Ο Σταύρος Θεοδωράκης και τα μέλη του «Ποταμιού» που τον ακολουθούν στις παλινδρομούσες επιλογές του, για την αποδοχή της (α)Συμφωνίας των Πρεσπών, μάλλον ματαίως προσπαθούν να ισορροπήσουν τον αιφνιδιασμό που προκάλεσαν οι επιλογές αυτές στην Κοινή Γνώμη για μια «Συμφωνία», που την αποδοκιμάζει το 75-80% του ελληνικού λαού.
Τώρα θέλουν να μετριάσουν τη λαϊκή διαφωνία με το «Ποτάμι», υποστηρίζοντας, ότι δεν δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, που προσπαθεί να εγκλωβίσει ψήφους από τις δεξαμενές ανεξάρτητων και αποστατών από τα υπόλοιπα κόμματα, για την υπερψήφιση της (α)Συμφωνίας από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Με άλλα λόγια, το «Ποτάμι», με την αντίφαση «Στηρίζουμε τη ‘Συμφωνία των Πρεσπών’-καταψηφίζουμε την Κυβέρνηση», προσπαθούσε μέχρι προχτές, «να βγάλει λάδι» τον ΣΥΡΙΖΑ, που per mare per terra, με κάθε θετικό και αθέμιτο τρόπο, επιδιώκει να φορέσει σαν κολάρο στον αυχένα του ελληνικού λαού, έναν αδίστακτο Ζόραν Ζάεφ ο οποίος:
- Από την παραμονή της τελικής ψηφοφορίας, στη Σκοπιανή Βουλή, για την κύρωση της ανεκδιήγητης (α)Συμφωνίας, έχει ήδη παραλάβει 240.000 Σκοπιανά διαβατήρια, με την ένδειξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-REPUBLIC OF MAKEDONIA-REPUBLIQUE DE MACEDOINE.
Το πιο τραγικό: Αυτόν τον Σκοπιανό πρωθυπουργό-παραχαράκτη της «απόφασης» για μετονομασία της πΓΔΜ από «Δημοκρατία της Βορείας Μακεδονίας», σε «Δημοκρατία της Μακεδονίας», καταργώντας έτσι τη λέξη Μακεδονία για την Ελλάδα, δεν έχει τολμήσει έως τώρα κανείς πολιτικός να τον στιγματίσει ως κοινόν απατεώνα. Ούτε ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης που οραματίζεται δονκιχωτικά μια Βαλκανική με φίλους φίδια σαν τον Ν. Ζάεφ…
Και το πιο εντυπωσιακό: Οι μόνοι που αντέδρασαν επισήμως, ήταν οι εκδήλως εντιμότεροι Βούλγαροι γείτονές μας.* Και συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος της Βουλγαρικής Δημοκρατίας Ρούμεν Ράντεφ και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Άμυνας της γείτονος Βουλγαρίας Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ.
Ο πρώτος καταγγέλλει ότι δεν υφίσταται χώρα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» ούτε και «μακεδονική γλώσσα». Και χαρακτηρίζει τη χρήση αυτών των ονομασιών ως «ό,τι χειρότερο για τα Βαλκάνια».
Ο δεύτερος προειδοποιεί, από το βήμα του βουλγαρικού κοινοβουλίου ευθέως, ότι η βουλγαρική κυβέρνηση θ’ ασκήσει veto για τις παραπάνω λαθροχειρίες κατά της ένταξης των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ! Τέλος ο ίδιος δηλώνει: «Δεν θα επιτρέψουμε συμβιβασμούς με την ιστορία της Βουλγαρίας, γιατί τα εδάφη της πΓΔΜ ήταν Βουλγαρικά»!
Γιατί κωφεύει η ελληνική ηγεσία;
Παρ’ όλα αυτά, τόσο η υπό τον Αλέξη Τσίπρα κυβέρνηση, όσο και μεγάλο τμήμα της ελληνικής αντιπολίτευσης, ή δεν πήραν χαμπάρι, ότι οι γείτονές μας Βούλγαροι προσφέρουν την πιο σημαντική συνδρομή, για την αποτίναξη της ψευδομακεδονικής-Σκοπιανής μούχλας από το σώμα της Βαλκανικής, ή μοιρολατρικά δέχονται τις απατηλές παραβάσεις των συμπεφωνημένων από τον κλόουν της Πρεσπιανής (α)Συμφωνίας Ζόραν Ζάεφ.
Οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Φώφη Γεννηματά, Σταύρος Θεοδωράκης αλλά και εκπρόσωποι από άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, θα όφειλαν, αμέσως μετά την κίνηση αυτή της βουλγαρικής ηγεσίας, όχι μόνον να διατυπώσουν τις ευχαριστίες τους, αλλά και να ταξιδέψουν στη Σόφια, για να δώσουν το χέρι φιλίας προς τους έντιμους γείτονές μας. Διότι κακά τα ψέματα, τέτοιες ευκαιρίες είναι εγκληματικά απαράδεκτο να μας αφήνουν αδιάφορους. Ένα veto κατά της ένταξης της πΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ από ισότιμο κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπως η Βουλγαρία, θ’ απάλλασσε, μια για πάντα, τον ελληνικό λαό, από τον σχιζοφρενικό πονοκέφαλο των διαφωνιών για τον τρόπο αντιμετώπισης του συνεχώς υφερπόντος Σκοπιανού αλυτρωτισμού, αλλά και του κινδύνου μετατροπής της πΓΔΜ σε οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ, που κανένας δεν μας εγγυάται αν αυτά τα όπλα θα σεβαστούν την εθνική μας ακεραιότητα.
Σε καμία περίπτωση, ο υποψήφιος νέος σύμμαχος του ΝΑΤΟ, δηλαδή τα Σκόπια, δεν μας παρέχει την παραμικρότερη εγγύηση για τον σεβασμό αυτό. Το παράδειγμα της εισβολής και κατοχής στην Κύπρο, με «συμμαχικά» τουρκικά στρατεύματα και συμμαχικό Νατοϊκό εξοπλισμό, είναι αρκετά διδακτικό…
