Για προσέγγιση Ελλάδας και Τουρκίας κάνει λόγο η ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη της Süddeutsche Zeitung: «Η ελληνική σημαία ανεμίζει δίπλα στην τουρκική και ένα ταχύπλοο οδηγεί τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα μέσα στη θάλασσα του Μαρμαρά. Τα φεριμπότ χρειάζονται πενταπλάσιο χρόνο για να φθάσουν στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Πριγκιποννήσων. Οι Τούρκοι οικοδεσπότες όμως θέλουν να δείξουν στο Τσίπρα τι μπορούν να κάνουν όταν θέλουν. Ο Τσίπρας δεν βρίσκεται πρώτη φορά στην Τουρκία από τότε που ανέλαβε χρέη Πρωθυπουργού το 2015, αλλά είναι ο πρώτος εν ενεργεία Πρωθυπουργός, ο οποίος επιτρέπεται να επισκεφθεί τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης από τότε που την έκλεισε η τουρκική κυβέρνηση το 1971. Μετά την επίσκεψη του Τσίπρα, η Χάλκη γίνεται και πάλι σύμβολο ελπίδας ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα σπάσει ένα ταμπού».
Και η εφημερίδα συνεχίζει: «Οι Τούρκοι αναθέρμαναν την ελπίδα κυρίως με χειρονομίες. Έτσι ο Ερντογάν προσκάλεσε αιφνιδιαστικά τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο την Τρίτη το βράδυ στο επίσημο δείπνο με τον Τσίπρα στην Άγκυρα. Την Τετάρτη το πρωί ο Ιμπραχίμ Καλίμ, ο στενότερος σύμβουλος του Ερντογάν όχι μόνο συνόδευσε τον Τσίπρα στην Χάλκη αλλά και στην Αγία Σοφία, την κάποτε πιο σημαντική ορθόδοξη εκκλησία, η οποία αργότερα έγινε τζαμί και την οποία μετέτρεψε σε μουσείο ο Κεμάλ Ατατούρκ».
Σχέση συμφέροντος
«Τσακώνονται αλλά χρειάζονται ο ένας τον άλλο» είναι ο τίτλος του άρθρου του Spiegel, το οποίο σημειώνει: «Μια σχέση συμφέροντος συνδέει τον Ερντογάν με τον Τσίπρα. Γνωρίζουν πως χρειάζονται ο ένας τον άλλο σε πολλά ζητήματα. Παράλληλα ο κατάλογος των θεμάτων στα οποία διαφωνούν είναι μακρύς και δεν στάθηκε δυνατόν να επιλυθούν πολλά προβλήματα ακόμα και μετά τη συνάντησή τους την Τρίτη. Ο Ερντογάν πιέζει ώστε η Ελλάδα να παραδώσει τους οκτώ στρατιωτικούς που διέφυγαν. Είναι όμως μια επιθυμία που ο Τσίπρας από σεβασμό στην ανεξαρτησία της ελληνικής δικαιοσύνης δεν μπορεί να ικανοποιήσει… Ο Τσίπρας προσπάθησε πάντως να έχει συμφιλιωτικό τόνο απέναντι στον Ερντογάν. Καταλαβαίνει πολύ καλά πως όσον αφορά το μεταναστευτικό εξαρτάται από τον Τούρκο Πρόεδρο. Από τότε που υπεγράφη η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας το 2016 για το μεταναστευτικό, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των μεταναστών που καταφθάνουν από την Τουρκία στην Ελλάδα».
Σε άλλο σημείο το άρθρο επισημαίνει: «Στην Ελλάδα διεξάγονται εκλογές αυτό το χρόνο, γι αυτό και ο Τσίπρας ´αυτοσκηνοθετείται´ ως ηγέτης. Κατάφερε πρόσφατα μιαν επιτυχία στο ονοματολικό. Τώρα με την επίσκεψή του στην Τουρκία θέλει να εμφανιστεί και ως ένας πολιτικός που επιλύει προβλήματα».
«Ο φαύλος κύκλος των κρίσεων»
«Ο φαύλος κύκλος των κρίσεων» είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeiner Zeitung, η οποία επισημαίνει πως «Ο Έλληνας Πρωθυπουργός καταβάλλει προσπάθειες να αμβλύνει τις πολιτικές εντάσεις με την Τουρκία ωστόσο δεν θα αναμένεται να υπάρξει κάποια ξαφνική επιτυχία». Το άρθρο αναφέρει ότι η διήμερη επίσκεψη του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ολοκληρώθηκε χωρίς να υπάρξει κάποιο σκάνδαλο, όπως κατά την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα, όταν είχε ζητήσει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Ακόμη το ρεπορτάζ αναφέρεται στο συμβολικό χαρακτήρα που είχαν οι επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα στη Χάλκη αλλά και στην Αγία Σοφία και στις προσπάθειες να μετριασθούν οι εντάσεις. Η FAZ σημειώνει: «Οι προσπάθειες ήταν εμφανείς από την πρώτη μέρα της επίσκεψης του Τσίπρα. Ερντογάν και Τσίπρας δήλωσαν πως ανάμεσά τους υπάρχει ένας ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας ώστε γρήγορα να διαχειρίζονται τις κρίσεις. Οι υπουργοί Άμυνας των δυο χωρών συμφώνησαν να συναντηθούν και πάλι σύντομα για να συζητήσουν θέματα όπως η ένταση στο Αιγαίο ή το Συριακό. Άγκυρα και Αθήνα σχεδιάζουν νέα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Ο Ερντογάν ανακοίνωσε ένα διμερές οικονομικό φόρουμ στη Θεσσαλονίκη».
Ωστόσο η FAZ καταλήγει στο συμπέρασμα πως «Μια επιτυχία στις διμερείς σχέσεις δεν είναι πολύ πιθανή, διότι Ερντογάν και Τσίπρας βρίσκονται ενόψει σημαντικών εκλογών και δεν θα μπορούσαν να προβούν σε παραχωρήσεις, τις οποίες ο αντίπαλος τους θα ερμήνευε ως σημάδι αδυναμίας».
Μαρία Ρηγούτσου
