Το Σάββατο η μία από τις δύο ναυαρχίδες του κυβερνητικού Τύπου είχε κάνει μία μεγάλη ανακάλυψη. Και είχε προβεί σε μία… γενναία παραδοχή: Ο Παύλος Πολάκης, ο υπουργός που ενεργεί, μιλάει και απειλεί με ανοχή του ιδίου του Πρωθυπουργού, έχει μετατραπεί εν μιά νυκτί σε «σαχλαμαρόμαγκα» και «καβαλημένο καλάμι», που «αιθεροβατεί στις νεφέλες της εξουσίας με κομμένο καπίστρι».
Ενδιαφέρουσα η διαπίστωση. Ειδικώς αν αναλογιστεί κάποιος από πού προέρχεται: από ένα έντυπο, το οποίο κατά τα όσα εύκολα καταλαβαίνουν όλοι, αλλά και αποκάλυψε προσφάτως ο Καμμένος, βρίσκεται καθημερινώς σε ανοιχτή γραμμή με τα υπόγεια του Μαξίμου.
Παλιά μέθοδος και δοκιμασμένη, ειδικώς στην Αριστερά. Τα πρωτοπαλίκαρα κάποια στιγμή γίνονται προδότες της επανάστασης, θύματα της έπαρσής τους και ανάξιοι της εμπιστοσύνης που τους έχει επιδείξει ο ηγέτης. Τα ίδια έγιναν και με τον Καμμένο.
Κάποια στιγμή, όλοι προορίζονται για θυσία για το καλό της κυβέρνησης και της ηγεσίας της. Τώρα δε που η ακαταμάχητη γοητεία της ύστερης γενιάς του ΠαΣοΚ εξαπλώνεται στο Μαξίμου, οι Πολάκηδες μπορεί και να κάνουν λίγο στην άκρη. Εστω και για ξεκάρφωμα…
Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση κάποιοι άργησαν απελπιστικά.
Για κακή τύχη του φιλοκυβερνητικού Τύπου, η ανέξοδη κριτική στον Πολάκη συνέπεσε με ένα άλλο δημοσίευμα, αντιπολιτευόμενης εφημερίδας.
Το Πρώτο Θέμα αποκάλυψε διάφορα εξωφρενικά για τα προνομιακά δάνεια που εξασφάλισε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, από την Τράπεζα Αττικής, όσο κατήγγειλε τα θαλασσοδάνεια άλλων. Τα ερωτήματα πολλά και πολυδιάστατα και μεταξύ αυτών το εξής: Όλα αυτά έγιναν χωρίς την μεσολάβηση κάποιου; Εν αγνοία της ηγεσίας ή κάποιου άλλου; Είναι γνωστό πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την Τράπεζα Αττικής…
Δυστυχώς για τον Πρωθυπουργό και τους πιστούς του, είναι πολύ αργά. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μία πολύ κακή συγκυρία για εκείνον.
Μόλις είχε ολοκληρώσει έναν ακόμη ανασχηματισμό – γονατογράφημα. Θα μπορούσε σε αυτόν – αν το επιθυμούσε – να έχει ξεφορτωθεί τον Πολάκη, με αφορμή τα παραληρήματά του για τον Βασίλη Μπεσκένη και τα τζάμπα νταηλίκια του στην πίστα του Κραουνάκη. Ακόμη και για την επιμονή του να καπνίζει με τον προκλητικό και προσβλητικό τρόπο που το κάνει.
Ο Τσίπρας δεν αξιοποίησε τον ανασχηματισμό και δεν ξεφορτώθηκε τον Πολάκη, τον κράτησε στην κυβέρνηση.
Το φορτίο θα τον βαραίνει ό,τι κι αν αποφασίσει ή επιχειρήσει τώρα.
Όσα βραβεία και επαίνους κι αν μαζέψει ο Πρωθυπουργός από το εξωτερικό για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του, ο έλεγχος στο εσωτερικό έχει χαθεί.
Αυτό φαίνεται και στο ότι ανέχεται τον Πολάκη, την στιγμή που βλέπει στον Μωραΐτη, τον Τόλκα και τον Ραγκούση την Σοσιαλδημοκρατία του αύριο.
Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, ο πολιτικός θίασος χωρίς έρμα και χωρίς στόχο, θα αποκαλύπτεται.
Μοναδική του ικανότητα είναι η πρόκληση ζημιάς και η καλλιέργεια του χάους. Αυτό θα πρέπει να προσέξουν όλοι όσοι ανησυχούν για την «επόμενη ημέρα».
