Όλοι γνωρίζουν, με πρώτη την κυβέρνηση, ότι το πρόβλημα των κόκκινων δανείων αποτελεί μια χαίνουσα πληγή για το τραπεζικό σύστημα. Η αναπόφευκτη σύνδεση του με την προστασία της πρώτης κατοικίας κάνει την επίλυση του ακόμα πιο δύσκολη, καθώς η προεκλογική περίοδος στην οποία ήδη βρισκόμαστε, βάζει φρένο σε όποια ορθολογική και αποτελεσματική λύση.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες έστειλε ένα μήνυμα με προφανείς αποδέκτες όσους από το επιτελείο του Μαξίμου, θέλουν μια λύση που να βολεύει τις καιροσκοπικές εκλογικές σκοπιμότητες τους. Αν και προανήγγειλε ότι θα έρθει ρύθμιση μέχρι το τέλος του μήνα, επέλεξε παράλληλα να προειδοποιήσει ότι, «αν δεν προσέξουμε μπορεί να κάνουμε τέτοιες ρυθμίσεις που να οδηγήσουν τις τράπεζες να χρειαστούν νέα κεφάλαια». Επεσήμανε μάλιστα ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η λύση που προτείνει π.χ. το ΤΧΣ και επεξεργάζεται το υπουργείο Οικονομικών, θα απαιτήσει πιθανόν εγγύηση δημοσίου.
Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι υπάρχει σημαντική απόκλιση μεταξύ των προτάσεων των τραπεζών , των επιθυμιών κυβερνητικών κύκλων,αλλά και των απόψεων των θεσμών. Το σημερινό όριο προστασίας της πρώτης κατοικίας -από 180 μέχρι 280.000 ευρώ- κρίνεται ανεδαφικό τόσο από τις τράπεζες όσο και από την τρόικα,καθώς δεν δίνει ουσιαστική λύση στο θέμα της μείωσης των κόκκινων δανείων. Οι κυβερνητικές προθέσεις να κατέβει στις 150.000, ουσιαστικά δεν αλλάζουν την κατάσταση και συντηρούν το κλίμα ανασφάλειας για το τραπεζικό σύστημα.
Ο κ. Δραγασάκης προειδοποιεί μεν για τους κινδύνους από μια ατελέσφορη ρύθμιση τονίζοντας ότι «πρέπει να δούμε τις δημοσιονομικής φύσης συνέπειες αν θα υπάρχει επιβάρυνση για δημόσιο και αν θα χρειαστούν οι τράπεζες επιπλέον κεφάλαια και πώς θα τα βρούμε», αλλά αποφεύγει να τοποθετηθεί ευθέως για τα όρια της νέας ρύθμισης.
Προφανώς και πρέπει να συνεκτιμηθούν οι κοινωνικές διαστάσεις της νέας ρύθμισης. Όμως πρέπει συγχρόνως να διασφαλιστεί η αξιοπιστία και η ασφάλεια του τραπεζικού συστήματος. Εύκολες λύσεις σίγουρα δεν υπάρχουν, όμως θα είναι επικίνδυνο, ενόψει εκλογών να επιλεγεί μια λύση που απλώς θα μεταθέσει τη λύση του προβλήματος λίγους μήνες αργότερα.
Το κόστος της αδράνειας ή των μεσοβέζικων ρυθμίσεων λόγω πολιτικής ατολμίας, οι έλληνες φορολογούμενοι θα κληθούν και πάλι να το πληρώσουν. Μόνο που αρκετά έχουν πληρώσει ως τώρα τυχοδιωκτικές επιλογές, καθυστερήσεις και ιδεολογικές αγκυλώσεις. Δεν χρειάζεται να πληρώσουν πάλι τις εκλογικές ή ψηφοθηρικές επιλογές μιας κυβέρνησης που βρίσκεται σε αποδρομή.
