Ο λαός θα το έλεγα «πολύ κακό για το τίποτε» ή αλλιώς «σιγά τα… ωά». Ένα αποτυχημένο άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα στην ευρωπαϊκή κεντροαριστερά, μια ακόμη αποτυχημένη προσπάθεια να αλώσει έναν χώρο που δεν του ανήκει και που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει το δεκανίκι μιας καταρρέουσας κυβέρνησης.
Η εκδήλωση με κεντρικό ομιλητή έναν αποτυχημένο σοσιαλδημοκράτη, τον Ούντο Μπούλμαν, είχε τίτλο «Ευημερία για όλους σε μια βιώσιμη Ευρώπη». Το πιο σωστό θα ήταν όμως ότι ο μόνος που θέλει την προσωπική του ευημερία είναι ο πρωθυπουργός. Και ο μόνος τρόπος για να το πετύχει είναι να ποντάρει στη συλλογική… λοβοτομή που κάνει τους πολίτες, και κυρίως του κεντρώου χώρου, να ξεχνούν όλα όσα έγιναν την τελευταία πενταετία.
Η εκδήλωση ήταν αποτυχημένη, όχι γιατί δεν μάζεψε μιλιούνια από κεντροαριστερούς που ήθελαν να ακούσουν για το νέο όραμα του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά γιατί ο πρωθυπουργός έμεινε μόνος του, με τον αποτυχημένο και απομονωμένο Μπούλμαν και με όλα τα υπόλοιπα πολιτικά «ρετάλια» που ντρέπονται να πουν ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ αλλά θα συνεργάζονταν με χαρά μαζί του.
Αν δει κανείς μόνο τους… προβεβλημένους που πήγαν εκεί θα καταλάβει πόσο θνησιγενής από την αρχή είναι η προσπάθεια συγκρότησης προοδευτικού μετώπου.
Ολο το υπουργικό συμβούλιο, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κάποια «ορφανά» του Γ. Παπανδρέου, ολίγον από Ποτάμι και ο… Θεοχαρόπουλος που έτσι κι αλλιώς έχει κόμμα – σφραγίδα και ήδη έχουμε προαναγγείλει στο in.gr ότι θα συνεργαστεί με τον Τσίπρα.
Κατά τα λοιπά, μια εκδήλωση που έγινε μόνο και μόνο για να αναβαπτιστεί ο Τσίπρας στα θολά νερά της Σοσιαλδημοκρατίας, μπας και τσιμπήσει ψηφοφόρους τώρα που τον εγκαταλείπουν όσοι τον ψήφισαν το 2015.
Ομιλίες χωρίς ουσία, πηγαδάκια χωρίς νόημα, περισσότερο με κεντροαριστερό μνημόσυνο έμοιαζε παρά με… κίνημα κατά του εθνικισμού, της ακροδεξιάς ή του νεοφιλελευθερισμού, όπως θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να το παρουσιάζει.
Ακόμη και η λογική του Τσίπρα να βάλει διαχωριστικές γραμμές και να διχάσει τους Ελληνες, δείχνει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πολιτική του επιβίωση.
Η φράση που έμεινε ήταν: «Η προτεραιότητα σήμερα είναι να φτιάξουμε κοινό ανάχωμα στην έφοδο της ακροδεξιάς και στην καταστροφική για τους λαούς μας ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, που άλλωστε είναι αυτός που τρέφει την ακροδεξιά.
Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Σε μια πλατιά Κόκκινη – Κόκκινη και Πράσινη Συμμαχία».
Πράσινα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε καραβάκια στο Αιγαίο ή ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ.
Σε… συνεννόηση
Ολοι οι ομιλητές, σα να ήταν συνεννοημένοι από πριν είπαν πάνω – κάτω τα ίδια. «Μια άλλη Ευρώπη είναι αναγκαία και είναι εφικτή» υπογράμμισε η συν- πρόεδρος της Ανεξάρτητης Επιτροπής για την Ευημερία και Ισότητα σε μια βιώσιμη Ευρώπη, Λούκα Κατσέλη. Η διοργανώτρια δηλαδή που προαλείφεται για ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ… ή μήπως για επίτροπος;
«Το όραμα μας δεν μπορεί να είναι μόνο η χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Το ευρωπαϊκό εγχείρημα χρειάζεται επανεκκίνηση. Με ευημερία για όλους και όχι για τους λίγους» επέμεινε η κ. Κατσέλη, θέτοντας ως προϋπόθεση «να αισθάνεται ο κάθε πολίτης ότι η φωνή του ακούγεται». Είναι η ίδια Κατσέλη που ήταν υπουργός Οικονομίας αλλά και επικεφαλής τράπεζας.
