Bαθμολογία

5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1 : μέτρια, 0: απαράδεκτη

Οι ταινίες της εβδομάδας

Roma (Μεξικό/ ΗΠΑ, 2018) του Αλφόνσο Κουαρόν.

Αν και από κάποια στιγμή και μετά ο δραματουργικός χρόνος στο «Ρομά» (αρχές δεκαετίας του 1970) δεν έχει καν σημασία, το φιλμ, στην ουσία,  αποτελεί μια επιστροφή του σκηνοθέτη Αλφόνσο Κουαρόν στα χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Πίσω στην δεκαετία του 1970, όταν αυτός ο σπουδαίος Μεξικανός σκηνοθέτης («Τα παιδιά των ανθρώπων», «Gravity») μεγάλωνε μαζί με τα αδέλφια του στη συνοικία Ρομά της Πόλης του Μεξικού υπό την επίβλεψη της οικιακής βοηθού του πλούσιου αλλά στην ουσία διαλυμένου σπιτιού του. Μέσα από την ιστορία αυτής της γυναίκας, την οποία υποδύεται η ερασιτέχνης ηθοποιός Γιαλίτζα Απαρίτσιο, ο σκηνοθέτης καταθέτει ένα αριστούργημα ποικίλων συναισθηματικών διακυμάνσεων  που καλύπτει μια ολόκληρη εποχή και συγχρόνως αποτίει φόρο τιμής στην  γυναίκα, στην «ανώνυμη» μαχήτρια της ζωής.

Με την κάμερα να ρουφά ορεξάτα κάθε λεπτομέρεια των τρομερών κάδρων που στήνει – πολλά από τα οποία είναι μονοπλάνα – ο Κουαρόν  μας κάνει ένα με το εσωτερικό του σπιτιού αλλά και με τον περιβάλλοντα εξωτερικό χώρο. Η Κλέο (Απαρίτσιο) είναι το κέντρο βάρους της ιστορίας, η ζωή της ως υπηρέτρια, η στοργή και αφοσίωσή της απέναντι στα παιδιά, η σχέση της με τον ανόητο νεαρό με τον οποίο κάνει για πρώτη φορά έρωτα, η τραγωδία της, ο ηρωϊσμός της. Ψηφίδες μιας ζωής που συνθέτουν ένα «γεμάτο»,  δράμα, γυρισμένο σε ατμοσφαιρικό ασπρόμαυρο (ο Κουαρόν έκανε ο ίδιος την διεύθυνση  φωτογραφίας), το οποίο σου δίνει την εντύπωση ότι αγγίζει κάθε πτυχή του Μεξικού της εποχής στην οποία η ιστορία εκτυλίσσεται. Κοινωνικές τάξεις, οικογένεια, πολιτική, καθημερινότητα, ακόμα και το ίδιο το σινεμά συμπυκνώνονται μέσα σε δύο ώρες και ένα τέταρτο απόλυτης απόλαυσης.

Βαθμολογία: 4 ½

ΑΘΗΝΑ:NIPBANA – INTEAΛ – ATΛΑΝΤΙΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ κ.α.

Στις αίθουσες

Aquaman (ΗΠΑ, 2018). Περιπέτεια φαντασίας του Τζέιμς Γουάν, μια θεαματική αλλά και εντελώς προβλέψιμη κινηματογραφική μεταφορά των περιπετειών του Ακουαμαν (Τζέισον Μομόα), μισού γήινου ,μισού Ατλάντειου που υπήρξε ,κατ’ αρχάς, ήρωας των DC Comics.

Βαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ODEON STARCITY – ODEON ΙΛΙΟΝ – ΝΑΝΑ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΧΟΛΑΡΓΟΣ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑ – ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝ/ΡΑΣ – WEST CITY κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – CINEMA ONE κ.α.

Spider-Man: Μέσα στο αραχνο-σύμπαν (Spider-Man: Into the Spider-Verse, ΗΠΑ. 2018). Κινούμενα σχέδια σε σκηνοθεσία Μπομπ Περσιτσέτι, Πίτερ Ράμσεϊ, Ρόντνεϊ Ρόθμαν. Μια φρέσκια ματιά πάνω στον ήρωα της Marvel Comics, ο οποίος εδώ είναι μίσος Πορτορικάνος και μισός Αφροαμαερικανός. Το μήνυμα της ταινίας: Spider Man είμαστε όλοι μας!

Βαθμολογία: 2 ½

Προβάλλεται σε περισσότερες από 100 αίθουσες σε όλη την Ελλάδα, μεταγλωττισμένη και με υποτίτλους.

Ο ασπροδόντης (White fang, ΗΠΑ/ Γαλλία/ Λουξεμβούργο,, 2018). Κινούμενα σχέδια σε σκηνοθεσία Αλεξάντρ Εσπιγκάρες βασισμένα στο μυθιστόρημα του Τζακ Λόντον.

Βαθμολογία: 2 ½

ΑΘΗΝΑ: ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – BAPIKIZA – ΣΙΝΕΑΚ – ΟDΕΟΝ STARCITY – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΝΑΝΑ κ.α ΘΕΣ/ΚΗ: ΒΑΚΟΥΡΑ – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – ODEON ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ κ.α.

Γυναίκες που περάσατε από δω (Ελλάδα, 2017). Κομεντί του Σταύρου Τσιώλη. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας και ο Ερρίκος Λίτσης ανταλλάσσουν ευχάριστες ασυναρτησίες ενώ κρατάνε τσίλιες έξω από ένα σπίτι όπου γίνονται παράνομες εργασίες. Σουρεαλισμός και αγάπη από έναν ευαίσθητο ποιητή του κινηματογράφου και η ταινία με την οποία ο Τσιώλης κλείνει τον κύκλο της τριλογίας των Γυναικών (προηγήθηκαν οι Παρακαλώ γυναίκες μη κλαίτε και  Ας περιμένουν οι γυναίκες).

Βαθμολογία: 2 ½

AΘΗΝΑ: ΑΙΓΛΗ– AABOΡA – ΔANAOΣ – MIKΡOKOΣMOΣ ΘΕΣ/ΚΗ: ΚΟΛΟΣΑΙΟΝ – ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΡΝΕΣ

Επίσης

Ο δικός της πόλεμος (A private war, ΗΠΑ, 2018). Δραματική περιπέτεια του Mάθιου Χάινεμαν με την Ρόσαμουντ Πάικ στον ρόλο της διάσημης πολεμικής ανταποκρίτριας Μαρί Κόλβιν. ΑΘΗΝΑ: NOVACINEMA ODEON ΕΜΠΑΣΣΥ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΑΕΛΛΩ – NOVACINEMA ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ – ΑΒΑΝΑ- ODEON ΙΛΙΟΝ – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΝΑΝΑ – ODEON STARCITY – NOVACINEMA ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΟDΕΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Προβάλλονται τέλος τα ντοκιμαντέρ  ( – ) Η Ιστορία μιας πρεμιέρας, μια καταγραφή της πρώτης παραγωγής του Μπεντζαμίν Μιλπιέ ως Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Μπαλέτου  της Όπερας των Παρισίων και ( – ) Ταξίδι πνοής (Στούντιο) των Χρ. Καρακάση και Β. Κάππα μια ματιά πάνω στην ζωή και το έργο του ηθοποιού Γιώργου Μεσσάλα.