέματος, ως υστερόγραφα στη μοναδική μετά την εδαφική ολοκλήρωση του ελληνικού κράτους απόσπαση – για την ακρίβεια, παραχώρηση – εδάφους του σε ξένη δύναμη. Παραχώρηση την οποία, μετά την πρόσφατη (4 Απριλίου) παράνομη εισβολή ελληνικών λιμενικών δυνάμεων στο έδαφος του νέου κράτους, επικυρώνουν, αφενός διά βαρυσήμαντων δηλώσεων και αφετέρου δι’ ευγλώττου σιωπής, οι δύο πλέον αρμόδιες ελληνικές αρχές.
Οι βαρυσήμαντες δηλώσεις (5 Απριλίου) είναι των επικεφαλής του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη κυριών Ολγας Γεροβασίλη και Κατερίνας Παπακώστα, οι οποίες (δηλώσεις) έχουν ως εξής: «Η κατάσταση στα Εξάρχεια έχει βελτιωθεί σε σύγκριση με εκείνη που επικρατούσε προηγουμένως»˙ «Είναι αυτονόητο ότι στα Εξάρχεια δεν υπάρχει [πλέον] άβατο». Καθώς είναι αυτονόητο ότι οι εν λόγω κυρίες αναφέρονται στο καθεστώς μιας ξένης χώρας, είναι αυτονόητο ότι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της επικυρώνεται με τις δηλώσεις τους διά της εις άτοπον απαγωγής. Προς άρσιν πάσας σεξιστικής παρεξηγήσεως προσθέτω ότι οι κυρίες υπουργοί επαναλαμβάνουν σχεδόν αυτολεξεί όσα επί τριετίαν επανελάμβανε για τα Εξάρχεια ο προκάτοχός τους στο υπουργείο τους Νίκος Τόσκας. Εννοείται ότι κανείς από τους τρεις δεν τόλμησε ποτέ να πατήσει το πόδι του στα Εξάρχεια.
Η εύγλωττη σιωπή που επικυρώνει (και πάλι διά της εις άτοπον απαγωγής) την ανεξαρτητοποίηση του αναρχοαυτόνομου κράτους των Εξαρχείων είναι εκείνη του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη, η οποία (σιωπή) περιέχεται σε δύο πλήρους σημασίας ενέργειές του. Η πρώτη είναι η περίφημη – παροιμιώδης πλέον – δήλωσή του μετά από επίθεση που δέχτηκε από τραμπούκους της Χρυσής Αυγής («Θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα!»). Το γεγονός ότι η δήλωση αυτή δεν ισχύει και για τους τραμπούκους του κράτους των Εξαρχείων, το οποίο τυχαίνει να βρίσκεται εντός – και μάλιστα στο κέντρο – της περιοχής του δήμου του, δείχνει πως ο κ. Καμίνης θεωρεί ότι τα Εξάρχεια δεν ανήκουν πλέον στη δικαιοδοσία του. Η δεύτερη πλήρους σημασίας ενέργειά του είναι η εκτύπωση κομψότατου γραφιστικά και γλαφυρότατου φυλλαδίου (40 σελίδων) με τον θριαμβικό τίτλο Το μέλλον που φτιάξαμε μαζί, 2011-2019. Με το φυλλάδιο αυτό, που διανεμήθηκε πρόσφατα διαφημιστικώ τω τρόπω σε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα διά μέσου του κυριακάτικου φύλλου του Βήματος και της Καθημερινής, ο κ. Καμίνης απαριθμεί λεπτομερώς τα επιτεύγματα της οκταετούς δημαρχίας του.
Αναβαθμίσεις Δημοτικών Ιατρείων και Δημοτικών Αγορών, Δημιουργία Πρότυπων Βιοκλιματικών Σταθμών, Ενεργειακές Αναβαθμίσεις σε Σχολικά Συγκροτήματα, Κατασκευές Νηπιαγωγείων, Δημιουργία Δικτύων Επιχειρηματικότητας και Βυθιζομένων Συμπιεστών Απορριμμάτων, Αποκαταστάσεις Παιδικών Χαρών, Αναπλάσεις Πλατειών, Ανακαταλήψεις Καταληφθέντων Κτιρίων (τα κεφαλαία είναι του φυλλαδίου), και όσα άλλα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, συνθέτουν την κοσμογονία που έχει συντελεστεί τα τελευταία οκτώ χρόνια στον Δήμο Αθηναίων. Χάρη στην οποία – και σύμφωνα με τον (εμπνευσμένο ασφαλώς από τον Ανδρέα Εμπειρίκο) τίτλο του φυλλαδίου (τον επαναλαμβάνω: «Το μέλλον που φτιάξαμε μαζί») – οι κάτοικοι του δήμου «ζουν εντός του μέλλοντός των».
