Μπορεί να υπάρξει μια νέα «στρατηγική του Ελσίνκι» για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Το συγκεκριμένο ερώτημα έχει πολλάκις απασχολήσει όσους ασχολούνται με τη σχέση Αθήνας – Αγκυρας τα τελευταία χρόνια και προφανώς την κυβέρνηση Τσίπρα. Αλλωστε, το Ελσίνκι υπήρξε – διαχρονικά – ίσως η πιο δομημένη προσπάθεια διαμόρφωσης μιας ολιστικής προσέγγισης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, υπό το πρίσμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των δικών της σχέσεων με την Τουρκία, ανεξαρτήτως της κριτικής που δέχθηκε.
Αναμφίβολα οι συνθήκες δεν είναι οι ίδιες και οι προκλήσεις είναι πλέον διαφορετικές, καθώς οι ευρωτουρκικές σχέσεις διάγουν μια από τις πιο τεταμένες περιόδους τους. Ωστόσο, οι γνωρίζοντες σημειώνουν ότι μόνο μέσω μιας «τριγωνοποίησης», στην οποία η ΕΕ θα είναι μέρος του παιχνιδιού, θα μπορούσε να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο «θετικού αθροίσματος», εντός του οποίου η Αθήνα έχει πιθανότητες να αποκομίσει κέρδη. Μόνο αφελείς επιμένουν να υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα μπορεί μόνη της να αντιμετωπίσει μακροπρόθεσμα τον τουρκικό αναθεωρητισμό επί κρίσιμων εθνικών θεμάτων.
Το Βήμα της Κυριακής αναλύει το παρασκήνιο της επίσκεψης Τσίπρα στην Αγκυρα και την προσπάθεια για αποκλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο:
Ποιος ο βασικός στόχος της πρόσφατης επίσκεψης του έλληνα πρωθυπουργού στην Αγκυρα; Ποιες οι επιδιώξεις της ελληνικής κυβέρνησης;
Πόσο πιθανό είναι ένα «Ελσίνκι Νο2»;
Αμφίθυμοι οι Ευρωπαίοι απέναντι στην Αγκυρα. Πόσο θα επηρεάσει την μελλοντική τους στάση η Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας για το Προσφυγικό;
Μπορεί η καλλιέργεια στενότερων επαφών με τις Ηνωμένες Πολιτείες να λειτουργήσει επιβοηθητικά για τη διατήρηση ηρεμίας στα ελληνοτουρκικά;
Τι συζητήθηκε για τα ΜΟΕ;
Πώς επηρεάζει η υπόθεση των «8» και το Προσφυγικό τη συνεργασία σε θέματα ασφαλείας;
Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ του Αγγελου Αθανασόπουλου στο Βήμα της Κυριακής
