Ο δημοσκόπος από το δημοκόπο είναι… ένα «σ» δρόμος. Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, υπάρχει πλήρης ταύτιση των όρων. Ειδικά όταν στον κόλπο μπαίνουν τα υπόγεια και τα πάνω πατώματα του Μεγάρου Μαξίμου.

Διότι, όταν βγαίνουν απανωτά γκάλοπ που δείχνουν δημοσκοπική κατάρρευση της… επαράτου Αριστεράς, εκεί δεν μπορούν να κάνουν δουλειά τα troll των 0,60 ευρώ. Πόσο να αποδομήσουν στο διαδίκτυο τις έρευνες; Πόσο να κλείσουν την ψαλίδα με τη Νέα Δημοκρατία;

Όταν και οι ίδιοι δεν πιστεύουν αυτά που βλέπουν στην κοινωνία, τι δουλειά να κάνει και η υπηρεσία των «καλικατζάρων» του facebook που ξημεροβραδιάζεται για να «αγιοποιεί» τον Αλέξη Τσίπρα και να μας θυμίζει ότι η ελπίδα έρχεται;

Κι από την άλλη, πόσο… Πολάκη να αντέξουμε πια; Πόσο να ασχολούμαστε με αυτόν τον τύπο που αν εργαζόταν στο υπουργείο Υγείας όσο εργάζεται στα social media θα είχαμε το καλύτερο ΕΣΥ του κόσμου;

Κάπως έτσι και τις αποφράδες αυτές ημέρες για την κυβέρνηση Τσίπρα, γίνονται τα πάντα προκειμένου να περάσουν οι δημοσκοπήσεις χωρίς ο κόσμος να πάρει χαμπάρι την πρωτοφανή κατάρρευση ενός κόμματος που ήρθε γεμίζοντας ελπίδες το λαό και φεύγει αφήνοντας πίσω του καταστροφή;

Επιστράτευση των «τριών»

Παλαιοκομματικές τακτικές, βγαλμένες από την εποχή που… ψήφιζαν και τα δέντρα. Να κρύψουμε τα γκάλοπ, να ρίξουμε τη διαφορά, να «αποκαλύψουμε» κανένα σκάνδαλο, να βάλουμε και το σκυλί που γαυγίζει δυνατά να κάνει φασαρία και να περιμένουμε «μοιραίοι, άβουλοι αντάμα», ένα θάμα.

Αυτός ακριβώς έκαναν και τα επίσημα… troll του Μεγάρου Μαξίμου με τη δημοσκόπηση της Alco για λογαριασμό του «φιλικού» προς την κυβέρνηση Open. Και όταν μιλάμε για επίσημα troll εννοούμε τον Χριστόφορο Βερναρδάκη, τον Θανάση Καρτερό και τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Οι δύο πρώτοι, παλιές καραβάνες της προπαγάνδας και της… δημοκοπίας, της παραπλάνησης (εξαπάτησης το λέει ο κόσμος) δηλαδή του λαού προς ίδιον όφελος. Ο τρίτος είναι αυτό που λένε στο μπάσκετ «ρούκι». Καλός μαθητής αλλά… λίγος μπροστά στο μεγαλείο των προπαγανδιστών παλαιάς κοπής.

Πήραν, λοιπόν, όπως πληροφορούμαστε, τη δημοσκόπηση της Alco προτού αυτή φτάσει στο κανάλι του Ιβάν Σαββίδη και μόλις την είδαν έπαθαν ταραχή. Διότι η πραγματική, αρχική, διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν 7,5 ποσοστιαίες μονάδες. Προσοχή. Από μια εταιρεία που συνήθως βγάζει χαμηλές διαφορές αλλά που μόλις πριν από ένα μήνα, πάλι για λογαριασμό του Open είχε κάνει γκάλοπ όπου έδειχνε ότι η ΝΔ προηγείται με 5,7 μονάδες και τον Δεκέμβριο, ξανά από την Alco η διαφορά ήταν στις 5,3 μονάδες. Δηλαδή μέσα στους τρεις πρώτους μήνες του 2019 η διαφορά εκτοξεύτηκε κατά 2,2 μονάδες και μάλιστα από μια φιλική προς τον ΣΥΡΙΖΑ εταιρεία δημοσκοπήσεων που δεν δίνει 10 ή 12 μονάδες.

