Το φάντασμα της χρεοκοπίας συνεχίζει να σκιάζει την ελληνική οικονομία, αφαιρώντας δυνάμεις και δυνατότητες και εμποδίζοντας την εκμετάλλευση των ανταγωνιστικότερων συνθηκών που διαμορφώθηκαν μετά την πρωτοφανή στα παγκόσμια οικονομικά χρονικά δημοσιονομική και διαρθρωτική προσαρμογή.

Σχεδόν δέκα χρόνια από την εκδήλωση της μεγάλης οικονομικής κρίσης και αφού εφαρμόστηκαν άπειρα δημοσιονομικά και άλλα μέτρα προς άρση των συνεπειών της χρεοκοπίας, η εγχώρια οικονομική πολιτική δεν έχει ακόμη απαλλαγεί από το μέγα βάρος.

Πρώτα οι πελατειακές εκλογικές ανάγκες

Τη μακρά ύφεση διαδέχθηκε ανάκαμψη αναιμική, πνιγμένη σε ευρύ κύκλο αμφιβολιών και καχυποψίας για τη διάρκεια της δημοσιονομικής σταθερότητας, την υγεία του τραπεζικού συστήματος, το ύψος των φόρων και την αδυναμία του κράτους να μεταρρυθμιστεί πραγματικά και να δημιουργήσει συνθήκες αναπτυξιακής ορμής.

Η διάσωση της ελληνικής οικονομίας από εταίρους και δανειστές άφησε πίσω της υποχρεώσεις μακράς διαρκείας, που κρατούν τη χώρα και την οικονομία δεμένες σε περιοριστικό ζυγό, από τον οποίο δεν λέει να απαλλαγεί, επειδή, πέραν των άλλων, η κυβέρνηση λειτουργεί εκλογικά και επιλέγει να καλύψει πρώτα τις πελατειακές εκλογικές ανάγκες παρά τις αναπτυξιακές που έχει ανάγκη ο τόπος.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ούτε ο νέος προϋπολογισμός για το 2019 κατάφερε να ξεφύγει από τη μέγγενη της διατηρούμενης περιοριστικής πολιτικής.

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα της Κυριακής