Η καιροσκοπική δημαγωγία, οι υποσχέσεις χωρίς αίσθηση των οικονομικών αλλά και διαπραγματευτικών δεδομένων ήταν και είναι αναπόσπαστο συστατικό της φυσιογνωμίας του Σύριζα. Παρά τις ήττες και τις κυβιστήσεις  που έχει αναγκαστεί να υποστεί, με οδυνηρές συνέπειες για τη χώρα, συνεχίζουν απτόητοι να παίζουν το ίδιο έργο.
Διατηρούν και καλλιεργούν την ψευδαίσθηση, ότι τέλειωσαν τα μνημόνια, ότι μόνοι αυτοί μπορούν να αποφασίζουν για μια σειρά καθοριστικά θέματα με συνέπεια και τα προβλήματα να μη λύνονται και η χώρα να βρίσκεται διαρκώς σε ένα καθεστώς ανυποληψίας.
Καλλιέργησαν με το θέμα της πρώτης κατοικίας υπερβολικές  προσδοκίες, παρά τις προειδοποιήσεις  και τώρα τρέχουν να  μπαλώσουν  ότι μπορούν για να μη δημιουργηθεί μια κρίση με τους θεσμούς. Θέλοντας και μη, καθώς έβλεπαν το αδιέξοδο κατέθεσαν την περιβόητη ρύθμιση που θα αντικαταστήσει το νόμο Κατσέλη που απέχει  όμως σημαντικά από αυτά που υπόσχονταν.
Ιδιαίτερα για τα επιχειρηματικά δάνεια, που υπήρχαν οι μεγάλες ενστάσεις από τους δανειστές, οι διαφορές με αυτά που υπόσχονταν και αυτά που θέλουν να νομοθετήσουν – αν φυσικά συμφωνήσουν τελικά οι θεσμοί – είναι σημαντική. Μειώνεται η αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας από 250 σε 175.000 ευρώ, η αξία της υπόλοιπης περιουσίας από 260 σε 80.000 και οι καταθέσεις από 65 σε 15.000. Κανονική κωλοτούμπα θα μπορούσε να πει κάποιος κακεντρεχής…
Κι όμως την ίδια ώρα που εξελισσόταν αυτή η επώδυνη διαπραγμάτευση, με θαυμαστή άγνοια της πραγματικότητας βγαίνει ένας υπουργός και αφήνει να αιωρείται ότι μπορεί να δοθεί δωράκι Πάσχα  250 ευρώ… Για να αναγκαστεί μετά το θόρυβο ο κ.Τσακαλώτος, να σπεύσει να το διαψεύσει  κατηγορηματικά, για να προλάβει νέες εντάσεις.
Δυστυχώς για αυτούς δεν αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος έχει αηδιάσει από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις που καλλιεργούν. Το παραμύθι της ελπίδας χωρίς αντίκρισμα έχει λάβει τέλος, όσο κι αν προσπαθούν να το συντηρήσουν.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως δεν είναι η δική τους κατρακύλα, αλλά ότι συνεχίζουν να συντηρούν ένα κλίμα ανυποληψίας και αβεβαιότητας για τη χώρα που παραμένει αιχμάλωτη των ιδεοληψιών και του λαϊκισμού τους. Ο χρόνος τους όμως στην εξουσία τελειώνει, όσο κι αν προσπαθούν να την παραμείνουν, έστω για λίγους μήνες.

ΤΟ ΒΗΜΑ