Πολλά ερωτηματικά προκαλεί η νεκρή μεγάπτερη φάλαινα που εντοπίστηκε πριν από τρεις ημέρες στα δάση του Αμαζονίου, περίπου δεκαπέντε μέτρα από τον ωκεανό.
Το εύρημα έχει προκαλέσει εντυπώσεις δεδομένου ότι είναι ασυνήθιστο ένα θηλαστικό που ζει στη θάλασσα να εντοπίζεται… στη μέση του δάσους.
Πλέον οι επιστήμονες αναμένουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων DNA προκειμένου να ταυτοποιήσουν την προέλευση της.
Το κήτος, η ηλικία του οποίου υπολογίζεται γύρω στους δώδεκα μήνες, βρέθηκε στη νήσο Marajo κοντά στο δέλτα του Αμαζονίου την περασμένη εβδομάδα. Έχει μήκος οκτώ μέτρων ενώ όπως ανέφεραν οι κτηνίατροι που το εξέτασαν, δεν έφερε τραύματα ή πληγές.
Φωτογραφίες και βίντεο του θηλαστικού κάνουν το γύρο του διαδικτύου. Μια ομάδα δέκα βιολόγων της ΜΚΟ Bicho D’ agua έσπευσε στο σημείο προκειμένου να διαπιστώσει πως είναι δυνατόν να βρεθεί μια φάλαινα σε ένα τέτοιο σημείο κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
«Δεν είμαστε ακόμα σίγουροι για το πώς κατέληξε εδώ το πλάσμα αυτό, υποθέτουμε όμως πως βρίσκονταν κοντά στην ακτή και η παλίρροια, η οποία ήταν έντονη τις τελευταίες μέρες, το παρέσυρε και το έριξε στην ενδοχώρα», τόνισε ο Ρενάτα Έμιν, ειδικός σε θέματα της θαλάσσιας ζωής, σύμφωνα με το sciencealert, ενώ συμπλήρωσε πως πρόκειται για ένα πολύ ασυνήθιστο φαινόμενο.
Σύμφωνα με την ωκεανολόγο – ειδική στα θαλάσσια θηλαστικά – Ρενάτα Εμίν, πιθανόν το φαλαινάκι που ταξίδευε με την μητέρα του προς την Ανταρκτική, προκειμένου να ξεχειμωνιάσουν, να χάθηκε στο δρόμο. Τα μεγάλα αυτά θηλαστικά συνήθως ζευγαρώνουν στις ακτές της Βραζιλίας, προτού πάρουν το δρόμο της μετανάστευσης.
Αντίστοιχα επιβεβαιώνει και η ωκεανογράφος Μάουρα Σούσα: «Πιθανότατα το φαλαινάκι χάθηκε στην θάλασσα και απεβίωσε (μάλλον από ασιτία), ενώ η παλίρροια το μετέφερε – άψυχο πλέον – στη ζούγκλα του νησιού Μαραχό».
Οι φάλαινες Megaptera novaeangliae συχνά εμφανίζονται στα νερά του Αμαζονίου τον χειμώνα, όταν το αλάτι στο νερό βρίσκεται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από τους καλοκαιρινούς μήνες.
Όπως τονίζουν οι επιστήμονες της ΜΚΟ Bicho D’ agua, αυτήν την περίοδο του χρόνου η στάθμη του νερού αυξάνεται κατακόρυφα (περίπου 4 μέτρα, δύο φορές την ημέρα) με αποτέλεσμα το δάσος να πλημμυρίζει και να γεμίζει θαλάσσια απόβλητα, όπως σκουπίδια πλοίων κλπ. Η φαλαινίτσα ήταν ήδη φουσκωμένη, γεγονός που επιβεβαιώνει πως είχε ξεψυχήσει τέσσερις, ίσως και πέντε ημέρες πριν την βρουν οι ψαράδες.
Οι επιστήμονες αναμένουν τα τεστ DNA προκειμένου να ξεκαθαρίσουν την προέλευση της φάλαινας, ενώ την νεκροψία της έχει αναλάβει το παθολογικό εργαστήριο του πανεπιστημίου του Παρά της Βραζιλίας, που ειδικεύεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις μεγάλων θηλαστικών.
