Επί δύο χρόνια, ο Ντόναλντ Τραμπ κάνει πόλεμο εναντίον της κυβέρνησής του, πεπεισμένος ότι οι άνθρωποι που τον περιβάλλουν είναι ηλίθιοι. Οργισμένος επειδή αντιδρούν στις επιθυμίες του, αδιάφορος για τις λεπτομέρειες των ενημερώσεών τους, όταν του λένε ότι δεν έχει την εξουσία να κάνει ό,τι θέλει, υποψιάζεται ότι τον υπονομεύουν, γράφουν οι New York Times σε άρθρο για την αυξανόμενη εμπιστοσύνη του αμερικανού προέδρου στον εαυτό του και την αντίστοιχα αυξανόμενη απομόνωσή του στο μέσον της θητείας του.
Τις τελευταίες ημέρες, ο Τραμπ προκάλεσε την παράλυση της αμερικανικής κυβέρνησης, βρέθηκε στο επίκεντρο σκανδάλων, είδε το χρηματιστήριο να πέφτει, αποσύρει αιφνιδίως τα αμερικανικά στρατεύματα από την Συρία και απέλυσε τον υπουργό Aμυνας Τζιμ Μάτις λίγες ημέρες αφότου ο ίδιος υπέβαλε την παραίτησή του (ο Μάτις παραιτήθηκε την περασμένη Παρασκευή, δηλώνοντας ότι θα παρέμενε στα καθήκοντά του μέχρι τον Φεβρουάριο προκειμένου να παραδώσει ομαλά στον διάδοχό του, αλλά ο Τραμπ, μόλις διάβασε την επιστολή παραίτησης όπου ο Μάτις αναπτύσσει τις αντιρρήσεις του προς την πολιτική που ακολουθεί ο Τραμπ και οργισμένος από τα σχόλια στον Τύπο περί της αποχώρησης του «τελευταίου ενήλικα» ανάμεσα στους στενούς συνεργάτες του προέδρου, τον απέλυσε από 1ης Ιανουαρίου).
Στο μέσον της θητείας του, ο Τραμπ γίνεται όλο και πιο σίγουρος για την κρίση του, περνάει όλο και περισσότερο χρόνο μόνος του να παρακολουθεί τηλεόραση και αλλάζει συμβούλους σαν τα πουκάμισα.
«Απίστευτο!» αναφώνησε διαβάζοντας τους τίτλους των εφημερίδων για την παραίτηση Μάτις. «Τα πάω εξαιρετικά αλλά γίνεται πόλεμος καθημερινά!».
«Γιατί συμβαίνει αυτό;» ρώτησε τους συμβούλους του χωρίς να υποψιάζεται ότι παίζει και ο ίδιος ρόλο. Οι σύμβουλοι απάντησαν ότι οι δημοσιογράφοι είναι θυμωμένοι επειδή ο Τραμπ νίκησε και τους απέδειξε τα λάθη τους. Ο πρόεδρος κουνάει πάντα το κεφάλι του συμφωνώντας με τέτοιες εξηγήσεις.
Οι New York Times μίλησαν με περίπου 30 νυν και πρώην αξιωματούχους της κυβέρνησης, προσωπικούς φίλους, πολιτικούς συμμάχους, βουλευτές και συμβούλους του Τραμπ και η εικόνα που προέκυψε είναι ενός προέδρου που αλλάζει απότομα κατεύθυνση στην πολιτική του, αισθάνεται ελεύθερος να περιφρονεί ιστορικούς συμμάχους των ΗΠΑ και βρίσκεται διαρκώς στο μέσον ενός χάους που προκαλείται από την ενστικτώδη συμπεριφορά του.
Ο δρόμος που ακολουθεί ο πρόεδρος θα γίνει πιο επικίνδυνος. Όσο θυελλώδη και αν υπήρξαν τα δύο πρώτα χρόνια του στον Λευκό Οίκο, μπορεί τελικά να μοιάσουν ήρεμα σε σχέση με αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει, προειδοποιεί η αμερικανική εφημερίδα.
Όμως η αποδοχή του Τραμπ βρίσκεται στο 38%, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup, και οι οπαδοί του τον βλέπουν σαν πολεμιστή κατά των ελίτ. Αποφασισμένος να διατηρήσει την βάση του, ο πρόεδρος προωθεί αμφιλεγόμενα και διχαστικά μέτρα, όπως την κατασκευή τείχους στα σύνορα με το Μεξικό.