Ακριβέστερα: το μέλλον αυτό, σύμφωνα με σφυγμομέτρηση της Metron Analysis (7 Απριλίου), το ζει σήμερα «μάλλον θετικά» μόνο το 30% του πληθυσμού του Δήμου Αθηναίων, γιατί το 65% το βιώνει «μάλλον αρνητικά», ενώ το υπόλοιπο 5%, που απαντά ότι «δεν [το] γνωρίζει», φαίνεται ότι δεν το έχει βιώσει ακόμη. Το γεγονός ότι από τις απαντήσεις αυτές φαίνεται ότι η σφυγμομέτρηση δεν περιέλαβε και τους κατοίκους των Εξαρχείων (διαφορετικά το αρνητικό ποσοστό θα ήταν μεγαλύτερο) και ότι από το φυλλάδιο (που περιέχει πλήθος ονομάτων οδών, πλατειών, εκκλησιών, παιδικών χαρών κ.τ.τ.), η λέξη Εξάρχεια, ή όποια σχετική με αυτήν, απουσιάζει, είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο κ. Καμίνης δεν θεωρεί την περιοχή αυτή τμήμα του Δήμου Αθηναίων. Οτι έτσι έχουν τα πράγματα το επιβεβαιώνει και ο αντιπρόεδρος της ΠΟΑΣΥ (της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων) Σταύρος Μπαλάσκας, που έχοντας βιώσει εξ αυτοψίας την κατάσταση της περιοχής δήλωνε – σε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων (6 Απριλίου) – ότι «τα Εξάρχεια δεν είναι πια άβατο. Ηταν άβατο. Τώρα είναι κράτος εν κράτει».
Το «Σύνταγμα» του κράτους των Εξαρχείων
Το ότι τα Εξάρχεια – ίσως το μόνο διαχρονικώς και παγκοσμίως αντιεξουσιαστικό κράτος – απέκτησαν επί κυβερνήσεως της Ελλάδας από τον ΣΥΡΙΖ(Ανέλ) την πλήρη ανεξαρτησία τους μπορεί να το διαπιστώσει κανείς από μια απλή επίσκεψη σε αυτά. Διότι το μόρφωμα αυτό διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά μιας κρατικής οντότητας: σημαία (χρώματος μαύρου ή κόκκινου)˙ θυρεούς (σύμβολα και εμβλήματα ζωγραφισμένα στους τοίχους των σπιτιών)˙ ιστορία (το περιεχόμενο των αναρτημένων στην πλατεία πανό και των εφημερίδων τοίχου στους δρόμους και στις τζαμαρίες των ανοίκιαστων καταστημάτων). Εχει επίσης αρχίσει να κατασκευάζει και τα δικά του εθνικά (θέλω να πω, κρατικά) μνημεία (το πρώτο, στη συμβολή των οδών Τοσίτσα και Τσαμαδού: η αναθηματική στήλη εις μνήμην ενός από τους πρώτους ήρωές του, τους δολοφονηθέντες άνανδρα από την ελληνική Πολιτεία).
Το πρώτο άρθρο του Συντάγματος του κράτους των Εξαρχείων ορίζει την απόλυτη ελευθερία πράξεων, υλικών και πνευματικών. Την οποία δηλώνουν, άλλωστε, αφενός η έντονη δυσοσμία σωματικών υγρών – κυρίως σε εσοχές σπιτιών ή γύρω από τους ξεχειλισμένους πάντα, εξαιτίας της πυκνότητας του πληθυσμού του (εγχωρίου και επήλυδος) κάδους των σκουπιδιών˙ και αφετέρου το δεύτερο άρθρο του, σύμφωνα με το οποίο η αστυνόμευση στα εδάφη του απαγορεύεται διά ροπάλου. Ως προς αυτό χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του αντιπροέδρου της ΠΟΑΣΥ, ο οποίος, στο άκουσμα ότι ελληνική λιμενική δύναμη εισέβαλε σε αναρχοαυτόνομη κατάληψη οικήματος των Εξαρχείων προς σύλληψη εμπόρων ναρκωτικών, ανέκραξε: «Πού πας, ρε Καραμήτρο!».
Ο κ. Νάσος Βαγενάς είναι κάτοικος των Εξαρχείων. Είναι επίσης ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
