«Η αναθεώρηση του συντάγματος αποτελεί μία κορυφαία θεσμική διαδικασία. Η πρόθεσή μας για την αναθεώρηση είχε εκφραστεί ευθαρσώς και προεκλογικά και αναφέρθηκε και στις προγραμματικές μας δηλώσεις. Ξεκινήσαμε τη διαδικασία με έναν πλατύ διάλογο και δεν την περιορίσαμε στη συζήτηση μόνο στο κοινοβούλιο», σημείωσε ο πρωθυπουργός ξεκινώντας τη ομιλία του από το βήμα της Βουλής κατά την διάρκεια της συζήτησης για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.

«Δεν αφήσαμε την αναθεώρηση μόνο στους ειδικούς και στους συνταγματολόγους, τους οποίους φυσικά τιμούμε. Επιχειρήσαμε να μην περιορίσουμε τη συζήτηση σε μία διαδικασία που να αφορά μόνο το πολιτικό προσωπικό» είπε ο Πρωθυπουργός τονίζοντας ότι «η πρότασή μας εκκινεί από την ανάγκη ενίσχυσης του κοινοβουλίου αλλά και ενίσχυσης της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης απέναντι σ’ αυτές τις εξουσίες που δεν ανάγονται ευθέως σ’ αυτό που ονομάζουμε λαϊκή κυριαρχία».

«Η πρόταση την οποία καταθέσαμε και την οποία συζητάμε σήμερα δεν αποτυπώνει απλώς μια διάθεση διευθέτησης τεχνικών ζητημάτων, αντίθετα αντανακλά τη βούληση για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που εκφράζουν και δικαιώνουν πλειοψηφικά λαϊκά αιτήματα», τόνισε ο πρωθυπουργός.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στις προτάσεις της κυβέρνησης:

  • Την κατοχύρωση της εποικοδομητικής ψήφου δυσπιστίας, τον θεσμό δηλαδή που επιβάλλει την ταυτόχρονη υπερψήφιση νέου Πρωθυπουργού, ως προϋπόθεση για να γίνεται δεκτή πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης
  • Την αποσύνδεση της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την διάλυση της Βουλής, ώστε να μην επηρεάζεται ο κοινοβουλευτικός κύκλος από την αδυναμία επίτευξης συναινέσεων μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων.
  • Την άμεση εκλογή του Πρόεδρου της Δημοκρατίας από το λαό εφόσον έχουν αποβεί άκαρπες οι προσπάθειες για εξασφάλιση 180 ψήφων σε επτά διαδοχικές ψηφοφορίες.Και εκτιμώ ότι η πρόταση αυτή είναι σοφή καθώς στην πραγματικότητα αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για επίτευξη συναινέσεων για το Πρόσωπο του Προέδρου της δημοκρατίας σε αντίθεση με την πρόταση της ΝΔ που θέλει να μετατρέψει την προεδρική εκλογή σε διορισμό από την κυβερνητική πλειοψηφία με την πρόταση για εκλογή με απλή πλειοψηφία 151 Βουλευτών.
  • Την υποχρέωση ο Πρωθυπουργός της χώρας να είναι εκλεγμένος βουλευτής ώστε να μην παραδίδονται τα κλειδιά της χώρας ερήμην του λαού σε κανέναν τεχνοκράτη Πρωθυπουργό, όσο σημαντικός τεχνοκράτης κι αν είναι. Διότι τώρα έχουμε την εμπειρία της κρίσης και ξέρουμε ότι οι πρωθυπουργοί της χώρας οφείλουν να λογοδοτούν στον ελληνικό λαό.
  • Και τέλος την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος που λειτουργεί εξισορροπητικά στην ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας και την ίδια στιγμή ενεργοποιεί και ισχυροποιεί τον νομοθετικό και ελεγκτικό ρόλο του Κοινοβουλίου που από κομπάρσος μετατρέπεται σε πραγματικό πρωταγωνιστή της πολιτικής ζωής.

Ο δεύτερος άξονας της πρότασης

Αυτός ο άξονας αφορά στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής, σημείωσε ο Αλ. Τσίπρας.

«Πρόκειται για προτάσεις που έρχονται να απαντήσουν στην δυσπιστία των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα.Έρχονται να καταπολεμήσουν στον πυρήνα της την κρίση αντιπροσώπευσης η οποία σχετίζεται με την βαθειά διαδεδομένη πεποίθηση ότι το πολιτικό προσωπικό αποτελεί στην πραγματικότητα μια κάστα η οποία ενδιαφέρεται κυρίως για την αναπαραγωγή των προνομίων της και όχι για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος».

Επ’ αυτού προτείνονται:

  • Πρώτον την τροποποίηση του κατάπτυστου άρθρου 86 του Συντάγματος.

