«Οι εκλογές του 2019 θα θυμίζουν κάπως τις εκλογές του 1985». Η εκτίμηση ακούγεται ολοένα και συχνότερα σε ορισμένα κομματικά γραφεία. Οι λόγοι που αρθρώνεται είναι δύο. Ο πρώτος, πως πολλοί είναι εκείνοι που έχουν πειστεί για τη διεξαγωγή τους σε κλίμα ακραίας πόλωσης. Ο δεύτερος, η αίσθηση ότι ο Πρωθυπουργός θα βασιστεί σε δοκιμασμένες συνταγές – όπως, ας πούμε, αυτήν της αντίστιξης με τους «κακούς προηγούμενους». Βλέπουν, δηλαδή, ως πιθανότερο ένα προεκλογικό αφήγημα στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρουσιάζεται ωσάν η μοναδική λύση προκειμένου να αποφευχθεί η «παλινόρθωση» όσων κυβερνούσαν σαράντα χρόνια – με ολίγη από αγώνα κατά της Δεξιάς. Θα ήταν μια εύλογη επιλογή. Η πόλωση μπορεί να αποφέρει πολιτικά οφέλη στον Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί, όμως, να τον εγκλωβίσει κιόλας.
Σύμφωνα με μια ανάλυση, προφανώς χάρη σε αυτήν θα συσπειρώσει το εκλογικό του ακροατήριο, με αποτέλεσμα να ανεβάσει τα ποσοστά του. Ωστόσο, το ίδιο θα συμβεί και στο αντίπαλο στρατόπεδο. Αρα, οι πιθανότητες να βρεθεί η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτοδύναμη αυξάνονται σημαντικά. Για τους δημοσκόπους, άλλωστε, είναι από τα βασικά της βιβλιογραφίας. «Το πολωτικό κλίμα», λένε, «ευνοεί τα μεγάλα κόμματα και συμπιέζει τα μικρά».
Τα ΝΕΑ Σαββατοκυρίακο αναλύουν τα τρία σενάρια της αυτοδυναμίας:
Μπορεί η στρατηγική διέγερσης των αντιδεξιών αντανακλαστικών να γυρίσει μπούμερανγκ και γιατί;
Ποιος ο ρόλος των κομμάτων εκτός Βουλής και πόσα θα είναι;
Ποιες οι έως τώρα ενδείξεις και πώς μπορούν να ανατραπούν;
Κρίσιμος ο αριθμός των βουλευτών που θα καθορίσουν το είδος της αυτοδυναμίας
Ποιος ο ρόλος της παράστασης νίκης στη συσπείρωση;
Τι θα συμβεί αν ο Τσίπρας διαλέξει το μοντέλο 1985;
Διαβάστε όλα τα σενάρια στα ΝΕΑ Σαββατοκυρίακο που κυκλοφορούν
Τρία κλειδιά για την αυτοδυναμία
