Το πληρεξούσιο που εκχώρησαν οι έξι βουλευτές στην κυβέρνηση για ότι φέρει προς ψήφιση στη Βουλή από τούδε και στο εξής προκειμένου να μην αμφισβητείται η πλειοψηφία της σε κάθε νομοσχέδιο ξεπερνά κάθε φαντασία.
Και βεβαίως υπερβαίνει τη συνταγματική τάξη, όπως και τα κοινοβουλευτικά ήθη.
Το χειρότερο ωστόσο είναι ότι δύο εκ των βουλευτών διατηρούν διπλή πολιτική ταυτότητα και αυτή του μέλους του κόμματος στο οποίο συνεχίζουν να ανήκουν και εκείνη του κυβερνητικού συμπαραστάτη.
Όλα μαζί, τόσο τα χθεσινά, όσο και εκείνα προηγήθηκαν το τελευταίο διάστημα με την ψήφο εμπιστοσύνης και την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, φανερώνουν την προβληματικότητα της περιόδου και την κατάσταση διαρκούς ευτελισμού των θεσμών στην οποία έχει περιέλθει η Δημοκρατία μας.
Πηγάζει όλο αυτό αλήθεια από μια ψευδή εντύπωση και αντίληψη που πάντα είχε το συγκεκριμένο τμήμα της Αριστεράς.
Πίστευαν όλοι αυτοί που σήμερα μηχανεύονται τα απίθανα για την παράταση της ανάπηρης κυβερνητικής τους πλειοψηφίας πως στη Δημοκρατία όλα μπορούν γίνουν και όλα βεβαίως να δικαιολογηθούν.
Είχαν δε εδραία την πεποίθηση ότι το ίδιο έκαναν όλοι και πως οι νόμοι, το Σύνταγμα και οι κανόνες είναι προϊόν συγκυριακών κάθε φορά πλειοψηφιών και πως δεν υπάρχουν σταθερές, παρά μπορούν να μεταβάλλονται κατά τις ανάγκες και τους στόχους του καθενός.
Την ίδια άποψη είχαν και έχουν για τη Δικαιοσύνη και την απονομή της, για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια και βεβαίως για τα μέσα ενημέρωσης , τα οποία θεωρούσαν ελέγξιμα και γι’ αυτό τα διεκδίκησαν με τόσο βάναυσο και απαιτητικό τρόπο. Δεν πίστευαν, ούτε πιστεύουν στην αυτονομία των θεσμών ,ούτε στη διάκριση των εξουσιών και στην ανεξαρτησία του Τύπου.
Γι’ αυτό και επέλεξαν την εργαλειοποίηση των πάντων. Το ίδιο επιχειρούν τώρα και στο Κοινοβούλιο, μετατρέποντας τον οίκο της Δημοκρατίας σε οίκο εμπορίου.
Το δυστύχημα είναι ότι μπροστά στα αδιέξοδά τους βυθίζονται ολοένα και περισσότερο σε βούρκο αποθεσμοποίησης των πάντων. Πληγώνουν τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της ,στρώνοντας στο δρόμο σε εκείνους που χωρίς προσχήματα θα θελήσουν να την καταλύσουν.
Αν γυρίσουν εκεί έξω θα ακούσουν πάμπολλες περιθωριακές και αντιθεσμικές φωνές που πρεσβεύουν τα ανάλογα και δεν διστάζουν να προπαγανδίζουν πως το δίκαιο είναι θέμα συσχετισμών και τίποτε άλλο.
Παίζεται επικίνδυνο παιγνίδι σε βάρος της Δημοκρατίας στη χώρα μας αυτό τον καιρό.
Και οφείλουν όλοι, με πρώτο τον πρωθυπουργό, να αναλογιστούν πόσο πληγώνουν τη Δημοκρατία για λίγες μόνο μέρες ατελούς διακυβέρνησης.
