Ο Μακρόν, η Μπριζίτ και η νέα Μαρία Αντουανέτα της Γαλλίας

Στη Γαλλία αποτελεί σχεδόν τελετουργικό. Χρειάζονται μόνο μερικοί μήνες μετά την εκλογή νέου προέδρου ώστε η προσωπική του ζωή, κρυφή ή όχι, να έρθει στο φως, με δοκίμια, άλμπουμ φωτογραφιών και σχετικά άρθρα σε περιοδικά ή μυθιστορήματα που θα κοσμήσουν τις βιτρίνες των μεγάλων εκδοτικών οίκων. Από τον κανόνα δεν εξαιρούνται οι πρώτες κυρίες.

Παρά το γεγονός ότι ο Εμανουέλ Μακρόν βρίσκεται στην εξουσία μόνο ενάμιση χρόνο, η σύζυγός του Μπριζίτ έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο πέντε βιβλίων, με πιο πρόσφατο «Η κυρία πρόεδρος», «La Présidente» στα γαλλικά, που υπογράφουν οι δύο πολιτικές συντάκτριες της ημερήσιας εφημερίδας «Le Parisien» Αβά Νταμσιντί και Ναταλί Σικ, οι οποίες υπόσχονται να βγάλουν στη φόρα τον πραγματικό ρόλο της πρώτης κυρίας και δη να ενημερώσουν το αναγνωστικό κοινό σε τι βαθμό επηρεάζει τον σύζυγό της – ένοικο του Μεγάρου Ελιζέ.

Πιο «δεξιά» από τον σύζυγό της

Οπως διαβάζει κανείς στο βιβλίο που κυκλοφορεί στις 4 Φεβρουαρίου, η Μπριζίτ είναι η πρώτη και τελευταία σύμβουλος του Μακρόν σε όλα τα θέματα, αλλιώς η πραγματική φαιά εξοχότης ή… η νέα Μαρία Αντουανέτα της Γαλλίας. Τα βράδια, αφού όλοι οι σύμβουλοι του προέδρου έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους, συζητάει με τον σύζυγό της λεπτομερώς για τα γεγονότα της ημέρας, του αναλύει τι πήγε καλά, τι θα μπορούσε να πάει καλύτερα. Δεν της ξεφεύγει τίποτα και είναι πάντα ειλικρινής μαζί του. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Μπριζίτ τοποθετείται πολιτικά πιο «δεξιά» από τον σύζυγό της, είναι όμως ταυτόχρονα «διαισθητική και υπερευαίσθητη», ενώ φροντίζει ώστε ο Μακρόν να παραμένει προσγειωμένος. Οσο για τον ίδιο; Οι δύο πολιτικές συντάκτριες που υπογράφουν το βιβλίο λένε χαρακτηριστικά ότι είναι τόσο ερωτευμένος με τη σύζυγό του που την εμπιστεύεται τυφλά, θέλει συνέχεια να τη βλέπει στο πλευρό του και όταν εκείνη δεν βρίσκεται στον χώρο αισθάνεται ανασφαλής.

Μια παλιομοδίτικη τάση

Οπως σχολιάζει η γαλλίδα δημοσιογράφος Ανιές Πουαριέ σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα «Guardian» «ασχέτως με το εάν ή όχι το βιβλίο αυτό λέει την αλήθεια», είναι γεγονός ότι και αυτό, όπως όλα τα προηγούμενα, υπηρετεί μια παλιομοδίτικη τάση.

Τη δίψα των Γάλλων να βγάζουν στη φόρα τις ζωές των εκάστοτε προέδρων και συντρόφων ή αγαπημένων τους. Εξάλλου στη χώρα, η αθέατη όψη του έρωτα και τα κρυφά πάθη ανέκαθεν αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι του δημόσιου πολιτικού βίου.

Ποιος δεν θυμάται τον θυελλώδη έρωτα του Νικολά Σαρκοζί με την Κάρλα Μπρούνι όταν ήταν ακόμη παντρεμένος με τη Σεσιλιά και τα αναρίθμητα ρεπορτάζ-αφιερώματα για τη νέα αγαπημένη σε κάθε μέσο; ‘Η τον μυστικό δεσμό του Φρανσουά Ολάντ με την ηθοποιό Ζουλί Γκαγέ την ώρα που επίσημη σύντροφός του ήταν η Βαλερί Τριερβελέρ; Οταν το γαλλικό σκανδαλοθηρικό περιοδικό «Closer» δημοσίευε φωτογραφικά ενσταντανέ όπου ο Ολάντ επέβαινε με τον σωματοφύλακά του σε vespa με προορισμό την ερωτική του φωλιά, διόλου δεν σόκαρε τους Γάλλους που έχουν ως εθνικό σπορ να παρακολουθούν από την κλειδαρότρυπα τα τερτίπια των ηγετών τους.

Την ίδια ώρα, οι Γάλλοι – συμπληρώνει η Πουαριέ – ανέκαθεν αγαπούσαν την ιδέα μια δυνατή γυναίκα να βρίσκεται πίσω από έναν ισχυρό πρόεδρο. Αρα ποιος ο λόγος για ακόμη ένα βιβλίο; «Αφήστε την Μπριζίτ στην ησυχία της» συμβουλεύει τους συμπατριώτες της, προτρέποντάς τους να πάψουν να είναι κολλημένοι στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης: να βαυκαλίζονται πως την έχουν επιτύχει (την επανάσταση δηλαδή), πλην όμως, με το μόνο που να ασχολούνται να είναι ο «βασιλιάς και η βασίλισσα».