Η χθεσινή τρομοκρατική επίθεση στο Σκάι δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η εγχώρια τρομοκρατία εδώ και καιρό έχει κατατάξει τα Μέσα Ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους σε μόνιμους στόχους. Οι ανεγκέφαλοι θιασώτες του τρόμου και της βίας, εκμεταλλευόμενοι και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα απαξίας που ενδημεί στη χώρα μας,έχουν βάλει στο στόχαστρο τους κάθε φωνή που δεν προσαρμόζεται στο καφκικό σύμπαν τους.
Η ομόθυμη καταδίκη της επίθεσης από όλο του φάσμα του πολιτικού κόσμου, χωρίς αστερίσκους και υστερόγραφα, είναι ένα θετικό γεγονός. Δεν αρκούν όμως οι δηλώσεις συμπαράστασης και για να αντιμετωπιστεί η τρομοκρατία και για αλλάξει η ατμόσφαιρα κατά των Μέσων Ενημέρωσης.
Το δηλητηριασμένο πολιτικό κλίμα ,οι συνεχείς επιθέσεις κατά του Τύπου και των δημοσιογράφων, η αναγόρευση τους ως μόνιμους εχθρούς, τροφοδοτούν κι ενισχύουν τον παρανοϊκό κόσμο της τρομοκρατίας, δίνοντας τους ένα άλλοθι για να συνεχίζουν το καταστροφικό έργο τους.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, ανεχθήκαμε – κι ανεχόμαστε ακόμα- τη βία, ακόμα και στις πιο ακραίες μορφές της ως φαινόμενο της καθημερινότητας μας. Παρά την οδυνηρή εμπειρία της πρώτης γενιάς τρομοκρατών, αφήσαμε να αναπτυχθούν ξανά διάφορα φυτώρια «επαναστατικής» βίας που αποτελούν πια πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο, από ότι νομίζαμε.
Είναι καιρός να αντιληφθούν όλοι ότι η στοχοποίηση των Μέσων Ενημέρωσης και των δημοσιογράφων, δεν προσφέρεται για συγκυριακά πολιτικά παιγνίδια. Η ελευθερία του Τύπου, δεν είναι προνόμιο για ορισμένους,αποτελεί συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας. Η κριτική ακόμα και όταν ενοχλεί, ο έλεγχος της εξουσίας, ακόμα και υπερβολικός ενδεχομένως ορισμένες φορές, είναι θεμελιώδη χαρακτηριστικά του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Η τρομοκρατία δρα και ζει στο σκοτάδι, η δημοκρατία ανθίζει στο φως, στην ανοικτή αντιπαράθεση,στη μάχη των ιδεών. Και τα Μέσα Ενημέρωσης, είτε μας βολεύει είτε όχι, είναι ο βασικός φορέας της ελεύθερης έκφρασης, της σύγκρουσης απόψεων της ανοικτής κριτικής. Ας μην το θυμόμαστε λοιπόν μόνο όταν βρίσκονται αντιμέτωπα με την ωμή βία..
