Σκληρή επίθεση στον Παύλο Πολάκη εξαπέλυσε η Εφημερίδα των Συντακτών με αφορμή το ήθος και την στάση που κράτησε στην υπόθεση συκοφάντησης του δημοσιογράφου Βασίλη Μπεσκένη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2017.
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας δεν διστάζει να χαρακτηρίσει «σαχλαμαρόμαγκα» τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, ο οποίος «μοστράρεται ως περίπου Ρομπέν των Δασών», αλλά την ίδια ώρα δεν έχει «τη γενναιότητα ν’ αναγνωρίζει τα λάθη του και τη μεγαλοψυχία να ζητά πού και πού συγγνώμη».
Σε άλλο σημείο του άρθρου ο Παύλος Πολάκης αναφέρεται ως «…καβαλημένο καλάμι, αιθεροβατεί στις νεφέλες της εξουσίας με κομμένο καπίστρι (…) καθώς χορεύει ζεϊμπεκιά α λα μπαλέτο Κεϊλάνης προς εντυπωσιασμό των χρηστών του φου μπου, εξακολουθεί να κάνει ζημιά στο κόμμα του, νομίζοντας πως ωφελεί τον εαυτό του».
Αυτός ο «ισχυρογνώμων αριστερός υπουργός που δεν ψέλλισε μια λέξη μεταμέλειας και συμπάθειας προς τη χήρα και τον ανήλικο γιο τού εκλιπόντος».
Η επίθεση αυτή, μέσω μιας εφημερίδας η οποία είναι γνωστό πως απηχεί τις απόψεις του Μεγάρου Μαξίμου, προκαλεί εύλογη εντύπωση -και ερωτήματα- αν σκεφθεί κανείς το πέπλο προστασίας που απολαμβάνει έως τώρα ο Π. Πολάκης από τον πολιτικό προϊστάμενό του.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της ΕΦΣΥΝ:
«Στις εποχές της γενικευμένης παρακμής, άτινας μας έριξε η άπονη μοίρα, τα δημόσια πρόσωπα που σέβονται το νόημα αμφοτέρων των λέξεων του χαρακτηρισμού θα όφειλαν να ορθώνουν το ανάστημά τους, το οποίο δεν μετριέται με χάρακες και μεζούρες, αλλά με τις χαρακιές της ψυχής. Δεν πά να ’σαι πέντε πήχες ντερέκι, αν δεν το λέει η καρδούλα σου, το πραγματικό σου μπόι βυθίζεται κάτω κι απ’ το τρίτο υπόγειο. Κι αν φτάνεις πάλι με τα χέρια στην ανάταση κι ανασηκωμένος στις μύτες των ποδιών τσίμα τσίμα το ένα και πενήντα, μα τρεμοπαίζουν βαθιά μέσα σου οι φλογίτσες της ευτολμίας και του σθένους, υψώνεσαι ίσαμε τα νεφοκάτωφλα των ουρανοξυστών. Ετσι πάει!
Οταν μοστράρεσαι πολιτικός ανήρ διευρυμένου μάλιστα διαμετρήματος, περίπου Ρομπέν των Δασών, στα αντικείμενα της Υγείας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, θα ’πρεπε, αν μη τι άλλο, να ’χεις τη γενναιότητα ν’ αναγνωρίζεις τα λάθη σου και τη μεγαλοψυχία να ζητάς πού και πού συγγνώμη. Εστω και για τα μάτια του κόσμου, βρε αδερφέ! Τυγχάνεις αναπληρωτής μεν, υπουργός δε και δη αριστερής κυβέρνησης –τρομάρα της. Κατηγορείς κάποιον από το βήμα της Βουλής και τα προσφιλή σου σόσιαλ μίντια πως τα ’παιρνε χοντρά από το ΚΕΕΛΠΝΟ, όπου τον διόρισε πρώην πολιτικός του προϊστάμενος, ανταμείβοντάς τον για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στο γραφείο του. Εκείνος διαβεβαιώνει ότι δεν έχει πάρει ούτε λεπτό του ευρώ από το ένοχο Κέντρο και προσφεύγει στο Πρωτοδικείο, επικαλούμενος εξύβριση.
Ρητά και κατηγορηματικά το δικαστήριο δικαιώνει τον θιγόμενο. Εχει μεσολαβήσει ο θάνατός του σε ηλικία μόλις 43 ετών από καρδιακό νόσημα. Οι εναντίον του αιτιάσεις από σημαίνον πολιτικό στέλεχος, το οποίο κομπορρημονεί ότι κατέχει το ηθικό πλεονέκτημα, επιδείνωσαν ενδεχομένως την ασθένειά του. Ο πολύς Πολλάκις, διότι περί του εν λόγω πρόκειται, δεν πτοήθηκε μολαταύτα. Κι ας έκρινε η απόφαση «ψευδείς» τους ισχυρισμούς του, που είχαν σκοπό «να προσβάλουν και προσέβαλαν την τιμή και την υπόληψη» του μηνυτή.
Ισχυρογνώμων ο αριστερός υπουργός, δεν ψέλλισε μια λέξη μεταμέλειας και συμπάθειας προς τη χήρα και τον ανήλικο γιο τού εκλιπόντος, υπέρ των οποίων παρεμπιπτόντως επιδικάστηκε χρηματική αποζημίωση. Ανακοίνωσε ότι θα υποβάλει έφεση. «Εκεί που μας χρώσταγαν, δεν θα μας πάρουν και το βόδι», συμπλήρωσε με περισσή ελαφρότητα και ευκολία, λες και το περιβάλλον του πλαισιώνεται από τόσα πολλά βοοειδή, που δεν χάλασε δα κι ο κόσμος να λείψει ένα. Καβαλημένο καλάμι, αιθεροβατεί στις νεφέλες της εξουσίας με κομμένο καπίστρι. Τις συγγνώμες και τα «λυπάμαι» τα παίρνει ο άνεμος εκεί πάνω. Ομοίως και τα μυαλά. Ο ψηλός Κρητίκαρος που τον θένε όλες οι λούγκρες, κατά Κραουνάκη, καθώς χορεύει ζεϊμπεκιά α λα μπαλέτο Κεϊλάνης προς εντυπωσιασμό των χρηστών του φου μπου, εξακολουθεί να κάνει ζημιά στο κόμμα του, νομίζοντας πως ωφελεί τον εαυτό του. Σαχλαμαρόμαγκας.»