Η παρουσίαση του βιβλίου του Φώτη Καζάζη «Ελλάδα-Ελλάδα» θα γίνει την Τετάρτη, 10 Απριλίου, στις 19.00’ στο Αμφιθέατρο του Δημοτικού Πολυχώρου «Γαλαξίας» στη Νέα Σμύρνη. Στον Πολυχώρο, άλλωστε, λειτουργεί ομότιτλη έκθεση φωτογραφίας του Καζάζη, η οποία θα διαρκέσει έως τις 15 Απριλίου (ώρες λειτουργίας 18.00’ με 21.00’).
Πρόκειται για ένα λεύκωμα φωτογραφιών – με τις πολύ προσεγμένες λεζάντες, περιγραφικές αλλά και λογοτεχνίζουσες, που συνηθίζει να γράφει ο Καζάζης – το οποίο ο καλλιτέχνης αφιερώνει σε ένα γιατρό αλλά και σε ένα… Τμήμα Νοσοκομείου μαζί με το νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζεται εκεί! Τι το ευγενέστερο, θα έλεγε κανείς, να αφιερώνεις σ’ αυτούς που σου χαρίζουν ζωή δείγματα της τέχνης στην οποία αφιέρωσες τη ζωή σου…
«Στις 21 Αυγούστου του 2017 γέρασα. Ήταν η μέρα που διαπιστώθηκε μια ασθένεια που την άκουγα πρώτη φορά χωρίς να ξέρω ότι είναι μια “ποιητική” έκφραση ενός είδους καρκίνου», γράφει στο λεύκωμά του ο Καζάζης. Και εξηγεί ότι όταν διάβασε σχετικά με την ασθένειά του είχε ξεκινήσει ήδη θεραπείες στο Ογκολογικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Αλεξάνδρα».
«Αλίμονο αν δεν υπήρχαν…»
«Έμαθα ότι διευθυντής ήταν κάποιος κύριος Δημόπουλος, που ήταν και πρύτανης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο Ογκολογικό Τμήμα του ‘’Αλεξάνδρα’’ δουλεύουν πολλοί γιατροί και μοιράζονται/ χρεώνονται τους ασθενείς. Ο δικός μου γιατρός ήταν υπέροχος, αλλά το ίδιο λέγανε και άλλοι ασθενείς για τον δικό τους γιατρό, κάτι που σήμαινε ότι το Τμήμα πάει καλά, αφού δεν ακούς παράπονα ακόμη και από δύστροπους», εξηγεί.
Στον καθηγητή Μελέτιο-Αθανάσιο Δημόπουλο, έναν εκ των διεθνώς επιδραστικότερων επιστημόνων στον τομέα τους, σύμφωνα με τον κατάλογο Thomson Reuters, αφιερώνει ο Φώτης Καζάζης το τελευταίο του λεύκωμα. Το αφιερώνει επίσης στο σύνολο του νοσηλευτικού προσωπικού του Ογκολογικού Τμήματος του Αλεξάνδρα. «Πολλά ακούγονται για τα Δημόσια Νοσοκομεία, αλλά εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι αλίμονο αν δεν υπήρχαν», τονίζει.
Το λεύκωμα «Ελλάδα-Ελλάδα» περιλαμβάνει φωτογραφίες από το 1978 έως και το 2000, όλες με αναλογική μηχανή. «Είναι φωτογραφίες από τα ταξίδια μου στην Ελλάδα που διαρκώς έκανα όταν έβρισκα ευκαιρία από τις υποχρεώσεις μου ως εργαζόμενος», διευκρινίζει ο καλλιτέχνης – είναι συνταξιούχος Φυσικός και εργάστηκε επί δεκαετίες σε μεγάλο όμιλο πετρελαιοειδών.