Βεβαίως, τότε οι δημοσκοπήσεις αφορούσαν εθνικές εκλογές και αυτή ευρωεκλογές, όμως, ακόμη κι αυτό το στοιχείο είναι χειρότερο για το κυβερνών κόμμα. Διότι στις ευρωεκλογές είναι πιο χαλαρή η ψήφος, επομένως κάποιοι που διστάζουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για τη Βουλή θα μπορούσαν να το κάνουν για την Ευρωβουλή. Ομως, ακόμη και τη χαλαρή ψήφο ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να την μαζέψει.

Όπως ήταν λογικό στο Μαξίμου έπεσαν και τα τσιμέντα. Να παραγγέλνουν έρευνα σε φίλους κι αυτοί αντί για τούρτα να τους φέρουν βόμβα;

Ο Καρτερός το έριξε στα υπογλώσσια, ο Βερναρδάκης (από τους παλιούς, καλούς γκαλοπατζήδες της Κεντροαριστεράς) έσκιζε τα πτυχία του, ο δε Τζανακόπουλος άρχισε να σκέφτεται: «Μα εγώ στο Αιγάλεω που ζούσα όλοι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ».

Για να μην πούμε για τον γνωστό εκδότη των υπογείων που βλέπει ντέρμπι ή μέχρι και τον Αλέξη Τσίπρα να προηγείται με μεγάλη διαφορά.

Αμέσως πήραν φωτιά τα τηλέφωνα: «Τι να κάνουμε με αυτό το γκάλοπ του Παναγόπουλου; Δεν μπορούμε να εμφανίσουμε δύο μονάδες αύξηση της διαφοράς σε φιλικό κανάλι. Θα είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι η κατάρρρευση πλησιάζει», και άλλα τέτοια ειπώθηκαν. Μαζί βεβαίως με τα γνωστά… μπινελίκια, τα οποία ο κυρ Θανάσης των υπογείων δεν φείδεται όταν πρόκειται να του πειράξεις τον Αλέξη.

«Να γράφει 6 μπροστά»

Εβαλαν κάτω τα νούμερα και είπαν να… πειράξουν λίγο τη διαφορά ώστε αντί για 7,5 μονάδες να γράφει μπροστά 6, και συγκεκριμένα 6,9%. Με τον τρόπο αυτό και μαζί με στοιχεία όπως η χαμηλή συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ΝΔ δεν «τραβάει», ότι είναι και οι αναποφάσιστοι πολλοί να βγει ένα συμπέρασμα «γυρίζει το ματσάκι», «πάμε δυνατά» και άλλα τέτοια αριστεροπατριωτικά.

Αλλωστε, είχαν να λογοδοτήσουν και στον «μεγάλο». Τι να του πουν; Ότι οι έρευνες που περίμεναν τον Μάρτιο θα ήταν καλύτερες αλλά είναι χειρότερες; Ότι οι μαϊμούδες στον ζωολογικό κήπο γελάνε με τα γκάλοπ της πεντάρας από εταιρείες μεταπτυχιακών φοιτητών του Χριστόφορου; Ότι όσα λεφτά και να μοιράσουν σε επιδόματα, όσες προσλήψεις και να κάνουν, όσα δώρα και να δώσουν ο κόσμος δεν «τσιμπάει»;

Ετσι λοιπόν, προτίμησαν τη λαθροχειρία για… καλό σκοπό. Πρέπει να δικαιολογήσουν και το μεροκάματο που βγάζουν με κόπο στο Μέγαρο Μαξίμου.

