Κάθε φορά, που η χώρα πάει για εθνικές εκλογές, όλοι διερωτώνται τι θα ψηφίσει ο λαός, ποιο κόμμα θα κερδίσει; Αυτό γίνεται, γιατί δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, που να εγγυάται το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Βέβαια, έχουμε τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες παρ’ όλο ότι δίνουν συγκεκριμένα ποσοστά των κομμάτων, συνήθως πέφτουν έξω, γιατί οι Έλληνες δεν είναι ειλικρινείς, όταν ερωτώνται στις συνεντεύξεις. Οι δημοσκοπήσεις, δείχνουν μόνο τάσεις.

Όμως το ουσιαστικό θέμα δεν είναι ποιο κόμμα κερδίζει, αλλά με ποιο κριτήριο ψηφίζουν οι ψηφοφόροι. Γι’ αυτό ας δούμε τις εκλογικές αναμετρήσεις από το έτος 2000, τουλάχιστον :

Εκλογές 2000 : ΠΑΣΟΚ 43,79%, έδρες 158, Ν.Δ.% 42,74 έδ. 125, ΚΚΕ 5,52% , εδ. 11, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ 3,20 % , εδ. 6.
Ο Κ. Σημίτης κερδίζει για δεύτερη φορά τις εκλογές, αν και προηγήθηκε η ζημιά του Χρηματιστηρίου. Όμως ξαναψηφίζεται εν όψη της προσδοκίας του Ευρώ, που υπόσχεται ακόμη καλύτερες οικονομικές μέρες.

Εκλογές 2004 : Ν.Δ. 45,36 %, έδρες 165, ΠΑΣΟΚ 40, 55 %, έδ. 117, ΚΚΕ 5,90 % , έδ. 12, ΣΥΡΙΖΑ 3,26 %, έδ. 6.
Οι Έλληνες, αν και διένυσαν μια χρυσή τετραετία, εντούτοις ψήφισαν Κ. Καραμανλή (junior) , γιατί έλεγε πως θα αλλάξει τις δομές του κράτους.

Εκλογές 2007 : Ν.Δ. 41, 84 % , έδρες 152, ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπανδρέου) 38,10 %, έδ. 102, ΚΚΕ 8,15 %, έδ. 22, ΣΥΡΙΖΑ 5,14 %, έδ. 14, ΛΑΟΣ 3,08 %, έδ. 10.
Η Ν.Δ. κερδίζει τις εκλογές, παρ’ όλες τις πυρκαγιές της Πελοποννήσου, γιατί αυτήν την περίοδο το χρήμα ρέει άφθονο κι οι Έλληνες καλοπαιρνούν, έστω κι αν αυτό γίνεται με δανεικά χρήματα και το χρέος αυξάνεται ραγδαία. Παράλληλα, οι διορισμοί στο δημόσιο γίνονται ασταμάτητα, ώστε ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο.

Εκλογές 2009 : ΠΑΣΟΚ 43,92 %, έδ. 160, Ν.Δ. 33,48 %, έδ. 91 , ΚΚΕ 7,54 % , έδ. 21, ΛΑΟΣ 5,63 %, έδ. 15, ΣΥΡΙΖΑ 4,60 %, εδ. 13.
Οι εκλογές προκηρύχτηκαν δύο χρόνια νωρίτερα, λόγω της δύσκολης κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, δήθεν, ένεκα της παγκόσμιας κρίσης του 2008, αλλά στην πραγματικότητα, γιατί η κυβέρνηση αδυνατεί να δανείζεται το κράτος από τις κεφαλαιαγορές, προκειμένου να πληρώνει τα υπέρογκα τοκοχρεολύσια. Ενισχυτική είναι σ’ αυτήν την άποψη κι η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να δεχθεί συνεργασία για την επερχόμενη ψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φλεβάρη του 2010.

Ο βασικός λόγος ήταν ότι ο Κ. Καραμανλής, προσπάθησε να ξεφύγει από την επερχόμενη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, καθόσον το χρέος της Ελλάδας είχε φτάσει τα 300 δις Ευρώ. Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει μεν τις εκλογές, αλλά ο Γ. Παπανδρέου, αντί να ενημερώσει τον ελληνικό λαό, για την οικονομική κατάσταση της χώρας, λέει το ασύλληπτο ότι «χρήματα υπάρχουν» και δίνει μισό πρόσθετο δώρο Χριστουγέννων στους μικροσυνταξιούχους. Κάποιος επ’ αυτού είπε, «πως ενώ η χώρα βρισκόταν μπροστά στον κρημνό», ο Παπανδρέου, «αντί να πατήσει φρένο στο όχημα, που οδηγούσε, πάτησε γκάζι».