«Αγαπητοί φίλοι, υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο σας καλέσαμε απόψε εδώ και σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε. Ο λόγος είναι σαφής, ο κόσμος δέχεται πυρά, η Ευρώπη είναι υπό επίθεση, οι λαοί μας απειλούνται» δήλωσε ο πρόεδρος της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ούντο Μπούλμαν. Συνεχίζοντας δε, αναρωτήθηκε «αν δεν ανοίξουν το δρόμο οι Σοσιαλδημοκράτες για ένα καλύτερο αύριο τότε ποιος;» ενώ πρόσθεσε πως είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ένα σύγχρονο κράτος κοινωνικής πρόνοιας. Ο κ. Μπούλμαν εκτίμησε πως το καπιταλιστικό σύστημα δοκιμάστηκε, και αποτέλεσμά του είναι η απειλή με την οποία τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρώπη.
«Αυτή είναι η νύχτα που θα ξεκινήσει ο διάλογος» συνέχισε ο πρόεδρος της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, κάνοντας ειδική αναφορά στο πόσο «έχουν υποφέρει οι Έλληνες».
Ακόμη και ο Θεοχαρόπουλος είπε ότι πρέπει να υπάρξουν συγκλίσεις κι τόνισε: «Στο νέο πολιτικό περιβάλλον οι διαχωριστικές γραμμές Αριστεράς-Δεξιάς και προόδου-συντήρησης είναι υπαρκτές και θα καθορίσουν τις πολιτικές συγκλίσεις και αντιπαραθέσεις. Ο διάλογος και οι συγκλίσεις ή οι αποκλίσεις μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων προϋποθέτουν αρχικά ορισμένες παραδοχές για το τι είναι προοδευτικό σήμερα».
Σα να ακούγαμε τον Αλέξη Τσίπρα με λίγα λόγια…
Η αλήθεια είναι ότι επρόκειτο για μια μάζωξη που απλώς ήθελε να αναδείξει την ατζέντα του ΣΥΡΙΖ στο δρόμο προς τις κάλπες.
Που ήθελε να αναβαπτιστεί ο Τσίπρας μετά τους σφιχτούς εναγκαλισμούς με την ψεκασμένη δεξιά ή με τα πολιτικά ρετάλια του ΠΑΣΟΚ.
Και που ήθελε να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι πέρασαν τέσσερα χρόνια κυβέρνησης της Αριστεράς με ό,τι πιο νεοφιλελεύθερο μέτρο μπορούσε να ψηφιστεί.
Με ακραία λιτότητα, με πρωτοφανή επίθεση στη μεσαία τάξη, με φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού.
Τα κρίσιμα ερωτήματα
Και μιας και μιλά ο Τσίπρας για τον αντίπαλο που είναι η συντήρηση και η ακροδεξιά ας απαντήσει στα εξής ερωτήματα. Αν όχι αυτός… ο Μπούλμαν, ο Θεοχαρόπουλος ή όλοι όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Δεν είναι συντήρηση το ξύλο που ρίχνουν τα ΜΑΤ της κυβέρνησης στους διαδηλωτές;
Δεν είναι ακροδεξιά το γεγονός ότι η… ακροδεξιά στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει, περνά μια χαρά επί ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή είναι ελεύθερη και ατιμώρητη για τη δολοφονία Φύσσα κι όχι μόνο;
Δεν είναι συντήρηση και νεοφιλελευθερισμός το μνημόνιο του 2015 που τσάκισε τους πάντες και προκάλεσε πάνω από 100 δις ευρώ ζημιά;
Δεν είναι συντήρηση και οπισθοδρόμηση το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν σέβεται καμιά ανεξάρτητη αρχή, εργαλειοποιεί τη δικαιοσύνη, σπιλώνει πολιτικούς αντιπάλους, κουκουλώνει σκάνδαλα που την αγγίζουν;
Όλα αυτά μπορεί οι Λωτοφάγοι που πήγαν εκεί να τα ξέχασαν. Όπως βεβαίως και την συγκυβέρνηση με τον Πάνο Καμμένο ή την κατάληξη που είχε η υπόθεση του Μακεδονικού. Αλλά δεν μπορούν να τα ξεχνούν αυτοί που πραγματικά κρίνουν κι αποφασίζουν. Δηλαδή οι Ελληνες πολίτες.
