Παίζει λαϊκή κιθάρα, ερευνά τη λαϊκή κιθάρα, διδάσκει λαϊκή κιθάρα, γράφει βιβλία για τη λαϊκή κιθάρα, εκδίδει δίσκους για αυτήν. Και με αφορμή αυτήν. Προκειμένου να την αποκαταστήσει στη συνείδηση του κόσμου, να αναδείξει τη σημαντικότητά της και τον πλούσιο χαρακτήρα της. Να μας κάνει να τη γνωρίσουμε ή να τη ξαναθυμηθούμε. Και να την αγαπήσουμε, όπως την αγαπάει και ο ίδιος. Επεμβαίνει στο ρεμπέτικο ρεπερτόριο, όχι μόνο ενορχηστρώνοντάς το αποκλειστικά για κιθάρα, αλλά παράλληλα βάζοντας τον δικό του εσωτερικό πλούτο, ορμή και ευαισθησία, δίνοντάς μας απλόχερα την ευκαιρία να ξανακούσουμε και να τραγουδήσουμε τα παλιά αγαπημένα τραγούδια μέσα από μια σύγχρονη, φρέσκια και άκρως ενδιαφέρουσα οπτική, έχοντας ενσωματώσει τη βαθιά γνώση του οργάνου και του ρεπερτορίου με τις επιρροές του από άλλα μουσικά είδη. Ο μουσικός, συνθέτης, πολυοργανίστας, ερμηνευτής καθηγητής στο τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου, ο Δημήτρης Μυστακίδης, αποτελεί μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες προσωπικότητες στο χώρο της μουσικής. Ανεξάρτητος, ελεύθερος μουσικά χωρίς προκαταλήψεις, μετά τριάντα χρόνια ενασχόλησης με αυτήν παραμένει πάντα δημιουργικός. Απόψε και την προσεχή Παρασκευή, παρουσιάζει στο Kremlino τη μουσική παράσταση «Εγκλήματα στο ρεμπέτικο». Ο Δημήτρης Μυστακίδης, μιλά για τα… εγκλήματά του αλλά για μια άλλη εκδήλωση αφιερωμένη στον Ζακ Κωστόπουλο, που παρουσιάζεται τον ίδιο χώρο την Κυριακή.
«Εγκλήματα στο ρεμπέτικο». Ενδιαφέρον τίτλος. Τι θα δούμε τι θα ακούσουμε;
«Στο πρόγραμμα έχω συμπεριλάβει τραγούδια που περιγράφουν εγκληματικές πράξεις που έχουν συμβεί κατά την περίοδο της δημιουργίας του ρεμπέτικου. Οι τύποι εγκλημάτων που έχω καταφέρει να ξεχωρίσω είναι αρκετοί. Ενδεικτικά αναφέρω τα εγκλήματα κατά της ζωής, απειλή, λαθρεμπόριο, χρήση και διακίνηση ναρκωτικών, παράνομος τζόγος κλοπές, ληστείες και πάει λέγοντας. Φυσικά με αφορμή τα εγκλήματα της εποχής γίνονται και παραλληλισμοί και σχόλια για εγκλήματα του σήμερα όπως και πολιτικά σχόλια με αφορμή το ερώτημα «σε ποιες περιπτώσεις η τέχνη ποινικοποιείται και διώκεται» όπως στην εποχή του Μεταξά ας πούμε. Αυτό που θα δείτε είναι μια εξαμελή ορχήστρα και την περιγραφή με την βοήθεια βίντεο, τεσσάρων δολοφονιών που έχουν απασχολήσει το ρεμπέτικο σε περιγραφή του μαιτρ του είδους Πάνου Σόμπολου.»
Εχουν γίνει εγκλήματα στο ρεμπέτικο; Αναφέρομαι στον τρόπο αντιμετώπισης από τις νεώτερες γενιές δημιουργών ή ακόμη και πώς το έχει αντιμετωπίσει το Κράτος;
«Η λέξη έγκλημα κουβαλάει πολύ μεγάλο αρνητικό φορτίο. Έχουν συμβεί πολύ σημαντικά γεγονότα στην πορεία που έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στο πως εξελίχθηκε το ρεμπέτικο σαν είδος αλλά δεν θα τα χαρακτήριζα εγκλήματα»
Τι μπορούν να πουν σήμερα τα τραγούδια αυτά στις νεώτερες γενιές ακροατών – πολιτών. Που έχουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, άλλα ακούσματα κοκ;
«Το πιο σημαντικό πράγμα που έχω καταλάβει από την ενασχόληση μου τα τελευταία χρόνια με πολύ συγκεκριμένες θεματικές πάνω στο ρεμπέτικο όπως το Amerika πέρυσι που είχε σαν θέμα του την ελληνική μετανάστευση στην Αμερική αλλά και τα εγκλήματα φέτος, είναι ότι οι αιτίες για όλες αυτές τις ιστορίες δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει. Αλλά και τα αποτελέσματα. Συνεχίζουμε να στέλνουμε μετανάστες στο εξωτερικό κυρίως για οικονομικούς λόγους όπως συνεχίζουμε να βλέπουμε βίαιες και παράνομες συμπεριφορές γύρω μας. Ολόκληρες κοινωνικές ομάδες περιθωριοποιούνται και συμπεριφορές διώκονται χωρίς κανείς να ασχολείται σοβαρά με την γενεσιουργό αιτία αυτών των συμπεριφορών. Και ακόμη χειρότερα έχουν προστεθεί στον μακρύ κατάλογο και άλλοι τύποι εγκλημάτων όπως τα εγκλήματα μίσους. Εγκλήματα που έχουν να κάνουν με την στοχοποίηση συνανθρώπων μας λόγω χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας κλπ. Οπότε για να απαντήσω στην ερώτηση σας τα ρεμπέτικα μπορούν «δυστυχώς» να μιλήσουν για τα πάντα στους νέους».
