Στους πίνακές της, η καλλιτέχνης Μπέτσι Ουόλτον (Betsy Walton) φαντάζεται το τοπίο του Πόρτλαντ στο Όρεγκον των ΗΠΑ με βράχια και γυναικείες φιγούρες που μοιάζουν με μαγευτικές θεές.
Πολλαπλά είναι τα επίπεδα στα έργα της: κάποια σημεία είναι σχεδόν άδεια, με κάποια ελάχιστα σκίτσα. Άλλα σημεία έχουν ζωγραφιστεί, αναμεμιγμένα με νέα μέσα ή με διάφορες εναποθέσεις, η μία πάνω στην άλλη.
«Ζωγραφίζω πάνω σε παλιές εικόνες, άρα υπάρχει ένα είδος μνήμης στο έργο» εξηγεί. «Μου αρέσει να μπορώ να δημιουργώ μια εικόνα που ξεδιπλώνεται αργά. Ελπίδα μου είναι κάποιος που κοιτά το ολοκληρωμένο έργο να μπορεί να έχει μια μακρόχρονη σχέση με την εικόνα, να έχει πολλές αποχρώσεις να ανακαλύψει, στο διάβα του χρόνου».
Αν και οι χειμώνες του Πόρτλαντ είναι η κύρια πηγή έμπνευσής της, η Ουόλτον αρέσκεται να φέρνει τη διάσταση του ταξιδιού στα έργα της, με το να εισάγει χλωρίδα εκτός των βορειοδυτικών Πολιτειών. Επίσης, εισάγει φυσικά φαινόμενα καθώς και πράγματα που μπορεί να μη βλέπουμε στην καθημερινότητά μας: τις φιδωτές ρίζες ενός δέντρου, τα πλευρά ενός γυναικείου θώρακα.
Προσπαθεί να εκφράσει την καλλιτεχνική της προσέγγιση: «Σε κάθε πίνακα, δουλεύω με ένα είδος ενσυνείδητης διαδικασίας, προσπαθώντας να μείνω πιστή στις ιδέες μου καθώς αυτές γεννιούνται, ακόμη κι αν δεν μπορώ να τις εξηγήσω» εξομολογείται. «Είναι ένας προσεκτικός χορός ανάμεσα στην χωρίς όρους παραδοχή νέων ιδεών και τις φάσεις επεξεργασίας που επακολουθούν και στις οποίες προσπαθώ να ορίσω την εικόνα και να κερδίσω μεγαλύτερη σαφήνεια στην έκφραση της ιστορίας της εικόνας».
Τον Μάιο του 2020, η γκαλερί Stephanie Chefas Projects στο Πόρτλαντ θα φιλοξενήσει την πρώτη ατομική έκθεση της Μπέτσι Ουόλτον.