Από 1ης Ιανουαρίου, όταν αναλάβει η νέα Βουλή που εξελέγη τον Νοέμβριο, ο Τραμπ θα χάσει την πλειοψηφία αφού την κέρδισαν οι Δημοκρατικοί. Αυτοί θα προωθήσουν την πιθανή καθαίρεση του προέδρου μόλις ανακοινωθεί το πόρισμα της έρευνας του Ρόμπερτ Μιούλερ για τη ρωσική ανάμειξη στις προεδρικές εκλογές και τον ρόλο του Τραμπ σε αυτό και άλλα σκάνδαλα. Το πιθανότερο είναι ότι η καθαίρεση θα μπλοκαριστεί από τη Γερουσία, την οποία συνεχίζουν να ελέγχουν οι Ρεπουμπλικανοί, αλλά θα δημιουργηθεί ένα κλίμα πόλωσης.
Η πόλωση συμφέρει τον Τραμπ, ο οποίος λέει κατ’ ιδίαν στους συμβούλους του ότι χαίρεται που οι Δημοκρατικοί κέρδισαν τη Βουλή επειδή αυτό εγγυάται την επανεκλογή του στον Λευκό Οίκο καθώς θα αποτελέσουν χρήσιμους ανταγωνιστές του. Έχει ξανασυμβεί: τόσο ο Μπιλ Κλίντον όσο και ο Μπαράκ Ομπάμα επανεξελέγησαν ύστερα από ήττα του Δημοκρατικού Κόμματός τους στις εκλογές για το Κογκρέσο στο μέσον της προεδρικής θητείας.
Ο Τραμπ πιστεύει όλο και περισσότερο ότι δεν χρειάζεται συμβούλους. Έχει αλλάξει τρεις προσωπάρχες, έξι διευθυντές επικοινωνίας, τρεις συμβούλους εθνικής ασφάλειας, δύο υπουργούς Δικαιοσύνης… Μερικοί έφυγαν υπό τη σκιά σκανδάλων, άλλοι παραιτήθηκαν, όπως ο Μάτις που ήταν ο τελευταίος από τους «ενήλικες» που συγκρατούσαν τον απρόβλεπτο πρόεδρο _ μετά τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, τον πρώην σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Χ. Ρ. Μακμάστερ και τον πρώην προσωπάρχη Τζον Κέλι.
Ο Τραμπ απεχθάνεται να πληροφορείται ότι δεν έχει την εξουσία να εφαρμόσει ό,τι γουστάρει και εκφράζει την απογοήτευσή του για τους περιορισμούς που έχει ο θεσμός της προεδρίας καθώς και την ζήλεια του για αυταρχικούς ηγέτες, όπως ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ της Κίνας που δεν έχουν να χειριστούν ανεξάρτητα κέντρα εξουσίας όπως η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ή τα δικαστήρια. Πρόσφατα ρώτησε τους συμβούλους του αν μπορεί να απολύσει τον Τζερόμ Πάουελ, τον πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ τον οποίο ο ίδιος διόρισε.
Συχνά ο Τραμπ είναι σκληρός με τους ανθρώπους του. Τους βρίζει τακτικά και ακόμη και το χιούμορ του είναι υποτιμητικό. Όταν ο σύμβουλός του για την οικονομία Λάρι Κάντλοου επέστρεψε από μια καρδιακή προσβολή μέσα στο 2018, ο Τραμπ του είπε μπροστά σε όλους: «Λάρι, ήσουν μόλις έξι μήνες εδώ και έπαθες καρδιακή προσβολή!».
Ο Τραμπ βλέπει την προεδρία μέσα από τον φακό του τηλεοπτικού σόουμαν. Αλλωστε, παρακολουθεί περισσότερη τηλεόραση από ποτέ. Η πρώτη προγραμματισμένη συνάντηση της ημέρας έχει μετατεθεί από τις 9 ή 9.30, στην αρχή της προεδρίας του, στις 11 σήμερα. Τον χρόνο αυτό, ο πρόεδρος τον περνά στα προσωπικά του διαμερίσματα παρακολουθώντας το Fox News. Αλλά και στη διάρκεια των περισσότερων συναντήσεων στην αίθουσα δίπλα στο Οβάλ Γραφείο, ο Τραμπ αφήνει την τηλεόραση ανοιχτή.
«Προσπαθώ να καταλάβω πού οδηγούν όλα αυτά», είπε στους New York Times ο Στιβ Γκολντστάιν, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών που απολύθηκε μαζί με τον Τίλερσον. «Η γλώσσα γίνεται όλο και πιο τραχιά σε όλες τις πλευρές. Ο σεβασμός για τον θεσμό του προέδρου έχει μειωθεί. Πώς φέρνουμε τον κόσμο πίσω; Ή μήπως αυτή είναι η νέα πραγματικότητα;».