Αν δεν κάνω λάθος ασχολείστε με τη μουσική (επαγγελματικά) από έφηβος. Σχεδόν μια ζωή άξιζαν τον κόπο όλες αυτές οι αγωνίες και οι προσπάθειες;
«Αγωνία δεν είχα καμία. Ήξερα τι ήθελα να κάνω και αισθάνομαι πολύ ευτυχισμένος και τυχερός που το έκανα. Και φυσικά άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω.»
Αγαπάτε την παράδοση και έχετε καταθέσει έργο για αυτήν. Υπάρχει ανταπόκριση ή περισσότερο είναι ένα μεράκι;
«Η παράδοση είναι μια έννοια που για τον καθένα έχει άλλη σημασία. Και πολύ ταλαιπωρημένη στην Ελλάδα. Ο καθένας της δίνει την σημασία που τον βολεύει με πρώτο και καλύτερο το ίδιο το κράτος. Ας μην ξεχνάμε πόσο έχει χρησιμοποιηθεί η «παράδοση» για εθνικιστικούς λόγους. Για μένα είναι ένας πολύ καλός σύμβουλος και μια ανεξάντλητη πηγή ιδεών και αξιών. Η ανταπόκριση που πασχίζω πολλά χρόνια τώρα να δω έχει να κάνει με τελείως αντικειμενικές αξίες όπως ας πούμε η ισοτιμία (τεχνική και καλλιτεχνική) των οργάνων της παραδοσιακής μας μουσικής με αυτά της ευρωπαϊκής. Και σ’ αυτό το κομμάτι νομίζω πως είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Προχωράμε αργά αλλά σταθερά.»
Δεν είστε μόνο μουσικός. Είστε και δάσκαλος. Πώς βλέπετε τις νέες γενιές μουσικών;
«Αυτό το έχω πει και θα συνεχίζω να το λέω όποτε μου δοθεί η ευκαιρία. Είναι πολύ καλύτεροι από εμάς σε όλα τα επίπεδα. Και αισθητικά και τεχνικά.»
Τελικά, έχουμε (στην Ελλάδα) καλή μουσική καλό τραγούδι; Και αν όχι γιατί; (επεξήγηση φυσικά κι αν έχουμε);
«Φυσικά και έχουμε. Πάντα είχαμε και πάντα θα έχουμε γιατί υπάρχει τόσος πλούτος που μας έχει παραδοθεί από τους προηγούμενους που μόνο με κακή διαχείριση μπορείς να τον καταστρέψεις. Και όπως είπα πριν οι ικανότητες των νέων μουσικών δεν αφήνουν περιθώρια για κακή διαχείριση.»
Τι θα θέλατε να πάρουν μαζί τους οι θεατές – ακροατές της παράστασης ;
«Θα ήθελα να αναγνωρίσουν μέσα από τα τραγούδια δικές τους καθημερινές πράξεις ή παραλήψεις που ίσως να βοηθούν στην δημιουργία αυτής της άσχημης πραγματικότητας που ζούμε. Και ίσως αυτή η αναγνώριση βοηθήσει στην αλλαγή.»
«Εγκλήματα στο ρεμπέτικο»
Δημήτρης Μυστακίδης: κιθάρα, μπουζούκι, λαούτο και τραγούδι
Ιφιγένεια Ιωάννου: κανονάκι και τραγούδι
Δημήτρης Παππάς & Γιώργος Τσαλαμπούνης: κιθάρα, μπαγλαμά και τραγούδι
Σάκης Καρακώστας: βιολί
Δημήτρης Τσεκούρας: κοντραμπάσο
____________________________________________
Παρασκευές 14 & 21 Δεκεμβρίου
Έναρξη: 22:30
Είσοδος με μπύρα ή κρασί, 13€.
Φοιτητικά 11 ευρώ
Kremlino
Χαΐδαρίου 6 & Κάστορος, Πειραιάς
Τηλ. 210 410 0010
Οι 3 θάνατοι του Ζακ Κωστόπουλου
Η πρωτοβουλία Justice For Zak/Zackie και η πλατφόρμα ενημέρωσης omniatv παρουσιάζουν την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου , 19:30 στο Kremlino (Χαϊδαρίου 6, Πειραιάς), σε μια ενημερωτική εκδήλωση με τίτλο:
Συζήτηση γύρω από τα δεδομένα και τις προεκτάσεις της υπόθεσης.
