Πώς γελούν τα μωρά; Σαν τους χιμπατζήδες!

Λίγα πράγματα είναι πιο απολαυστικά από το αθώο, αβίαστο γέλιο ενός μωρού. Μια νέα μελέτη αποκωδικοποιεί το βρεφικό γέλιο δείχνοντας ότι υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε αυτό και σε εκείνο των ενηλίκων: τα μωρά γελούν καθώς εισπνέουν αλλά και καθώς εκπνέουν, με έναν τρόπο που μοιάζει πολύ με τον τρόπο των άλλων πρωτευόντων πλην του ανθρώπου. Κοινώς τα μωρά γελούν όπως οι χιμπατζήδες!

Η νέα μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Αμστερνταμ στην Ολλανδία παρουσιάστηκε από την Ντίζα Σότερ, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου της Εταιρείας Ακουστικής της Αμερικής το οποίο έλαβε χώρα ταυτοχρόνως με την Εβδομάδα Ακουστικής 2018 της Καναδικής Ενωσης Ακουστικής στη Βικτόρια του Καναδά από τις 5 ως τις 9 Νοεμβρίου.

Η καθηγήτρια Σότερ μαζί με τους συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν στην Ολλανδία καθώς και  το University College του Λονδίνου στη Βρετανία μελέτησαν αποσπάσματα από βίντεο στα οποία εμφανίζονταν 44 μωρά ηλικίας τριών ως 18 μηνών. Τα αποσπάσματα ελήφθησαν από online βίντεο στα οποία τα μωρά αλληλεπιδρούσαν με τον περίγυρό τους παίζοντας. Οι καταγραφές αναλύθηκαν στη συνέχεια από 102 ακροατές – φοιτητές Ψυχολογίας – οι οποίοι και αξιολόγησαν κατά πόσο το γέλιο σε κάθε κλιπάκι παραγόταν κατά την εκπνοή ή κατά την εισπνοή.

Oπως προέκυψε, τα μικρότερα σε ηλικία μωρά γελούσαν συχνά τόσο κατά τη φάση της εισπνοής όσο και κατά τη φάση της εκπνοής, όπως κάνουν τα πρωτεύοντα ήδη πλην του ανθρώπου, όπως οι χιμπατζήδες. Τα μεγαλύτερα σε ηλικία μωρά ωστόσο γελούσαν κατά κύριο λόγο κατά τη φάση της εκπνοής, όπως συμβαίνει με τα μεγαλύτερα παιδιά αλλά και με τους ενηλίκους.

«Οι ενήλικοι κάποιες φορές γελούν κατά την εισπνοή αλλά συγκριτικά πολύ λιγότερο από τα βρέφη. Τα αποτελέσματά μας μέχρι στιγμής δείχνουν ότι λαμβάνει χώρα μια σταδιακή παρά απότομη αλλαγή» σημείωσε η δρ Σότερ, η οποία επισήμανε ότι η μετάβαση αυτή δεν φαίνεται να συνδέεται με κάποια συγκεκριμένα ορόσημα της ανάπτυξης. Η καθηγήτρια τόνισε ωστόσο ότι τα ευρήματα βασίστηκαν στην κρίση ακροατών που δεν ήταν ειδικοί. «Αυτή τη στιγμή τα αποτελέσματα ελέγχονται από ειδικούς φωνολόγους, οι οποίοι προχωρούν σε ανάλυση του κάθε βίντεο».

Η δρ Σότερ ανέφερε ότι δεν υπάρχει κάποια αποδεκτή αιτία για την οποία οι άνθρωποι, μόνοι μεταξύ όλων των πρωτευόντων ειδών, γελούν μόνο κατά την εκπνοή. Μια πιθανότητα είναι, κατά την ειδικό, ότι το γέλιο κατά την εκπνοή είναι το αποτέλεσμα του φωνητικού ελέγχου που αναπτύσσουν οι άνθρωποι καθώς μαθαίνουν να μιλούν.

Η ερευνητική ομάδα εξετάζει τώρα αν υπάρχει σύνδεση μεταξύ του πόσο γελάμε κατά την εισπνοή και κατά την εκπνοή. Εξετάζει επίσης και τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι γελούν, οι οποίοι αλλάζουν με την ηλικία. Στα νεογνά και τα μεγαλύτερα μωρά, όπως συμβαίνει και στα άλλα πρωτεύοντα πλην του ανθρώπου, το γέλιο είναι το αποτέλεσμα του σωματικού παιχνιδιού, όπως είναι για παράδειγμα το γαργαλητό. Στα μεγαλύτερα άτομα το γέλιο μπορεί να προέλθει τόσο από το σωματικό παιχνίδι όσο και από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της μελέτης, τελικώς αυτού του είδους η έρευνα μπορεί να παρέχει χρήσιμη νέα γνώση σχετικά με την παραγωγή των ήχων σε παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές. «Εάν γνωρίζουμε πώς είναι οι ήχοι που παράγουν τα αναπτυσσόμενα βρέφη, θα ήταν ενδιαφέρον να μελετήσουμε βρέφη υψηλού κινδύνου για αναπτυξιακές διαταραχές, ώστε να δούμε αν υπάρχουν πολύ πρώιμα σημάδια στους ήχους που παράγουν εξαιτίας του συναισθήματος τα οποία μαρτυρούν μη τυπική ανάπτυξη».