Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία κι η «θερμή» υποδοχή, που του έγινε, δημιούργησε ένα κάποιο ευχάριστο κλίμα μεταξύ των δυο λαών. Κάτι, που δεν είχε συμβεί όταν είχε έρθει ο κ. Ερντογάν στην Ελλάδα. Αλλά, ας μην αυταπατώμεθα κι ας δούμε τα πράγματα αντικειμενικά :
(1). Από το 1100 π.Χ. πρώτα με την κάθοδο των Αχαιών και ύστερα την εμφάνιση των Δωριαίων, τα γηγενή φύλα της Ελλάδας (Ίωνες, Λέλεγες, Πελασγοί κλπ.) αναγκάζονται να μεταναστεύσουν διαδοχικά στα Μικρασιατικά παράλια (εξ ου και η Ιωνία). Το Βυζάντιο (μετέπειτα Κωνσταντινούπολη) πήρε το όνομά του, από τους άποικους Μεγαρείς, που είχαν αρχηγό τον Βύζα.
(2). Τα πρώτα τουρκικά φύλα, εμφανίζονται από το Τουρκεστάν της κεντρικής Ασίας, κατά τον 5ο μ.Χ. αιώνα και επιτίθενται στα ακραία τμήματα της ανατολικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Έκτοτε, προχωρούν όλο και πιο δυτικά.
(3). Από το 1400 μ.Χ. οι Τούρκοι, ως Οθωμανική Αυτοκρατορία, διεισδύουν στη Μεσόγειο και καταλαμβάνουν όλες τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου και της βόρειας Αφρικής. Το 1453 καταλαμβάνουν επίσης την Κωνσταντινούπολη, ως τελευταίο απομεινάρι της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Από εκεί ξεχύνονται στα Βαλκάνια και φτάνουν στο Δούναβη, όπου αποτυγχάνουν να καταλάβουν τη Βιέννη και τη Βουδαπέστη.
(4). Από τον 19ο αιώνα μ.Χ. αρχίζει η παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ολοκληρώνεται το 1918, με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ακολουθεί η κατάληψη των Μικρασιατικών περιοχών, από τα ελληνικά στρατεύματα, όπου είναι εγκαταστημένοι από την αρχαιότητα 2 και πλέον εκατομμύρια Έλληνες. Από την κακή δε πολιτική της κυβέρνησης Γούναρη, προκαλείται το 1922 η μεγάλη Μικρασιατική Καταστροφή, όπου αναγκάζονται 1,6 εκατομμύρια Έλληνες να μετακομίσουν , ως πρόσφυγες στην Ελλάδα..
Την εποχή εκείνη του Κεμάλ Ατατούρκ, οι Τούρκοι ήταν 9 εκατομμύρια κι εμείς 7,5. Τα εδαφικά όρια των τότε κρατών καθορίσθηκαν με τη Συνθήκη της Λωζάνης, το 1923.
(5) Στο μεταξύ, το 1955 έγινε ο διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, το 1964 η απέλαση των Κωνσταντνουπολιτών και το 1974 προέκυψε ο «Αττίλας» στην Κύπρο.
Σήμερα η Τουρκία έφθασε τα 83 εκατομμύρια και οδεύει για τα 100, αφού ο κ. Ερντογάν απαίτησε από την κάθε οικογένεια να αποκτήσει πέντε παιδιά.
Το ΑΕΠ της Τουρκίας κυμαίνεται τα τελευταία χρόνια μεταξύ 750 και 800 δις Ευρώ, ενώ της Ελλάδας είναι 175 – 180. Η Τουρκία ανέπτυξε σημαίνουσα πολεμική βιομηχανία, καθόσον παράγει αεροπλάνα, τανκς και υποβρύχια. Όχι μόνο για τις δικές της ανάγκες, αλλά και για το εμπόριο. Επίσης, προγραμμάτισε την κατασκευή τριών πυρηνικών εργοστασίων, με το πρώτο στο Ακουγιού της νοτιοδυτικής Τουρκίας, που χρηματοδοτεί κατά 50% η Ρωσία. Παράλληλα, έστειλε στη Ρωσία μια ομάδα πυρηνικών επιστημόνων, προκειμένου να εκπαιδευτούν για έξι χρόνια στην ατομική ενέργεια. Από την άλλη μεριά , η Τουρκία θεωρεί πως είναι μαντρωμένη από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, ώστε μιλάει για την γαλάζια τουρκική θάλασσα της Μεσογείου και ζητεί επιμόνως την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Ακόμη θέτει θέμα της τουρκικής μειονότητας της Θράκης και κάθε τόσο μας πατά τον κάλο. Βέβαια, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στο θέμα της Κύπρου, όπου αμφισβητεί τα πάντα και τους πάντες και προχωρά στις δικές της έρευνες για τον εντοπισμό πετρελαίων στις ΑΟΖ της κυπριακής δημοκρατίας. Ακόμη καθημερινά έχουμε παραβιάσεις των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της Ελλάδας. Πρόσθετα, έχουν επικηρύξει τους οκτώ Τούρκους πιλότους, που βρήκαν άσυλο στη χώρα μας, με 5,6 εκατομμύρια Ευρώ, λέγοντας στους απανταχού μαχαιροβγάλτες, να έρθουν στην Ελλάδα, αδιαφορώντας για το κυρίαρχο ελληνικό κράτος και τους ελληνικούς νόμους, για να απαγάγουν, αυτούς που χαρακτηρίζουν αυτοί, ως στασιαστές, για να τα οικονομήσουν.