Συμμετέχουν:
• Άννυ Παπαρρούσου (δικηγόρος οικογένειας Ζακ Κωστόπουλου)
• Κλειώ Παπαπαντολέων (δικηγόρος οικογένειας Ζακ Κωστόπουλου)
• Λουκάς Σταμέλλος (μέλος omniatv)
• Άννα Νίνη (δημοσιογράφος
Συντονισμός: Μαρία Λούκα (δημοσιογράφος)
Την εκδήλωση θα χαιρετίσουν: Νίκος Κωστόπουλος (αδελφός Ζακ), Μάρω Δούκα (συγγραφέας), Περικλής Κοροβέσης (συγγραφέας), Γαβριήλ Σακελλαρίδης (διευθυντής ελληνικού τμήματος Διεθνούς Αμνηστίας)
*Θα υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική γλώσσα, ευγενική χορηγία της HandsUp και από την Φωτεινή Σκαφίδα.
Τη συζήτηση θα ακολουθήσει συναυλία με τη συμμετοχή των:
• Φοιβος Δεληβοριάς
• Δημήτρης Μυστακίδης
• Υπόγεια Ρεύματα
• Μάρθα Φριντζήλα
• Αφροδίτη Μάνου
• Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης
• Παντελής Κυραμαργιός
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Στον χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα.
Ο Δημήτρης Μυστακίδης μιλά για την συμμετοχή του το βράδυ της Κυριακής, στην εκδήλωση για τον Ζακ Κωστόπουλο
Ποιοι είναι αυτοί οι τρεις θάνατοι;
«Ο πρώτος και ο χειρότερος είναι ο φυσικός του θάνατος. Μιλάμε για μια αισχρή εν ψυχρώ δολοφονία ενός ανήμπορου να αντιδράσει ανθρώπου. Ο δεύτερος είναι αυτός της ταυτότητας του. Του θεμελιώδους δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού. Του πυρήνα της αξιοπρέπειας κάθε ανθρώπου. Και ο τρίτος είναι αυτός της αλήθειας. Τα ΜΜΕ αποδείχθηκαν για ακόμη μια φορά όχι απλώς κατώτερα των περιστάσεων αλλά εγκληματικά σε σχέση με την αλήθεια. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν ψεύτικες εντυπώσεις και εντέλει να διαμορφώσουν συνειδήσεις με τον πιο κατάπτυστο τρόπο. Και ας μην μιλήσουμε για την στάση της αστυνομίας.»
Γιατί αφήνουμε τους «κυρ Παντελήδες» να καθορίζουν τις ζωές μας;
«Δεν έχουν τόση δύναμη ώστε να καθορίζουν τις ζωές μας. Αυτό όμως που σίγουρα κάνουν είναι να ασχημαίνουν το τοπίο. Το ερώτημα για μένα είναι γιατί επιτρέπουμε να συνεχίζουν να υπάρχουν οι αιτίες που τους δημιουργούν;»
Οι έλληνες είμαστε ρατσιστές, ομοφοβικοί, βολεψάκηδες; Κι αν ναι γιατί;
«Είμαστε. Το βολεψάκηδες μπορώ να του δώσω μια εξήγηση. 400 χρόνια τουρκοκρατία, καμία επαφή με όλες τις σημαντικές αλλαγές που συνέβησαν στην Ευρώπη σε επίπεδο διανόησης και μια νεοελληνική κοινωνία που ακόμη παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στο ένδοξο παρελθόν, δύσκολο παρόν και αβέβαιο μέλλον έχουν αναπτύξει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης με έναν αρρωστημένο τρόπο. Για το ρατσισμό και την ομοφοβία δεν υπάρχει καμία εξήγηση και καμία δικαιολογία. Νομίζω είναι αντικείμενο ψυχιατρικής έρευνας.»
Εχω την αίσθηση ότι η Χρυσή Αυγή σε μια μεγάλη μερίδα πολιτών (σ.σ. δεν αναφέρομαι στους ψηφοφόρους της) έχει… νομιμοποιηθεί. Γιατί συμβαίνει αυτό σε μια χώρα που είναι γεμάτη από μνημεία αντίστασης στους ναζιστές και το έχει πληρώσει με αίμα;
«Έλα ντε; Πάντως υπάρχει προϊστορία στο πως ένας καταπιεσμένος και εξουθενωμένος λαός εξωραΐζει τις συμπεριφορές κάποιων ομάδων που συμπεριφέρονται με τρόπο που φαίνεται σαν να αντιδρούν στην «κανονικότητα». Είναι ένα εκρηκτικό μείγμα απελπισίας, βολεψακισμού, έλλειψης παιδείας και φόβου. Πάντως σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει πλέον δικαιολογία. Όλοι ξέρουν πια ότι μιλάμε για κοινούς δολοφόνους.»
