Τις πρώτες ώρες μετά το αιματοκύλισμα στα δύο μουσουλμανικά τεμένη του Κράιστσερτς η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Αρντερν έδωσε συνέντευξη Τύπου δίνοντας τον τόνο σε μια χώρα που είχε τόσο ξαφνικά και αναίτια βυθιστεί στη θλίψη. Η ίδια δοκιμάστηκε όσο κανένας άλλος πρωθυπουργός στη χώρα καθώς κλήθηκε να διαχειριστεί τη χειρότερη τρομοκρατική επίθεση στη σύγχρονη ιστορία της Νέας Ζηλανδίας.

Πενήντα άνθρωποι νεκροί, άλλοι τόσοι τραυματίες και ένα φιλειρηνικό έθνος σε βαθύ σοκ. Η φωνή της έτρεμε την ώρα που μιλούσε, αλλά το μήνυμα ενότητας και συμπόνιας που έστειλε έδειχνε αποφασιστικότητα. «Μπορεί εσύ να μας επέλεξες» είπε η Αρντερν αναφερόμενη στον δράστη, όμως «εμείς σε απορρίπτουμε και σε καταδικάζουμε».

Λίγες ώρες μετά βρισκόταν ήδη στον τόπο της τραγωδίας στο Κράιστσερτς με σχεδόν όλο το υπουργικό της συμβούλιο αλλά και τους ηγέτες της αντιπολίτευσης. Ντυμένη με μαύρο μαντίλι στο κεφάλι, ως ένδειξη σεβασμού στους νεκρούς μουσουλμάνους που έχασαν τη ζωή τους, η νεαρή πρωθυπουργός συναντήθηκε με συγγενείς των θυμάτων, τους πήρε αγκαλιά, τους ψιθύριζε λέξεις συμπόνιας και αγάπης, περπάτησε μαζί τους κρατώντας τους το χέρι. Οι εικόνες αυτές ταξίδεψαν σε όλον τον κόσμο.

Σχεδόν μια εβδομάδα μετά την επίθεση, η συζήτηση στη χώρα δεν επικεντρώνεται στο μίσος και την οργή, αλλά στο ότι όλοι μαζί οι πολίτες «μπορούν να τα καταφέρουν, να γιατρέψουν την πληγή, να το ξεπεράσουν» και η Αρντερν επέδειξε ταυτόχρονα ηρεμία και ισχυρή ηγεσία ενώ αφοσιώθηκε στη φροντίδα των ανθρώπων που επηρεάστηκαν οι ζωές τους από το μακελειό.

Η δύναμη της Αρντερν, λένε συμπολίτες της, ήταν η συμπάθεια που τη διέκρινε στη διάρκεια μιας μεγάλης κρίσης. Την ίδια ώρα, εμπιστεύτηκε συναδέλφους της για την αντιμετώπιση του θέματος της ασφάλειας και της έρευνας ώστε η ίδια να επικεντρωθεί στην τραυματισμένη χώρα:

«Ηταν σαν τη μητέρα του έθνους και η προσέγγισή της ήταν σχεδόν τέλεια» αναφέρουν αναλυτές. Σε αντίθεση με τον τρόπο του Τραμπ ή άλλων ηγετών που απευθύνονται στον λαό μετά από τρομοκρατικές επιθέσεις ο οποίος άλλοτε καλύπτει την αδυναμία τους, άλλοτε δείχνει τη δίψα για εκδίκηση, η Αρντερν δεν έκανε τίποτα από αυτά. Οταν δε ρωτήθηκε να σχολιάσει αυτά που δήλωσε ο αυστραλός γερουσιαστής Φρέιτζερ Ανινγκ, ότι δηλαδή φταίει η μετανάστευση των μουσουλμάνων για την επίθεση στα τεμένη του Κράιστσερτς, η Αρντερν απλά τον χαρακτήρισε «ντροπή».

Η νεαρή πρωθυπουργός επανειλημμένα έχει κάνει έκκληση να μπει τέλος στη ρητορική μίσους και βίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενώ άνοιξε την πρώτη της ομιλία στο κοινοβούλιο μετά την αιματοχυσία, στα αραβικά λέγοντας «As-Salaam-Alaikum», δηλαδή «Ειρήνη υμίν».

«Ενας από τους ρόλους που ποτέ δεν περίμενα να έχω και δεν ήλπιζα ποτέ να έχω είναι να φωνάξω τη θλίψη ενός έθνους» συνέχισε. Αρνούμενη να εκφέρει το όνομα του δράστη είπε «δεν θα με ακούσετε ποτέ να λέω το όνομά του» και παρότρυνε τον κόσμο να αναφέρουν τα ονόματα των θυμάτων.

Στο εσωτερικό, ακόμα και οι πιο σκληροί πολέμιοί της έχουν σιωπήσει. Οι δημοσιογράφοι μιλούν για μια ηγέτιδα με ατσαλένια αποφασιστικότητα, στο εξωτερικό είδαν στο πρόσωπό της μια γυναίκα με ανθρωπιά και ζεστασιά.

Το περιοδικό «Crisis» έγραψε στο Twitter για την Αρντερν: «Κουράγιο… Υπάρχουν πραγματικοί ηγέτες». Ο γνωστός αυστραλός δημοσιογράφος Πίτερ Φίτζσιμονς δήλωσε «μακάρι οι Αυστραλοί να είχαν έναν ηγέτη σαν την Αρντερν που ξεχωρίζει και δίνει έμπνευση σε όλο τον κόσμο με τη στάση της». Ο Οσερ Γκάνσμπεργκ, αυστραλός παρουσιαστής, έγραψε: «Σε λίγους μήνες η Αυστραλία έχει εκλογές. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Ψηφίστε κάποιον σαν την Τζασίντα Αρντερν. Σας παρακαλώ».

Οι ηγέτες της μουσουλμανικής κοινότητας δηλώνουν ότι η ηγεσία της ένωσε την κοινότητα και τους έκανε να αισθάνονται ότι η Νέα Ζηλανδία είναι και θα είναι για πάντα το σπίτι τους.

Η Αρντερν δεσμεύτηκε να αλλάξει τους νόμους της χώρας περί οπλοκατοχής μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες ώστε να μην ξανασυμβεί ποτέ άλλοτε ανάλογο περιστατικό. Ενώ μετέβη εκ νέου στο Κράιστσερτς για να διαβεβαιώσει τον κόσμο ότι αυτό που έγινε εκεί, δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Εχει ήδη ανακοινώσει βοήθεια οικονομική για το κόστος της ταφής των θυμάτων αλλά και την επίσπευση της θεώρησης βίζας για τους συγγενείς των θυμάτων που προσπαθούν να φθάσουν στη Νέα Ζηλανδία για τις κηδείες. Επέστρεψε όμως στο Κράιστσερτς κυρίως γιατί ο κόσμος τη χρειάζεται.