Ο μίνι ανασχηματισμός της κυβέρνησης σφραγίζεται με την ορκωμοσία των νέων υπουργών αύριο, ουσιαστικά τα φώτα της δημοσιότητας θα πέσουν ξανά στους δύο μέχρι πρόσφατα «σκληρούς» Πασόκους και στην παντελώς άγνωστη φίλη του Τζανακόπουλου και του Τσίπρα, την Ελευθερία Χατζηγεωργίου.
Η γκρίνια που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ για τη διεύρυνση από το κάτω ράφι που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας είναι μάλλον ελεγχόμενη. Κάποιες διαρροές δυσαρέσκειας, ένα άρθρο στην Εποχή από στελέχη της ομάδας των «53+» κι από εκεί κι έπειτα σιωπή. Κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμά να αμφισβητήσει την κυριαρχία του προέδρου του, κανείς δεν αρθρώνει ούτε μια ουσιαστική λέξη για το γεγονός ότι η Αριστερά «πασοκοποιείται» σταδιακά και απομακρύνεται από την Αριστερά των κινημάτων, του ριζοσπαστισμού, της ελπίδας για αλλαγή στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ο Τσίπρας είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού στο χώρο αυτό και το μόνο που κάνει με τις κινήσεις του από εδώ και πέρα είναι να «χτίσει» την επόμενη ημέρα. Και τη δική του και του κόμματός του, όχι απαραίτητα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ενός «ΣΥΡΙΖΑ plus» που θα μπορεί να χωρέσει όλους τους πρόθυμους.
Από το Κέντρο, ό,τι «ορφανό» θα βγαίνει από το μαντρί του ΚΙΝΑΛ κι από τα δεξιά, στελέχη όπως η Κουντουρά, η Παπακώστα, ο Κουίκ που απλά θα επιβεβαιώνουν την τυχοδιωκτική στάση με την οποία θα κάνει τα ανοίγματα ο Αλέξης Τσίπρας.
Αυτό που, ωστόσο, βγαίνει αβίαστα ως συμπέρασμα είναι ότι ο πρωθυπουργός φτιάχνει την επόμενη ημέρα με αποκλειστικά δικούς του ανθρώπους. Με στελέχη κατά βάση νέα, κάτω των 40 ετών ή εκεί κοντά, με πολιτικούς οι οποίοι του χρωστούν την ύπαρξή τους, που θα τον στηρίξουν μέχρι τέλους, που θα του εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους για πάντα.
Ο Αλέξης Τσίπρας, παρ’ ότι είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού είναι και ανασφαλής. Εκτιμά ότι θα χάσει τις εκλογές, αλλά θεωρεί ότι αυτό θα είναι μια χαμένη μάχη, όχι ο πόλεμος. Πιστεύει ακράδαντα ότι μπορεί να επιστρέψει στην εξουσία έστω και με μια «δεξιά παρένθεση», η οποία μπορεί να κρατήσει, όμως, περισσότερο απ’ όσο κάποιοι πιστεύουν.
Επιστροφή στην εξουσία
Ακόμη και κάποιοι που πιστεύουν ότι μπορεί η ΝΔ να είναι στην κυβέρνηση για μια τετραετία εκτιμούν ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να επιστρέψουν και να ηγεμονεύσουν για πολλά χρόνια.
Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός επιλέγει και προωθεί πρόθυμους να είναι δίπλα του σε όλη την πορεία που θα ακολουθήσει στο μέλλον.
Το πρώτο ξεκαθάρισμα ο Αλέξης Τσίπρας το έκανε το 2015 όταν αποχώρησαν Ζωή Κωνσταντοπούλου, Αλέκος Λαφαζάνης κ.λπ. Το επόμενο ξεκαθάρισμα είναι σίγουρο ότι θα γίνει όταν θα έρθει η εκλογική ήττα και θα φουντώσουν οι γκρίνιες. Τότε θα υπάρξει και ουσιαστική αμφισβήτηση της πολιτικής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, τότε κι αυτός θα κάνει τις κινήσεις που πρέπει για να αντικαταστήσει παλαιά στελέχη που δεν θέλει να έχει δίπλα του.
Αυτή την ώρα φτιάχνεται μια ομάδα «τσιπροφυλάκων», μπαρουτοκαπνισμένων, οι οποίοι θα είναι και ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ όταν επιστρέψει στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Ο Τσίπρας ελέγχει το κόμμα, έχοντας εκεί τον Πάνο Σκουρλέτη, αλλά θέλει να ελέγξει ακόμη περισσότερο και το περιβάλλον που θα προκύψει μετά τις εκλογές. Ακόμη και με στελέχη που προέρχονται από άλλους χώρους, όπως ο Αγγελος Τόλκας και ο Θάνος Μωραϊτης.
Στον σκληρό πυρήνα εξουσίας του Τσίπρα βρίσκονται βεβαίως ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, η Ράνια Σβίγγου, η Ελευθερία Χατζηγεωργίου, η Κατερίνα Νοτοπούλου, ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο Κωνσταντίνος Μπάρκας, ο αναβαθμισμένος Αλέξης Χαρίτσης, ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Καλογήρου.
Επίσης, ο διπλωματικός του σύμβουλος, κ. Καλπαδάκης, ο Δ. Λιάκος επί των οικονομικών, η Εφη Αχτσιόγλου, ο Κώστας Στρατής και οι Γιώργος Βασιλειάδης και Νάσος Ηλιόπουλος, ο Στάθης Γιαννακίδης και ο Λευτέρης Κρέτσος, ο Χρίστος Σίμος.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους «τσιπροφύλακες» έχουν πιάσει ήδη πόστα εξουσίας ενώ ακολουθούν κι άλλοι που θα φανούν και στα ψηφοδέλτια για τις εθνικές εκλογές και για τις ευρωεκλογές.
Ολοι οι παραπάνω θεωρούνται αυτό που λέει ο λαός «πιστά σκυλιά», που θα βγάλουν δηλαδή τη δουλειά για τον πρωθυπουργό, και τώρα και μετά από την αντιπολίτευση.
Αγνωστο είναι τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας με τα παλαιότερα στελέχη που τον στήριξαν, όπως ο Νίκος Παππάς (που έχει κάνει πίσω και είναι πιο μακριά από το Μαξίμου), η Ολγα Γεροβασίλη, ο Θανάσης Καρτερός, ο Χρήστος Σπίρτζης, η Ρένα Δούρου κ.λπ.
Πάντως, είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός επιλέγει προς ώρας να κάνει αυτό που κάνουν συνήθως οι ηγέτες που είναι και ανασφαλείς. Να βρίσκει στελέχη κατώτερα από τον ίδιο, που δεν θα τον αμφισβητούν και που θα ακολουθούν τις οδηγίες του κατά γράμμα, προστατεύοντάς τον και στις δύσκολες ημέρες.