Ενός άρθρου που συμβολίζει ακριβώς την μετατροπή του πολιτικού προσωπικού σε κάστα που θεωρούσε και θεωρεί ότι η εξουσία της ανήκει.

Σε μια κάστα που θεωρούσε και θεωρεί ότι δικαιούται ειδικά προνόμια και ειδική ποινική μεταχείριση σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους πολίτες.

Γιατί η σύντομη παραγραφή για τα αδικήματα των Υπουργών που προβλέπει σήμερα το άρθρο 86 δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας μηχανισμός νόμιμης συγκάλυψης και συστημικού κουκουλώματος της εκτεταμένης πολιτικής διαφθοράς που ευδοκιμούσε στη χώρα την περίοδο της απόλυτης κυριαρχίας του παλιού πολιτικού συστήματος.

Και για να μπει ένα τέλος σε αυτή τη συνθήκη έπρεπε να υπάρξει η μεγάλη πολιτική ανατροπή του 2015.

Χωρίς αυτή είμαι βέβαιος ότι το παλιό καθεστώς θα έβρισκε ένα τρόπο να αποφύγει την αναθεώρηση του 86 παρά τις όψιμες διακηρύξεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΚΙΝΑΛ που το ψήφισαν από κοινού στην αναθεώρηση του 2001.

  • Δεύτερον, τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας μόνο σε αδικήματα που αφορούν την άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή

  • Τρίτον την κατοχύρωση περιορισμένων κοινοβουλευτικών θητειών για κάθε βουλευτή ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία πελατειακών δικτύων και συστημάτων που μετατρέπουν τον βουλευτή σε έμπορο εξυπηρετήσεων και τους εκλογείς σε πελάτες.

Ο τρίτος άξονας της πρότασης

«Ο τρίτος άξονας φορά την ενίσχυση της δημοκρατίας και της εμπλοκής του λαού στη λήψη των αποφάσεων», είπε ο Πρωθυπουργός.

«Αυτή η πρόταση έρχεται ως δικαίωση ενός μαζικού λαϊκού αιτήματος, ιδιαίτερα τη περίοδο των λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στη λιτότητα το 2011-2012, για περισσότερη και βαθύτερη δημοκρατία, για συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων. Προτείνουμε λοιπόν την καθιέρωση λαϊκού δημοψηφίσματος αλλά και λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία. Ενώ ταυτόχρονα θεσπίζουμε την υποχρέωση να κυρώνεται με δημοψήφισμα κάθε διεθνής συνθήκη η οποία παραχωρεί κυριαρχικές αρμοδιότητες της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς.

Και είναι ακριβώς σε αυτό το σημείο που η άρνηση της Νέας Δημοκρατίας αναδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αριστοκρατική αντίληψη για την πολιτική. Την αντίληψη που διαμορφώθηκε από τα παλιά κόμματα εξουσίας τα τελευταία 40 χρόνια. Μια αντίληψη σύμφωνα με την οποία η δουλειά του λαού είναι απλώς και μόνο να δίνει τη συγκατάθεση του κάθε 4 χρόνια στους αριστοκράτες του καθεστώτος και στα πολιτικά τζάκια ώστε να παίρνουν τις σοφές τους αποφάσεις. Προφανώς γιατί η αδαής πλειοψηφία, κατά προσφιλή έκφραση του κυρίου Μητσοτάκη, δεν γνωρίζει τα βαθειά μυστικά που γνωρίζουν οι πολιτικές μεγαλοφυΐες, παρά το γεγονός ότι αυτές οι μεγαλοφυΐες ήταν που οδήγησαν την  χώρα στη χρεοκοπία και την καταστροφή.

Ο τέταρτος άξονας

Ο τέταρτος άξονας αφορά τον εξορθολογισμό των σχέσεων εκκλησίας και κράτους με την ρητή κατοχύρωση στο άρθρο 3 της αρχής της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους αλλά και του υποχρεωτικού πολιτικού όρκου στις πολιτειακές και διοικητικές υποθέσεις.

«Και εδώ νομίζω ότι γίνεται ένα σημαντικό βήμα -με απόλυτο σεβασμό βεβαίως στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολιτών- ένα βήμα στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης της κοσμικότητας του Κράτους που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο ενός οποιουδήποτε φιλελεύθερου συντάγματος» υπογράμμισε ο Αλέξης Τσίπρας, εξαπολύοντας ωστόσο πυρά κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη. «Και μου κάνει εντύπωση που ο κος Μητσοτάκης που παριστάνει τον γκουρού του φιλελευθερισμού δεν συναινεί σε μια τέτοια αυτονόητη πρωτοβουλία. Αλλά φαίνεται ότι η μετατόπιση του προς την άκρα δεξιά τον οδηγεί να ξεχνάει τις ιδεολογικές του καταβολές, ακόμη και τις ίδιες του τις αρχές όταν αυτές δεν εξυπηρετούν την συμμαχία του με τον κο Σαμαρά, τον κο Βορίδη και τον κο Γεωργιάδη. Διότι τελικά ο κος Μητσοτάκης είναι φιλελεύθερος μόνο όταν αυτό συνεπάγεται τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την υποστήριξη των ελίτ και όχι όταν καλείται να τοποθετηθεί σε στοιχειώδη ζητήματα για τη συγκρότηση μιας σύγχρονης φιλελεύθερης κοινωνίας, όπως η αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας και της ανεξιθρησκίας» είπε .

