Μπορεί να βρισκόμαστε στον αστερισμό των πολιτικών μεταγραφών και της συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει παράλληλα το έργο του ξεχαρβαλώματος της παιδείας. Για μια φορά ακόμα χωρίς διάλογο, χωρίς σχέδιο, με μόνο στόχο την εξυπηρέτηση των μικροκομματικών της συμφερόντων, προχωρά σε αλλαγές στο καθεστώς διορισμού των εκπαιδευτικών. Αλλαγές που προκαλούν αφενός την αντίδραση των συνδικαλιστών και αφετέρου επαναφέρουν στο προσκήνιο ένα προβληματικό καθεστώς.
Γιατί επί της ουσίας επανέρχεται το καθεστώς της επετηρίδας,χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση και κυρίως χωρίς εκτίμηση των ουσιαστικών προσόντων των υποψηφίων για διορισμό. Αποσπασματικές αλλαγές χωρίς πρόγραμμά, απλώς για να γίνουν μερικές χιλιάδες διορισμοί που μπορεί να τις εκμεταλλευτεί ψηφοθηρικά το κυβερνών κόμμα. Καμιά μελέτη των πραγματικών αναγκών, των ουσιαστικών κενών στα σχολεία και φυσικά καμιά πρόθεση αξιολόγησης των προσόντων των υποψηφίων.
Αντί για ουσιαστικές αλλαγές στην εκπαιδευτική διαδικασία, αντί για σοβαρές μεταρρυθμίσεις, αντί για αξιοποίηση της εμπειρίας άλλων χωρών, ο υπουργός Παιδείας συνεχίζει τις συνταγές του παρελθόντος που οδήγησαν στη σημερινή αποκαρδιωτική κατάσταση. Είναι μάλιστα τόσο ανοικτός στο διάλογο και την κριτική που απειλεί με πειθαρχικές κυρώσεις, όσους πανεπιστημιακούς τολμούν να του ασκούν κριτική από κοινωνικά δίκτυα…
Με περισσή άνεση κατεδαφίζει ότι έχει απομείνει από κάποιες θετικές αλλαγές των προηγούμενων χρόνων, επιμένοντας σε ιδεοληψίες και αναχρονιστικές αντιλήψεις που έχουν εδώ και χρόνια απορριφθεί από τις χώρες που πραγματικά ενδιαφέρονται για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης.
Είναι πραγματικά τραγικό, να διαπιστώνουν όλοι την ανάγκη για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία,να ομνύουν στην υπεράσπιση των συμφερόντων της νέας γενιάς και στην πράξη να μην υπάρχει η δυνατότητα για την παραμικρή συναίνεση.Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι με τις πρακτικές αυτές υπονομεύουν όχι μόνο το μέλλον των παιδιών αλλά και το μέλλον της χώρας…
