Επίθεση σε καταστήματα pet shop στο κέντρο και στις ανατολικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν το βράδυ της Κυριακής αντιεξουσιαστές, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη θανάτωση των δύο ιαγουάρων στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.
Οι άγνωστοι έγραψαν συνθήματα με κόκκινη μπογιά στις προσόψεις των καταστημάτων και πέταξαν τρικάκια. Στην ανακοίνωση που ανάρτησε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου η «Συνέλευση Αναρχικών Ενάντια στην Κοινωνική Μηχανή, Σύντροφοι/ισσες», υπάρχει και μήνυμα προς τη διοίκηση του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου.
Μήνυμα προς το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο…
«Πριν από ένα μήνα περίπου, δυο ιαγουάροι έσπασαν τα δεσμά της αιχμαλωσίας τους και προσπάθησαν να δραπετεύσουν από τη φυλακή τους. Τα αντανακλαστικά των υπαλλήλων λειτούργησαν ‘άψογα’, όπως οι ίδιοι αναφέρουν στην ανακοίνωση τους, αφού τα δυο τζάγκουαρ σκοτώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και δε χάθηκε καμία ανθρώπινη ζωή. Εμείς από τη μεριά μας, αυτό που έχουμε να τους πούμε, είναι πως ποσώς μας ενδιαφέρει εάν κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές, δη των υπαλλήλων της μπιζνας με την επωνυμία Αττικό ζωολογικό πάρκο. Προσωπικό και επισκέπτες έκαναν την επιλογή τους και γνώριζαν πολύ καλά που βρίσκονται. Τα ζώα δεν είναι ούτε εμπορεύματα ούτε εκθέματα, για την ηδονοβλεψία του κάθε μικροαστού, που θεωρεί την επίσκεψη σε μια φυλακή άγριας πανίδας κάτι το επιμορφωτικό. Αντίστοιχα, οι λειτουργοί του δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Πίσω από το μανδύα της προστασίας ειδών υπό εξαφάνιση, της γνωριμίας και της ευαισθητοποίησης του κοινού, ενυπάρχει η ανάγκη για επιβολή, επίδειξη ισχύος, παροχή θεάματος, κέρδους.
Δεν αντιμετωπίζουμε τα ζώα ως θύματα ή από μια φιλοζωική σκοπιά. Κάτι τέτοιο, θα μας έθετε αυτομάτως σε θέση ισχύος απέναντι τους. Δεν τίθεται θέμα μιας λιγότερο βάναυσης εκμετάλλευσης, καλύτερων συνθηκών διαβίωσης μέσα στα κλουβιά, ποιοτικής αναβάθμισης των ζωολογικών κήπων σε πάρκα διατήρησης άγριας ζωής. Η αιχμαλωσία ενός ζώου ισοδυναμεί με την αποστέρηση της ελευθερίας, του ενστίκτου και κατ’ επέκταση της ζωής του.
Δεν επιθυμούμε να αναβαθμίσουμε τον πολιτισμό μεταρρυθμίζοντας τον ούτε και να τον ανατρέψουμε. Δεν επιζητούμε καλύτερες συνθήκες μέσα στο υπάρχον, ορθότερη θεσμική διαχείριση και οργάνωση, ηθικοπλαστικά αφηγήματα. Επιζητούμε την καταστροφή του κάθε κελιού/κλουβιού, της πόλης-φυλακής, του πολιτισμού».