Ο πέμπτος άξονα της πρότασης

«Ο άξονας αυτός αφορά στην ενίσχυση της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων και των κοινών αγαθών που υπό τις σημερινές συνθήκες κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού απειλούνται διαρκώς» είπε ο Αλέξης Τσίπρας. «Και πρέπει να προστατευτούν νομικά και πραγματικά από τις επιθέσεις της αγοραίας αντίληψης που εκπροσωπεί ο κος Μητσοτάκης και οι οικονομικές δυνάμεις που τον στηρίζουν».

Πυρά κατά ΝΔ

Ο πρωθυπουργός κατηγόρησε τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη ότι «έπαιξε και συνεχίζει να παίζει ένα αποκρουστικό παιχνίδι με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας».

«Θυμάστε ότι στην προηγούμενη συζήτηση είχα στηλιτεύσει τις παλινωδίες του κ. Μητσοτάκη στο θέμα αυτό», είπε ο κ. Τσίπρας και συνέχισε:

«Είχα πει τότε ότι η τοποθέτηση του μου θυμίζει ένα συμπαθή ποδοσφαιρικό παράγοντα. Μια έλεγε ότι συμφωνεί. Μετά ότι διαφωνούσε. Μετά άλλαζε γνώμη και συμφωνούσε λίγο και μετά διαφωνούσε πολύ. Και όταν τον ρώτησα τελικά ποια είναι η πρόταση του απάντησε ότι θα το σκεφτεί.
Και σήμερα συνεχίζει τα παιχνίδια. Λέει λοιπόν ότι θα ψηφίσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία διαφωνεί. Και μετά η πρόταση αυτή δεν θα τον δεσμεύει. Και άμα γίνει -τρομάρα του- Πρωθυπουργός, θα κάνει ότι θέλει ο ίδιος, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια συναινέσεις, συνταγματικά έθιμα, αποφάσεις δικαστηρίων».

«Λέτε εμάς ότι είμαστε «κυβέρνηση κουρελού», αλλά εσείς είστε μια αντιπολίτευση που δεν έχει έργο», είπε ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη.

«Αν είναι τόσο σίγουρος ότι θα κερδίσει τις εκλογές ο κ. Μητσοτάκης γιατί δεν ψηφίζει όλα τα άρθρα για να έχει λυμένα τα χέρια του;» αναρωτήθηκε ο κ. Τσίπρας.

«Αν η θεσμική του προσέγγιση και όχι κάποια άλλη σκοπιμότητα είναι που τον καθοδηγεί στην άποψη και θέση ότι η πρώτη αναθεωρητική Βουλή δεν δεσμεύει τίποτα και η δεύτερη τα καθορίζει όλα, και αν ταυτόχρονα έχει την απόλυτη σιγουριά της εκλογής του, γιατί αποφασίζει να ψηφίσει μόνο ένα άρθρο εις το οποίο διαφωνεί ως προς τη κατεύθυνση και δεν τα ψηφίζει όλα, ώστε αφού είναι ότι θα εκλεγεί, να τα αλλάξει όλα όπως επιθυμεί;», πρόσθεσε.

Δεν είναι η σιγουριά που οδηγεί τον κ. Μητσοτάκη σε αυτή τη συμπεριφορά στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά η πολιτική σκοπιμότητα, είπε ο πρωθυπουργός.

«Εδώ κάτι κρύβεται. Θέλει να μας πείσει ότι το μόνο που κρύβεται είναι ο φόβος του μήπως εμείς παίζουμε παιχνίδια. Είναι απολύτως έωλο το επιχείρημα», τόνισε και εξήγησε:

«Από την στιγμή που εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει ότι θέλουμε και εμείς είμαστε αυτοί που φέρνουμε στη Βουλή τη πρόταση για την αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση της βουλής, τι ακριβώς τάχα τον απασχολεί;

Γιατί επιμένει να λέει ότι θα ψηφίσει τη πρότασή μας που έχει ένα συγκεκριμένο σκεπτικό, με 7 συνεχείς ψηφοφορίες που απαιτούν τους 180 και μετά την άμεση εκλογή από το λαό, ενώ διαφωνεί με αυτή τη θέση και επιθυμεί την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή με 151 ψήφους;»