Μια μέρα μετά την παρουσίαση της «Γέφυρας» για συμπόρευση στελεχών της κεντροαριστεράς με τον Σύριζα, ο κ.Τσίπρας με δημόσια δήλωση του την υιοθέτησε και επισήμως, προχωρώντας σε κάλεσμα όπως είπε «για τη δημιουργία μιας ευρύτατης συμπαράταξης, σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, κόμματα, συλλογικότητες, αλλά και πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται στο χώρο τον προοδευτικό, προκειμένου να αποτραπεί, ενόψει των επόμενων, κρίσιμων, ευρωπαϊκών εκλογών η άνοδος, η επέλαση στην Ευρώπη, της ακροδεξιάς».
Θεμιτές μεν οι φιλοδοξίες και οι σχεδιασμοί του πρωθυπουργού για προοδευτικούς πόλους και συμπαρατάξεις, αρκεί να έχουν και αντίκρισμα. Τόσο από τη δική του πλευρά, όσο από την πλευρά αυτών που προσκαλεί.
Από ότι φαίνεται όμως ούτε από τη μια πλευρά, ούτε από την άλλη υπάρχει ουσιαστικό έδαφος για τέτοιου είδους πρωτοβουλίες. Πέραν του ότι αγγίζει τα όρια του παραλόγου από τη μια να κατηγορεί συνεχώς και αδιαλείπτως την κεντροαριστερά για όλες τις αμαρτίες του κόσμου και από την άλλη να την καλεί για συνεργασία.
Σε όλα σχεδόν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα ο Σύριζα, όχι απλώς δεν επέδειξε καμιά διάθεση συναίνεσης, αλλά αντιθέτως είτε κατεδάφισε οτιδήποτε θετικό είχε γίνει στο παρελθόν,όπως π.χ.στην παιδεία, είτε προσπάθησε και συνεχίζει να προσπαθεί να στοχοποιήσει με κάθε είδους μέσα, τα στελέχη της κεντροαριστεράς.
Με συστηματική προσπάθεια υπονόμευσης των θεσμών, με διαρκείς απόπειρες ελέγχου των μέσων ενημέρωσης, με εργαλειοποίηση της δικαιοσύνης, επιχείρησε και επιχειρεί, όσους δεν συμφωνούν μαζί του, όχι απλώς να τους περιθωριοποιήσει, αλλά να τους εξοντώσει ηθικά και πολιτικά.
Ωραία είναι τα μεγάλα λόγια και οι γέφυρες, αλλά προϋποθέτουν και αντίστοιχες πολιτικές πρακτικές. Κι αυτές δεν τις βλέπουμε καν στον ορίζοντα. Με την ευκολία που συνεργάστηκε με τη λαϊκίστικη ακροδεξιά – και συνεχίζει να την οικειοποιείται – με την ίδια ευκολία τώρα καθώς βλέπει την επερχόμενη εκλογική ήττα, θέλει να μεταμορφωθεί σε ριζοσπάστη σοσιαλιστή.
Χωρίς μια λέξη αυτοκριτικής ,χωρίς καν να σταματήσει να ενοχοποιεί τα στελέχη της κεντροαριστεράς , θέλει να στήσει προοδευτικά μέτωπα. Μόνο που ούτε οι πολίτες φαίνεται να πείθονται από τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του, ούτε οι φορείς και τα κόμματα τα οποία, υποτίθεται ότι προσκαλεί για να τον αποδεχθούν ως ηγεμόνα.
ΤΟ ΒΗΜΑ
