Την απόφασή του για οριστική ρήξη με τον καραμανλισμό οριστικοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας το επόμενο διάστημα, προκαλώντας αμηχανία στους καραμανλικούς που τον στηρίζουν.

Η ανάγκη του πρωθυπουργού να ρίξει γέφυρες στην Κεντροαριστερά τον αναγκάζουν να ρίξει εκείνες με τις οποίες στηριζόταν μια ιδιότυπη σχέση. Η επισφράγιση της άτυπης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – καραμανλικών έγινε με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας του Προκόπη Παυλόπουλου. Η πρόταση του Τσίπρα να στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ και μια δεύτερη θητεία Παυλόπουλου δεν εκτιμάται ως νέα συμφωνία με το καραμανλικό στρατόπεδο.

Αλλά κυρίως ως επιβράβευση για τις υπηρεσίες που πρόσφερε ο Πρόεδρος όλη αυτή τη δύσκολη περίοδο της προηγούμενης τετραετίας. Δεν είναι τυχαίες και κάποιες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ο πρώην υπουργός του Καραμανλή, κ. Παυλόπουλος θεωρείται από τους πολίτες ως πιο κατάλληλος για το αξίωμα. Είναι μια εμφανής προσπάθεια εγκλωβισμού και της ΝΔ στην επιλογή αυτή όταν θα έρθει η ώρα της εκλογής.

Όμως, στην Πειραιώς πνέουν μένεα κατά του κ. Παυλόπουλου για όλη τη στήριξη που παρείχε στον κ. Τσίπρα, ειδικά στην περίπτωση της συμφωνίας των Πρεσπών όπου ο Πρόεδρος δεν μίλησε καθόλου κι έσπευσε να υπογράψει τάχιστα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Εν πάση περιπτώσει, αυτό που βγαίνει από το παρασκήνιο των κυβερνητικών ενεργειών είναι μια διάθεση οριστικής εγκατάλειψης του καραμανλικού στρατοπέδου έτσι ώστε να είναι πιο εύκολες οι γέφυρες που πέφτουν ήδη στην κεντροαριστέρα.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει ότι δεν χαρίζεται σε κανέναν, ό,τι έχει να αποκομίσει από κάποιον θα το πάρει και μετά δεν έχει κανένα πρόβλημα να τον εγκαταλείψει.

Ετσι φαίνεται ότι θα κάνει και με τον Κώστα Καραμανλή με τον οποίο είχε μια σχέση συμπάθειας και το κυριότερο: Απέφευγε με κάθε τρόπο, πολλές φορές προκλητικό, να αναφερθεί στην εν πολλοίς κακή περίοδο διακυβέρνησης από τη ΝΔ, ειδικά στα οικονομικά,

Ουδέποτε, μέχρι πρότινος, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναφερόταν στα κακώς κείμενα της κυβέρνησης Καραμανλή. Λες και δεν υπήρξαν οικονομικά εγκλήματα που οδήγησαν στον οικονομικό εκτροχιασμό.

Λες και όλα τα σκάνδαλα ξεκινούσαν από το 2010 και μετά ή τέλειωναν στο 2004. Φαίνεται πως όλα αυτά τώρα αλλάζουν καθώς η αποχώρηση Καμμένου άνοιξε το δρόμο στον Τσίπρα να κάνει πραγματικότητα μια διακηρυγμένη διάθεσή του για δημιουργία προοδευτικού μετώπου κατά της Δεξιάς με τον ίδιο σε ρόλο ηγέτη.
Σε δύο ταμπλό

Παίζοντάς το σε διπλό ταμπλό ο πρωθυπουργός (βάζοντας στο στόχαστρο την καραμανλική περίοδο και ταυτόχρονα στηρίζοντας δεύτερη θητεία Παυλόπουλου) επιδιώκει αφενός να πάρει μερίδιο από την κεντροαριστερά που μισεί τον Καραμανλή και αφετέρου να κρατήσει μαζί του τους καραμανλικούς που μισούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ετσι, λοιπόν, η προοδευτική συμμαχία με την οποία θα κατέβει και στις ευρωεκλογές σημαίνει ότι ο Καραμανλής θα μετατραπεί σε «Ιφιγένεια» και θα θυσιαστεί προκειμένου να αναδειχθεί η κεντροαριστερή στροφή που έχει ήδη ξεκινήσει.

Και γι’ αυτό δεν είναι καθόλου τυχαία η «αποκάλυψη» του σκανδάλου με το rebate στα φάρμακα που κατά κύριο λόγο αφορά στους καραμανλικούς υπουργούς Υγείας, έστω κι να χτυπά ξώφαλτσα και την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.

Αλλά και ο ίδιος ο Τσίπρας φρόντισε να πάρει αποστάσεις από τον Καραμανλή λέγοντας για εκείνη την κυβέρνηση: ««Μια δεξιά κυβέρνηση στο τέλος, λίγο πριν σκάσει η κρίση, που φρόντισε να εκτινάξει το έλλειμμα σε δυσθεώρητα μεγέθη».

Ο δε Δ. Παπαδημούλης, προφανώς στη γραμμή που έχει χαράξει το Μαξίμου επιτέθηκε στον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο που μίλησε για τραγικά λάθη της κυβέρνησης, η οποία έφτασε το έλλειμμα πάνω από 15%. Ο Παπαδημούλης κινήθηκε κατά του Κ. Καραμανλή, λέγοντας: «Ο Μπαρόζο, ο πιο αποτυχημένος πρόεδρος της Κομισιόν, ο Μπαρόζο των “περιστρεφόμενων θυρών”, από την Κομισιόν στην Goldman Sachs, δεν είπε λέξη σήμερα στους Δελφούς για το έλλειμμα 15,1% που άφησε το 2009 η ΝΔ, όταν ήταν αυτός πρόεδρος. Δεν ήξερε, λέει… Θλιβερά αναξιόπιστος!».

Και μέσα σε όλα αυτά έρχονται να φουντώσουν και οι φήμες για τις πολύ κακές σχέσεις που έχει το πρωθυπουργικό περιβάλλον με τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, ακραιφνή καραμανλικό. Κάτι που προφανώς εντάσσεται στη λογική της θυσίας του Κώστα (Καραμανλή) και μαζί του Μίμη (Παπαγγελόπουλου), της Κατερίνας (Παπακώστα) και όσων άλλων στήριξαν ή στηρίζουν έμμεσα ή άμεσα την κυβέρνηση Τσίπρα.