Όμως τον Απρίλη του 2010 ο Γ. Παπανδρέου, ζητά δανεικά από τους εταίρους της ΟΝΕ, οι οποίοι τον αποπέμπουν, επειδή το άρθρο 125 της συμφωνίας του Μάαστριχτ απαγορεύει κάτι τέτοιο. Αλλά προ του κινδύνου να καταρρεύσει σύσσωμο το Ευρώ, οι εταίροι, λίγες μέρες μετά , αλλάζουν γνώμη, καταργούν το άρθρο 125 και δανείζουν στην Ελλάδα μεγάλα ποσά, προκειμένου να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια . Στο σημείο αυτό, κατ’ απαίτηση της Μέρκελ, οι Ευρωπαίοι εταίροι βάζουν στο παιχνίδι των δανειστών και το ΔΝΤ, επειδή έχει πείρα σ’ αυτά τα θέματα. Μαζί με τα δανεικά ήρθε και το «Μνημόνιο 1», που είναι οδηγίες στην Ελλάδα, για να φτιάξει την οικονομία της.

Προκειμένου να ανταποκριθεί η κυβέρνηση στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων εταίρων, βάζει νέους φόρους, όπως αυτός της ακίνητης περιουσίας, που μπαίνει στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Αυτό το γεγονός εκνευρίζει τους Έλληνες σφόδρα. Ακολουθούν έκτροπα στην παρέλαση του ΟΧΙ 2011 στη Θεσσαλονίκη, ώστε αυτή ματαιώνεται. Ο πρωθυπουργός για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, συζητά στο υπουργικό συμβούλιο για δημοψηφίσμα, περί της παραμονής στην ΟΝΕ. Λίγες μέρες μετά γίνεται μια συνάντηση κορυφής στη Νίκαια της Γαλλίας, όπου ο Γ. Παπανδρέου δέχεται σφοδρή κριτική από τους εταίρους, για τη συγκεκριμένη πρόταση. Ακολουθούν κωμικοτραγικά γεγονότα στην Ελλάδα, ώστε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ συμφωνεί με τη Ν.Δ. του Αν. Σαμαρά να παραδώσει την πρωθυπουργία, στον πρώην αντιπρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας της ΟΝΕ κ Λ. Παπαδήμο ( 11 Νοεμβρίου 2011). Στο παιχνίδι μπαίνει κι ο ΛΑΟΣ, με αποτέλεσμα, τα υπουργεία να μοιραστούν, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το «Μνημόνιο 2» και να σωθεί η Ελλάδα από τη χρεοκοπία και την πτώχευση.

Εκλογές 6 Μαΐου 2012 : Ν.Δ. 18,85 %, έδρες 108, ΣΥΡΙΖΑ 16,78 %, έδ. 52, ΠΑΣΟΚ 13,18 % , έδ. 41, ΑΝΕΛ 10, 62 %, έδ. 33, ΚΚΕ 8,48 %, έδ. 26, Χρυσή Αυγή 6,97 %, έδ. 21. ΔΗΜΑΡ 6,11 %, έδ. 19.
Την εποχή εκείνη η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας είναι άνω – κάτω. Παρ’ όλ’ αυτά οι πάντες θεωρούν τους άλλους υπεύθυνους για την κατάντια της Ελλάδας, ώστε ο Παπαδήμος πέφτει, με αποτέλεσμα να προκηρυχθούν νέες εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση του Π. Πικραμένου (Πρόεδρου ΣτΕ)

Η Ν.Δ. βγαίνει πρώτο κόμμα, γιατί με τα Ζάππεια 1 και 2 υπόσχεται πως μπορεί να φτιάξει τα πράγματα. Εντούτοις δεν κατορθώνει να σχηματίσει κυβέρνηση, αν και έγινε πρόταση συνεργασίας στο Φώτη Κουβέλη, αρχηγό της ΔΗΜΑΡ, ο οποίος δε δέχτηκε. Εκλογές 17 Ιουνίου 2012 : ΝΔ. 29, 66 % , έδρες 129, ΣΥΡΙΖΑ 26,89 %, έδ. 71, ΠΑΣΟΚ 12,28% , έδ. 33, ΑΝΕΛ 7,50 % , έδ. 20, Χρυσή Αυγή 6,92 %, έδ. 18, ΔΗΜΑΡ 6,25 % , έδ. 17, ΚΚΕ 4, 50 %, έδ. 12.