Συμπέρασμα : Οι Τούρκοι έχουν βάλει σκοπό, «αμέτι – μουχαμέτι», να ρυθμίσουν τα προβλήματα με την Ελλάδα, όπως αυτοί θέλουν, όπως αυτοί γουστάρουν .
Η μελλοντική ύπαρξη των τριών ατομικών εργοστασίων παραπέμπει σίγουρα και καθαρά στην πρόθεση πως οι Τούρκοι αποσκοπούν στη δημιουργία ατομικού οπλοστασίου, γιατί δεν γίνεται να έχουν πυρηνικά όπλα η Ινδία, το Πακιστάν, η Βόρειος Κορέα, καθώς και το μικρό Ισραήλ και να υστερεί η πάλαι ποτέ ένδοξη Οθωμανική Αυτοκρατορία και σημερινή μεγάλη και πανίσχυρη Τουρκία.
Και τι ποιεί η Ελλάδα ; Τι λέει η ελληνική κυβέρνηση ;
Απλά επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο, και πάλι το Διεθνές Δίκαιο …
Τι σημαίνει πολιτική;
Κατά την επιστήμη της πολιτειολογίας, «πολιτική σημαίνει ότι από τις παρατηρήσεις του παρόντος, μπορεί κανείς και εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον, ώστε να μην πιαστεί απροετοίμαστος σε μια προκύπτουσα κατάσταση».
Και ερωτάται : Αυτόν τον κανόνα τον γνωρίζουν οι Έλληνες πολιτικοί ;;; Αμφιβάλλουμε !!!!
Βέβαια, η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη με λαμπρές σελίδες, και το «Μολών λαβέ» είναι πάντα επίκαιρο σε μας τους Έλληνες. Όμως με επικλήσεις στην ιστορία δεν λύνονται καυτά προβλήματα. Αλλά ούτε και με τις θέσεις της κ. Μ. Ρεπούση, που έγραψε για τη Μικρασιατική Καταστροφή του ελληνισμού, στο φύλλο της Καθημερινής (4/2/2019, σελ. 8) , ότι «οι Έλληνες είχαν έρθει (στην Τουρκία) , για να μείνουν, να υποδουλώσουν την πατρίδα τους, να προσαρτήσουν τη γη τους στο ελληνικό βασίλειο και να κάνουν τη Μεγάλη Ελλάδα. Ο αγώνας τους εναντίον των Ελλήνων είναι το εθνικό τους καθήκον. Η δική μας Μικρασιατική Καταστροφή είναι ο δικός τους Αγώνας Ανεξαρτησίας» .
Μπρος σ’ αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση η Ελλάδα οφείλει να κάνει δυο πράγματα :
- Με τη βοήθεια των μεγάλων φίλων μας, να προσπαθήσει να προχωρήσει με τους Τούρκους σε διεξοδικές διαπραγματεύσεις, για όλα τα θέματα και
- Πέρα από το ΝΑΤΟ, να δημιουργήσει πρόσθετες συμμαχίες, ώστε να μπορούμε να δούμε τους Τούρκους ισότιμα στα μάτια. Ο μεγάλος Ελευθέριος Βενιζέλος, είχε πει προτού έναν ολόκληρο αιώνα : η αντιμετώπιση των Τούρκων μπορεί να γίνει μόνο μέσα από ισχυρές συμμαχίες.
Λοιπόν κύριοι πατριώτες πολιτικοί, που διαφεντεύετε τις τύχες του ελληνικού λαού, καλό είναι να σκέφτεστε, πως «οι καιροί ου μενετοί» και πως η ευθύνη , σας βαρύνει πέρα για πέρα….
