Το γεγονός ότι στη σημερινή εποχή, ζούμε μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας ανάμεσα σε οθόνες, δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστα τα παιδιά, σύμφωνα και με τα στοιχεία νέας έρευνας.
Η ώρα που τα παιδιά ηλικίας έως δύο ετών, περνούν μπροστά από μία οθόνη, διπλασιάστηκε ανάμεσα στο 1997 και το 2014. Το ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας είναι το Μέσο στο οποίο παραμένουν προσηλωμένα τα παιδιά, το οποίο δεν είναι τα τάμπλετ ή τα κινητά των γονιών αλλά η … παραδοσιακή τηλεόραση. Η συγκεκριμένη καταγραφή έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς αποδεικνύει εμμέσως ότι η αύξηση στην έκθεση των παιδιών στις οθόνες, δεν οφείλεται στην τεχνολογική ανάπτυξη και στα δεκάδες νέα προϊόντα αλλά στον τρόπο ζωής των γονιών.
Το 1997, ο ημερήσιος χρόνος έκθεσης σε οθόνες για τα παιδιά έφτανε την μιάμιση ώρα ενώ το 2014, αυτός ο χρόνος έφτασε κοντά στις τρεις ώρες. Την ίδια στιγμή, το 86% αυτού του διαστήματος αφορά έκθεση στην τηλεόραση.
Η… κακή συνήθεια της τηλεόρασης για τα παιδιά, φαίνεται να οφείλεται στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της οικογένειας και στο κατά πόσο οι γονείς επιλέγουν να περάσουν δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά αντί της «εγκατάλειψης» μπροστά στην οθόνη. Μεγάλο ρόλο φυσικά παίζουν και οι φρενήρεις ρυθμοί εργασίας στη σημερινή εποχή που δεν αφήνει μεγάλο περιθώριο στους γονείς ως προς την εύρεση χρόνου για ασχολίες με τα παιδιά.
Μπορεί στο παρελθόν οι έρευνες να μην είχαν τεκμηριώσει τις επιβλαβείς επιπτώσεις της τηλεόρασης στα παιδιά αλλά πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η πολύωρη έκθεση αυξάνει τις πιθανότητες για παιδική παχυσαρκία αλλά και μειώνει την απόδοση στις μετέπειτα σχολικές δραστηριότητες.
