Κατά την περίοδο της μνημονιακής αναβροχιάς, εμφανίστηκε το Ποτάμι, που νόμισε πως θα γινόταν χείμαρρος, για να δροσίσει τα στεγνά λαρύγγια του ελληνικού λαού. Αλλά δυστυχώς αποδείχθηκε ένα μικρό ρυάκι, που δεν είχε βαθιά κοίτη . Το όλον ήταν ένας απλός δημοσιογράφος, που κινιόταν πέρα – δώθε μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη. Δυστυχώς κι αυτό ήταν άδειο από ιδεολογία και κάποιες καθημερινές φθηνές ιδέες. Το μόνο που υπήρχε ήταν η πίστη πως θα κατακτούσε τον κόσμο.
Πολλοί Έλληνες , που είχε στεγνώσει η γλώσσα τους και το μυαλό τους από τη ζέστη της μνημονιακής λαίλαπας, νόμισαν πως θα δροσιστούν από το γάργαρο νερό, που δήθεν θα κατέβαζε το ρυάκι. Έτσι το ψήφισαν και τόβαλαν στη βουλή των Ελλήνων.
Τελικά, μέρα με τη μέρα φαινόταν πόσο ρηχό ήταν αυτό το ρυάκι, ώστε το νερό που κατέβαζε διαρκώς λιγόστευε. Όμως ο μάστοράς του, επάνω σε μια σανιδένια βαρκούλα, (κοινώς κοινοβουλευτική ομάδα) προσπαθούσε να βρει κάποιο κανάλι με πλούσια ύδατα, για να επιπλεύσει. Αλλά αυτός, ως άλλος πλοίαρχος Νέμο του Ιουλίου Βερν, τραβούσε τη ρότα του, αγέρωχος, μη ακούγοντας κανέναν, που ήθελε να του προσφέρει χείρα βοηθείας.
Μπορεί, ο εν λόγω καπετάνιος να μην έβλεπε την μπόρα, που ερχόταν, αλλά τα μέλη του πληρώματος του πλεούμενου, αντιλήφθηκαν έγκαιρα ότι το ρυάκι οσονούπω , θα στέρευε παντελώς και η βαρκούλα θα κολλούσε σε κάποια βράχια, ώστε άρχισαν ένα – ένα να σαλτάρουν από τον σκυλοπνίχτη, μέχρι που το πλήρωμα με τον καπετάνιο , όχι της βάρκας, αλλά της σκάφης πια, περιορίστηκε σε τρία μέλη.
Στη φάση αυτή , κάποιοι ξένοι ήρθαν απ’ έξω, για να διεισδύσουν στο λιμάνι της περιοχής, που αποτελούσε τον απήνεμο τόπο κατοικίας των ανθρώπων της ελληνικής θάλασσας και όλων των ναυτικών πληρωμάτων. Οι κάτοικοι της πόλης αντιστάθηκαν στη διείσδυση των ξένων, φωνάζοντας , διαμαρτυρόμενοι. Αλλά κάποιοι φίλοι των ξένων, είπαν στους κατοίκους πως οι εισβολείς είχαν καλές προθέσεις και γι’ αυτό θα ήταν συνετό να τους ανοίξουν την πόρτα , για να μπουν. Το μεγάλο πλήθος όμως της πόλης ήταν ανένδοτο και τότε οι «ημέτεροι» , που δεν ήταν αρκετοί για να ανοίξουν τις πύλες στους ξένους, ζήτησαν βοήθεια από τους αλλόπιστους. Στην προσπάθεια αυτή συνέβαλαν αποφασιστικά και οι τρεις απομείναντες ξέμπαρκοι του Ποταμιού, λέγοντας μάλιστα πως προσέφεραν σπουδαία εξυπηρέτηση στο Λαό. Όμως ο Ελληνικός Λαός δεν τρώει κουτόχορτο και θα ανταμείψει τους «υπέρ πατριώτες» στην κάλπη, όπως πρέπει. Δηλαδή, θα τους διαγράψει από τη λίστα της βουλής.
