Έντονες αντιδράσεις έχουν προκύψει με το εγχείρημα του οικογενειακού γιατρού, το οποίο φαίνεται να καταρρέει προτού ακόμα ξεκινήσει.
Το υπουργείο Υγείας να πιέζει από τη μια πλευρά τους πολίτες να εγγραφούν στο σύστημα, όμως με τους επαγγελματίες του κλάδου από την άλλη να «φωνάζουν» ότι δεν υπάρχουν αρκετοί διαθέσιμοι γιατροί.
Η Ελληνική Εταιρία Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής και η Ελληνική Ένωση Γενικής Ιατρικής αναφέρει από πλευράς της η δήλωση οικογενειακού γιατρού να παραμείνει υποχρεωτική, αλλά να δοθεί η ελευθερία στους πολίτες να επιλέξουν τον γιατρό τους.
Ο γιατρός μπορεί να ανήκει είτε στον δημόσιο τομέα (ΤΟΜΥ, Κέντρο Υγείας, συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ ιδιώτη) είτε στον ιδιωτικό τομέα (αμιγώς ιδιώτης) και βελτίωση των οικονομικών όρων της σύμβασης με τον ΕΟΠΥΥ, ώστε αυτή να γίνει περισσότερο ελκυστική για τους γιατρούς για να ενταχθούν στο σύστημα.
Αύριο, παγκόσμια ημέρα για την καθολική κάλυψη υγείας του πληθυσμού, προγραμματίζουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Υγείας στις 13.00, για τη νέα Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η οποία, όπως αναφέρουν, «απέχει πολύ από το να καλύψει καθολικά τον ελληνικό πληθυσμό», κάνοντας λόγο για «ανορθολογικές πολιτικές του υπουργείου Υγείας».
Σημειώνουν ότι «ο διεπιστημονικός χαρακτήρας της ομάδας υγείας των ΤΟΜΥ σίγουρα αποτελεί χαρακτηριστικό που θα μπορούσε να προωθήσει την ποιότητα των υπηρεσιών. Δυστυχώς όμως, η αποζημίωση των οικογενειακών γιατρών με μισθό και όχι κατά κεφαλή (per capita), η αποσύνδεση της αποζημίωσης από την απόδοση και την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, η σχέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, καθώς και ο αβέβαιος χρονικός ορίζοντας του προγράμματος, καταδικάζουν το εγχείρημα» και «μόνο γιατροί που μόλις τελειώνουν την ειδικότητά τους εξετάζουν το ενδεχόμενο εργασίας σε ΤΟΜΥ».
Προσθέτουν επίσης ότι στους ιδιώτες γιατρούς «προσφέρονται εξευτελιστικές αποζημιώσεις για σύμβασή τους με τον ΕΟΠΥΥ, ως οικογενειακοί γιατροί. Τα 10 ευρώ κατ’ έτος, ανά ασθενή εγγεγραμμένο στη λίστα τους, ανάγονται τελικά σε 5,5 ευρώ μικτά ανά επίσκεψη».
Αναφέρουν ότι οι ιδιώτες γιατροί «γύρισαν την πλάτη στις απαράδεκτες συμβάσεις. Με αυτούς δε που επέλεξαν να κάνουν σύμβαση, άρχισαν ήδη τα παρατράγουδα που είχαμε προβλέψει: πρακτικές που παραπέμπουν στο παλιό, αμαρτωλό ΙΚΑ, «αυτά τα φάρμακα πρέπει να πας στον καρδιολόγο να στα γράψει ή στα γράφω εγώ το απόγευμα ιδιωτικά», μη αποδοχή ακόμα και των λίγων αιτήσεων εγγραφής (για οικογενειακό γιατρό) σε αυτούς ασφαλισμένων».