Σ’ αυτές τις επαναληπτικές εκλογές, που έγιναν με λίστα, σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας των Κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά. Η υλοποίηση των δεσμεύσεων του Μνημονίου χειροτερεύει έτι περισσότερο το βιοτικό επίπεδο του λαού. Οι Έλληνες θεωρούν ως υπαίτιο αυτής της κακής οικονομικής κατάστασης και τους πολλούς φόρους, το ΠΑΣΟΚ, ώστε το περιποιούνται ανάλογα. Αυτοί που το ψηφίζουν είναι μόνο παλαιοί ιδεολόγοι. Η ΝΔ κι ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνουν σημαντικά ενισχυμένοι, γιατί υπόσχονται καλύτερες μέρες. Το ΚΚΕ χάνει ψηφοφόρους , αλλά η Χρυσή Αυγή συγκρατά τις δυνάμεις της.

Εκλογές 25 Ιανουαρίου 2015 : ΣΥΡΙΖΑ 36, 34%, έδρες 149, ΝΔ 27,81 %, έδ. 76, Χρυσή Αυγή 6,28 %, έδ. 17, Ποτάμι 6,05 % , έδ. 17, ΚΚΕ 5,47 % , έδ. 15, ΑΝΕΛ 4,75 %, έδ. 13, ΠΑΣΟΚ 4,68 %, έδ. 13. Οι εκλογές αυτές προέκυψαν, γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση δεν μπόρεσε μέσα στο 2014 να συγκεντρώσει τις 180 ψήφους, για την επικείμενη εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Στο μεταξύ το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ διεκήρυττε πως θα καταργήσει Μνημόνια και φόρους και πως οι Έλληνες θα έτρωγαν πάλι με «χρυσά κουτάλια». Την κυβέρνηση σχηματίζουν τώρα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, αλλά μέχρι το καλοκαίρι του 2015 η χώρα όχι μόνο δεν φτιάχνει τα οικονομικά της, αλλά πάει, λόγω κακής πολιτικής, κατευθείαν για GREXIT και μεγάλη χρεοκοπία. Η κυβέρνηση, προ αυτής της κατάστασης διεξάγει δημοψήφισμα, με την ερώτηση, αν ο ελληνικός λαός κάνει αποδεκτό το Σχέδιο Συμφωνίας της 25 Ιούνη 2015, που πρότειναν οι εταίροι της ΟΝΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, προκειμἐνου να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία.

Οι Έλληνες στις 5 Ιουλίου 2015 ψηφίζουν 61,33 % ΟΧΙ και 38,69 ΝΑΙ. Όμως τρεις μέρες αργότερα η κυβέρνηση εφαρμόζει το ΝΑΙ και ζητά την υποστήριξη των εταίρων της ΟΝΕ. Στη φάση αυτή βοηθούν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αφορμή της πρότασης διεξαγωγής του υπήρξε η αποτυχία επίτευξης συμφωνίας στις διαπραγματεύσεις, ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές, έως τα τέλη Ιουνίου.

Το αντικείμενο της διαφωνίας υπήρξε το είδος των οικονομικών μέτρων, τα οποία έπρεπε να πάρει η Ελλάδα για την ολοκλήρωση του προγράμματος οικονομικής διάσωσης.

Εκλογές Σεπτεμβρίου 2015: ΣΥΡΙΖΑ 35,46 %, έδρες 145, ΝΔ 28,15 %, έδ. 75, Χρυς. Αυγή 18, Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ), έδ. 17, ΚΚΕ 5,47 , έδ. 15, Ποτάμι 6,05 %, έδ. 11, ΑΝΕΛ 4,75 %, έδ. 10, Ένωση Κεντρώων 3,43 %, έδ. 9. Αυτά τα αποτελέσματα φαίνονται κάπως περίεργα, δεδομένου ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κορόϊδεψε τους Έλληνες, τους οποίους παρότρυνε να ψηφίσουν στο Δημοψήφισμα ΟΧΙ και μετά εφάρμοσε το ΝΑΙ Συμπεράσμα: Από τη διάλυση του ανατολικού μπλοκ και ύστερα, οι Έλληνες έπαψαν να ψηφίζουν σύμφωνα με την ένταξή τους σε δεξιούς , αριστερούς και κεντρώους. Το πρώτο κριτήριο από το 2012 φαίνεται να είναι το οικονομικό, το οποίο απευθύνεται στη βιοτική κατάσταση των ψηφοφόρων. Άρα, το πρόβλημα των κομμάτων είναι πόσο πειστικά μπορούν να πλησιάσουν τους ψηφοφόρους. Από εκεί και ύστερα οι συμπατριώτες μας εκφράζονται αλλοπρόσαλλα, δηλαδή, συναισθηματικά και μη λογικά, γιατί ρίχνουν το ψηφοδέλτιό τους σε κόμματα, τα οποία είτε δεν έχουν κανένα πρόγραμμα είτε δεν παρουσιάζουν κάποια προοπτική να μπουν στη βουλή.

Ο κ. Θεόδωρος Αυγερινός είναι συνταξιούχος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας