Η ιστορία των τουρκικών προκλήσεων και παραβιάσεων ούτε καινούργια είναι, ούτε ασυνήθιστη. Μέχρι τώρα η ελληνική πλευρά φυσικά απαντούσε σε αυτές τις ενέργειες, αλλά με διπλωματικές παρεμβάσεις, με ψύχραιμες δηλώσεις, χωρίς κραυγές και ανέξοδα συνθήματα. Για πρώτη φορά παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, τον γνωστό για την αμετροέπεια του – και όχι μόνο…- υπουργό Άμυνας να συναγωνίζεται τους μιλιταριστές της Άγκυρας με συνεχείς δηλώσεις που πέρα από τη θυμηδία, προκαλούν και πολλά ερωτηματικά για τις σκοπιμότητες του.
Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι για πρώτη φορά ο αρχηγός του Επιτελείου, τον συναγωνίστηκε σε δηλώσεις ανάλογου ύφους,προκαλώντας όπως αναμενόταν αντίστοιχου ύφους αντίδραση των Τούρκων. Ο υπουργός Άμυνας όμως δεν μιλά ως εκπρόσωπος του υπό διάλυση εθνικό-λαϊκίστικου κόμματος του, αλλά ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης και της χώρας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι τώρα, δεν είχαν μπει ποτέ στο παιγνίδι των προκλήσεων, αρνούμενες να υιοθετήσουν μια επιθετική ρητορική σύγκρουσης.
Τώρα με μια υποτιθέμενη αριστερή κυβέρνηση, ο συνεταίρος της υπουργός Άμυνας παριστάνει τον νταή, τροφοδοτώντας και από την πλευρά μας μια επικίνδυνη ένταση, με ένα καθεστώς που λειτουργεί ανεξέλεγκτα, χωρίς δημοκρατικούς κανόνες και χωρίς κανένα έλεγχο. Είναι εξωφρενικό για μια δημοκρατική χώρα, ο πολιτικός προϊστάμενος των ενόπλων δυνάμεων, που έχει καθήκον να προασπίζει το εθνικό συμφέρον να δημιουργεί κλίμα επικίνδυνων λεονταρισμών, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Είναι μάλιστα πολύ πιο επικίνδυνη αυτή η πρακτική όταν υιοθετείται και από τη στρατιωτική ηγεσία, που οφείλει αντί να κάνει επίδειξη δυνάμεων, να φροντίζει με ηρεμία και αποφασιστικότητα για την ετοιμότητα και την αποτελεσματική οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων. Πολύ περισσότερο όταν γνωρίζει πολύ καλά, που οδήγησαν ανάλογοι επικίνδυνοι λεονταρισμοί με την ιστορία των Ιμίων.
Η Ελλάδα έχει πληρώσει πολύ ακριβά στο παρελθόν διάφορους επίδοξους στρατάρχες, που δηλητηρίαζαν την κοινωνία με ανέξοδες πολεμοχαρείς δηλώσεις και πρακτικές. Αν ο υπουργός Άμυνας έχει το ακαταλόγιστο, αν δεν καταλαβαίνει το ρόλο και τις υποχρεώσεις του, κάποιος πρέπει να του τις θυμίσει. Δεν μπορεί ο πρωθυπουργός, επειδή εξαρτάται από τις ψήφους του να σιωπά και να τον αφήνει ανεξέλεγκτο, να δημιουργεί επικίνδυνες καταστάσεις για την ασφάλεια της χώρας…
