Την επανεξέταση της έννοιας της δασικής έκτασης επαναφέρει στον δημόσιο διάλογο ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) συμμετέχοντας στη διαβούλευση του νομοσχεδίου για τις οικιστικές πυκνώσεις (οικισμοί αυθαιρέτων που βρίσκονται κυρίως σε δάση και δασικές εκτάσεις), η οποία ολοκληρώνεται σήμερα Τρίτη.
«Κρίνουμε ότι πρέπει ο νομοθέτης να επανεξετάσει τι θεωρείται δασική έκταση και τι όχι», σημειώνει ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ κ. Γιάννης Ρέτσος, επισημαίνοντας ότι οι προσπάθειες του Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) να επιλύσει τα προβλήματα που αναδείχθηκαν από τη διαδικασία ανάρτησης των δασικών χαρτών και άλλες ρυθμίσεις «είναι αλυσιτελείς και ατελέσφορες».
Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θα πρέπει να υπάρχει οριζόντια αντιμετώπιση, αλλά να αναγνωρίζονται κατ΄ αναλογίαν και οι κρατικές ευθύνες. «Με το παρόν νομοσχέδιο επιχειρείται να αντιμετωπισθεί το ζήτημα των χιλιάδων κατοικιών εκτός σχεδίου που θα βρεθούν δικαίως ή αδίκως σε δασικές εκτάσεις. Το ίδιο έγινε με τα προηγούμενα νομοσχέδια που προσπάθησαν να επιλύσουν τα θέματα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Τι θα γίνει, όμως, με τις άλλες χρήσεις όπως τις παραγωγικές εγκαταστάσεις, είτε αυτές αφορούν στην βιοτεχνία-βιομηχανία, είτε στο εμπόριο και στον τουρισμό; Τι θα γίνει με όσες αδειοδοτήθηκαν με δασικές βεβαιώσεις, είτε πράξεις δασαρχείου οι οποίες για διάφορους λόγους θα αμφισβητηθούν ή θα ανακληθούν;», αναρωτιέται ο κ. Ρέτσος.
Ωστόσο μια αναθεώρηση του ορισμού των δασικών εκτάσεων απειλεί να ανοίξει την κερκόπορτα σε νέες επεκτάσεις του τσιμέντου σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος. Άλλωστε όπως επισημαίνουν εδώ και χρόνια ειδικοί επιστήμονες, δεν είναι οι προστατευτικές διατάξεις του Συντάγματος ή η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας που εμποδίζουν την ανάπτυξη της χώρας, αλλά η έλλειψη χωρικού σχεδιασμού και η διαιώνιση των πρακτικών καταπάτησης δημόσιας δασικής γης, με την ανοχή ή ακόμη και με ευθύνη της Διοίκησης.
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ρέτσος ισχυρίζεται ότι είναι «οι τροποποιήσεις επί το αυστηρότερο της έννοιας για τον χαρακτηρισμό και την φύση των δασικών εκτάσεων που συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια που έχει οδηγήσει την διαδικασία της ανάρτησης των δασικών χαρτών σε διαδικασία δέσμευσης τεράστιων ποσοστών εδάφους της χώρας και την μετατροπή τους σε μη παραγωγικές-πέραν της πιθανής δασοπονικής εκμετάλλευσης». Όπως υποστηρίζει στα πρώτα νησιά του Αιγαίου που αναρτήθηκαν δασικοί χάρτες όπως η Πάτμος και η Σύμη, περίπου το 85% των εκτάσεών τους έχει χαρακτηρισθεί δασικό. «Οι συνέπειες εκτός από ζητήματα αναπτυξιακά, αναδεικνύουν και θέματα ιδιοκτησιακά με βάση το τεκμήριο της ιδιοκτησίας του δημοσίου επί των δασικών εκτάσεων», αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ.
Επίσης, ο ΣΕΤΕ στηρίζει την πρόταση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ) που ζητά νομοθετική πρόβλεψη για την «τακτοποίηση» των εν λειτουργία τουριστικών εγκαταστάσεων, μια διαδικασία ανάλογη με εκείνη που είχε προβλεφθεί στον νόμο 4519/18 για τις οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (κάμπινγκ) που λειτουργούν σε δάση και δασικές εκτάσεις.
Εκτός από τον ΣΕΤΕ, οικοδομικοί συνεταιρισμοί και σύλλογοι οικιστών ζητούν από το ΥΠΕΝ πέραν της νομιμοποίησης των δασικών αυθαίρετων που βρίσκονται εντός οικιστικών πυκνώσεων (για 40 και 25 έτη για όσα χτίστηκαν πριν και μετά το 1975 αντίστοιχα), να τους δοθεί και η δυνατότητα μεταβίβασής τους.