Η δημοσκόπηση, λοιπόν, έφτασε στα τρεμάμενα χέρια των υπευθύνων του καναλιού… ελαφρώς παραποιημένη, το 6,9% ξεφουρνίστηκε ως μια διαφορά που «παλεύεται» και όλα μια χαρά.

Ηρθε και ο Πολάκης να τα βάλει με θεούς και δαίμονες, «ανακάλυψαν» και τα stock options τραπεζικών στελεχών, έριξαν στον κουβά και ό,τι τους απέμεινε για τα «κόκκινα» δάνεια, κι έφτιαξαν το σκηνικό για να ξεπεραστεί η εικόνα ενός κόμματος που παραπαίει.

Αλλα λέει η κοινωνία

Η αλήθεια, όμως, δεν είναι στα γκάλοπ. Οι δημοσκόποι κάνουν τη δουλειά τους και οι δημοκόποι ακολουθούν. Η αλήθεια κρύβεται στην κοινωνία κι όχι στους αριθμούς. Αλλά κρύβεται και στα απελπισμένα πρόσωπα των κυβερνητικών στελεχών που δεν μπορούν ούτε στις περιφέρειές τους να πάνε. Είδαμε όλοι τι έγινε την 25η Μαρτίου, ο Νίκος Παππάς ακόμη αναζητείται…

Το «Μακεδονικό» διαλύει τον ΣΥΡΙΖΑ και αναγκάζει τον πρωθυπουργό να σπεύσει στη Θεσσαλονίκη να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. H δημοσκόπηση της Alco έδειξε ότι σε Μακεδονία και Θράκη η διαφορά των δύο κομμάτων είναι τέσσερις μονάδες μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της υπόλοιπης Ελλάδας.

Το ευρωψηφοδέλτιο «μυρίζει» από μακριά ήττα τεραστίων διαστάσεων έτσι απολιτίκ και απαξιωμένο που είναι.

Ο Κόκκαλης αντικατέστησε τον Μανώλη Γλέζο και η Μυρσίνη Λοϊζου τσάκισε το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.

Το Μάτι και η Μάνδρα είναι εδώ και στοιχειώνουν και τη Δούρου και όλη την κυβέρνηση. Δύο τραγωδίες που ανέδειξαν τη διαχειριστική ανεπάρκεια ανθρώπων που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να παραμείνουν στην εξουσία.

Και γι’ αυτό δεν έχουν πρόβλημα να είναι παρακοιμώμενοι των επιχειρηματικών ελίτ της χώρας, κυρίως εκείνων που επιβιώνουν χάρη στον κρατικό κορβανά και τις δημόσιες συμβάσεις.

Η κυβέρνηση βουλιάζει στα αδιέξοδα και αναζητά μια… κάλπη σωτηρίας, ένα μήνυμα ότι μπορεί και την επόμενη ημέρα να δηλώσει παρών.

Γιατί το να «πειράξεις» μια δημοσκόπηση για να είναι πιο εξωραϊσμένη η εικόνα, δεν πετυχαίνεις πολλά. Την ημέρα των εκλογών κρίνονται όλα.

Αυτό που προσπαθεί να κάνει το Μαξίμου πλέον είναι η διαχείριση της ήττας. Πώς στις ευρωεκλογές δεν θα φάει τέτοιο «φούμο» ώστε να μπορεί να μείνει στην εξουσία για μερικούς ακόμη μήνες. Και το κυριότερο: Πώς θα κρατήσει τις δυνάμεις του ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να παραμένει ένας ισχυρός παίκτης στο πολιτικό σκηνικό.

Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα: Αδυνατώντας να αποδεχθούν ότι πρέπει να… αποχαιρετήσουν την Αλεξάνδρεια που φεύγει, φτιάχνουν μια σχεδία για να χωρέσει όσο το δυνατόν περισσότερους ναυαγούς.