Ο Χάινιτς Ντίτεριχ γνωρίζει καλά τη Βενεζουέλα και το καθεστώς Μαδούρο. Άλλωστε εκείνος επινόησε το δόγμα του «σοσιαλισμού για τον 21ο αιώνα», που είχε εξαγγείλει ο Ούγκο Τσάβες στο Πόρτο Αλέγκρε το 2005. Ο Ντίτεριχ είχε σπουδάσει στην «νεομαρξιστική σχολή» της Φρανκφούρτης στο πλευρό των Αντόρνο και Χόρκχαϊμερ, αργότερα έγινε ο ίδιος καθηγητής πανεπιστημίου στο Μεξικό και τελικά καθιερώθηκε ως ένας από τους στενούς συνεργάτες του Ούγκο Τσάβες.
Λόγω «ιδεολογικών διαφορών» η συνεργασία τους τερματίστηκε πριν ακόμη από τον θάνατο του Τσάβες, τον οποίο πάντως ακόμη και σήμερα ο Γερμανός κοινωνιολόγος αποκαλεί με το μικρό του όνομα, δηλαδή απλά «Ούγκο».
Μιλώντας στη γερμανική ραδιοφωνία (DLF), o Χάιντς Ντίτεριχ καλείται να διατυπώσει μία πρόβλεψη για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα: «Θα μπορούσε κανείς να προτείνει αυτό που πρότεινε ο (Αμερικανός πολιτικός των Δημοκρατικών) Μπέρνι Σάντερς, δηλαδή να προκηρυχθούν νέες εκλογές για να αποφασίσουν οι ψηφοφόροι ποιός θα είναι ο νέος πρόεδρος της Βενεζουέλας, κάτι που θα μπορούσε να υλοποιηθεί με τη βοήθεια της Ιταλίας και της ΕΕ. Αλλά αυτό δεν φαίνεται το επικρατέστερο σενάριο.
Η δεύτερη εναλλακτική λύση είναι μία κατάσταση όπως εκείνη που επέφερε την Πτώση του Τείχους: οι ένοπλες δυνάμεις δεν επεμβαίνουν και τα σύνορα ανοίγουν, κάτι που φυσικά θα ήταν το πολιτικό τέλος του σημερινού προέδρου Μαδούρο. Και η τρίτη πιθανότητα είναι μία εξέλιξη παρόμοια με εκείνη στον Κόλπο του Τονκίν το Βιετνάμ το 1964, δηλαδή ένοπλη σύρραξη που δίνει στις ΗΠΑ την αφορμή για να υλοποιήσουν τις απειλές για στρατιωτικό χτύπημα».
«Ανοιχτός πόλεμος» σε περίπτωση αμερικανικής επέμβασης
Σε κάθε περίπτωση το πρώτο κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι στρατιωτικοί δηλώνουν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το καθεστώς Μαδούρο μέχρι τελικής πτώσεως. Ο Χαιντς Ντρίτριχ επισημαίνει ότι είναι πολύ δύσκολη μία ακριβής πρόβλεψη. Ωστόσο, επικαλούμενος την πλούσια εμπειρία του στη Λατινική Αμερική, εκτιμά ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, εκτός αν η Βενεζουέλα αντιμετωπίσει έξωθεν εισβολή. «Έχω το προνόμιο να γνωρίζω πολλούς υψηλόβαθμους στρατιωτικούς έως και στρατηγούς και υποθέτω ότι οι στρατιωτικοί στη Βενεζουέλα δεν θα πυροβολήσουν για τον Μαδούρο. Αλλά υπό έναν όρο, τον οποίο άλλωστε έχουν διατυπώσει και οι ίδιοι: εάν οι ΗΠΑ σχεδιάσουν ή υλοποιήσουν μία στρατιωτική επέμβαση, τότε θα πολεμήσουν, τότε θα είχαμε ανοιχτό πόλεμο».
Ο Χάιντς Ντίτεριχ θεωρεί κατανοητή την αντίδραση του καθεστώτος στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας από τις ΗΠΑ και κυρίως την εκτίμηση του Νίκολας Μαδούρο ότι η ανθρωπιστική βοήθεια αποτελεί απλώς το πρόσχημα για μελλοντική επέμβαση. Η εκτίμηση του Γερμανού κοινωνιολόγου είναι ότι η Ουάσιγκτον θέλει ούτως ή άλλως να αυξήσει την επιροή της στη Λατινική Αμερική για γεωπολιτικούς λόγους.
«Στον ανταγωνισμό με την Κίνα, την ΕΕ και τη Ρωσία για την μελλοντική παγκόσμια διακυβέρνηση και την νέα τάξη πραγμάτων, οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι πρέπει να ελέγχουν τη Λατινική Αμερική», υποστηρίζει. «Χρειάζονται την αγορά των 650 εκατομμυρίων, χρειάζονται τους φυσικούς πόρους της περιοχής για να παραμείνουν ανταγωνιστικοί απέναντι στην Κίνα. Από τη στιγμή που μένουν πίσω σε σχέση με την Κίνα στον ανταγωνισμό για την οικονομία και την επιστήμη, από τη στιγμή που μένουν πίσω σε σχέση με τη Ρωσία στον ανταγωνισμό για τα στρατηγικά όπλα, θεωρώ ότι έφτασαν στο συμπέρασμα πως πρέπει να ελέγχουν τη Λατινική Αμερική για να αντεπεξέλθουν».
«Ένα βήμα πίσω» και από τον Μαδούρο
Ο πρώην σύμβουλος του Τσάβες θεωρεί ότι μόνο η διεξαγωγή νέων και αδιάβλητων εκλογών υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών- ενδεχομένως με τη συνδρομή του Βατικανού- θα προσέφερε τη δυνατότητα για μία νέα αρχή στη Βενεζουέλα. Πιστεύει μάλιστα ότι αυτό το έχει αντιληφθεί ο Νίκολας Μαδούρο, για την ακρίβεια αναγκάστηκε να το αντιληφθεί υπό την πίεση των στρατιωτικών:
«Οι στρατιωτικοί είναι το μοναδικό του στήριγμα στην εξουσία. Και νομίζω ότι ήδη τον αναγκάζουν να κάνει ένα βήμα πίσω, γιατί μέχρι σήμερα η θέση του ήταν ότι η χώρα έχει εκλεγμένο πρόεδρο, άρα δεν χρειάζονται εκλογές. Αλλά οι στρατιωτικοί του είπαν ότι ‘κοίταξε, εμείς δεν πρόκειται ούτε να σκοτώσουμε, ούτε να πεθάνουμε για σένα’. Γι αυτό λέει τώρα δημοσίως στον (αυτοανακηρυχθέντα πρόεδρο Χουάν) Γκουαϊδό ότι ‘αφού είσαι τόσο σίγουρος ότι ο κόσμος σε στηρίζει και είσαι ο πρόεδρος, γιατί δεν τολμάς να έρθεις να κάνουμε νέες εκλογές;’ Αυτό ήταν μία ποιοτική διαφοροποίηση από τα όσα έλεγε μέχρι σήμερα ο Μαδούρο…»