Ανέκαθεν ο ρόλος του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ήταν να φέρνει το κοινό αντιμέτωπο με επίκαιρα θέματα αναδεικνύοντας άγνωστες, συγκλονιστικές πτυχές που μας κάνουν να σκεφτούμε πόσα λίγα γνωρίζουμε τελικά για τον κόσμο μας.

Ετσι και εφέτος. Το φεστιβάλ δίνει από τώρα μια πρώτη γεύση για το τι θα πρέπει να περιμένουμε από το εφετινό «μενού» του. Γυναικεία σεξουαλικότητα, βιομηχανία του κρέατος, πολιτική διαπλοκή, γενοκτονίες, πορνογραφία, διακίνηση αρχαιοτήτων. Διαβάζοντας τις συνόψεις των σε εφτά ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν τον προσεχή Μάρτιο στη Θεσσαλονίκη βλέπουμε γιατί αναμένεται να αναζωπυρώσουν συζητήσεις που στην ουσία δεν έχουν σταματήσει ποτέ:

 

#Female Pleasure της Μπάρμπαρα Μίλερ (Ελβετία-Γερμανία, 2018): Όταν η γυναικεία  σεξουαλικότητα προσκρούει στη θρησκεία, τις παραδόσεις και τον φόβο, πέντε γυναίκες από διαφορετικές γωνιές του κόσμου εξομολογούνται χωρίς ταμπού ιστορίες που μιλούν για την απόλαυση, την πατριαρχία και την σεξουαλική ισότητα των δύο φύλων.

 

Soyalism των Στέφανο Λιμπέρτι και Ενρίκο Παρέντι (Ιταλία, 2018): Ακολουθώντας την αλυσίδα παραγωγής χοιρινού κρέατος -από τα ατελείωτα χωράφια σόγιας που τροφοδοτούν τα ζώα στις φάρμες ως τα σφαγεία και την διανομή των προϊόντων- το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει μια τεράστια βιομηχανία που την ελέγχει μια χούφτα δυτικών και κινεζικών πολυεθνικών, με τραγικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες.

 

The Corporate Coup D‘ Etat του Φρεντ Πίμποντι (Καναδάς-ΗΠΑ, 2018): Πώς οι μεγάλες αμερικανικές εταιρείες κατέληξαν να ελέγχουν το πολιτικό σύστημα; Και πώς από εκεί οδηγηθήκαμε στην ανάδειξη του Ντόναλντ Τραμπ ως πλανητάρχη; Ένα ανομολόγητο, εκ των έσω πραξικόπημα που συμπαρέσυρε ολόκληρο τον κόσμο.

 

Graves without A Name του Ρίτι Παν (Γαλλία, 2018): Ο πιο καταξιωμένος ντοκιμαντερίστας της Ασίας επιστρέφει στο συγκλονιστικό θέμα της γενοκτονίας των Κόκκινων Χμερ στην πατρίδα του, την Καμπότζη, σε μια προσπάθεια να συμφιλιωθεί με τα οδυνηρά γεγονότα που βίωσε ως παιδί. Αναζητά τον τάφο της οικογένειάς του και μαζί ψάχνει το δρόμο προς το φως, περνώντας μέσα από το απόλυτο σκοτάδι.

 

Cold Case Hammarskjold του Μαντς Μπρούγκερ (Δανία, 2019): Το πρόσωπο του κόσμου δεν θα ήταν ίδιο αν το 1961, δεν έβρισκε τραγικό θάνατο υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες σε αεροπορικό δυστύχημα ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Νταγκ Χάμαρσκελντ. Μισό αιώνα μετά, το θέμα έρχεται ξανά στην επικαιρότητα με νέα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ο προβοκάτοραςντοκιμαντερίστας Μαντς Μπρούγκερ ερευνά το περιστατικό και ανακαλύπτει πολλά περισσότερα: ένα κρίσιμο μυστικό που θα τινάξει τα πάντα στον αέρα.  

 

Jonathan Agassi Saved My Life του Τόμερ Χέιμαν (Ισραήλ, 2018): Ο Τζόναθαν Αγκάσι, ένας από τους πιο διάσημους γκέι πορνοστάρ στον κόσμο, αποκαλύπτεται στην κάμερα σε αυτό το τολμηρό, αλλά και ευαίσθητο ντοκιμαντέρ που δείχνει τον άνθρωπο πίσω από το είδωλο μιας πραγματικά τεράστιας βιομηχανίας.

 

Booty των Τόρκελ Χάνταρσον και Ορν Μαρίνο Άρναρσον (Ισλανδία-Ελλάδα, 2018): Η παγκόσμια διακίνηση αρχαιοτήτων και η θλιβερή βιομηχανία που αναδύεται εκεί όπου βασιλεύει η λεηλασία και η πώληση θησαυρών έρχεται στο προσκήνιο στοBooty. Το ντοκιμαντέρ μιλά για τον επαναπατρισμό αρχαιοτήτων, από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα έως το πορτρέτο της Νεφερτίτης.