Η προσχώρηση στο λαϊκισμό ή ακόμα χειρότερα η υποταγή σε μια τυχάρπαστη καιροσκοπική πολιτική οδηγεί κατά κανόνα σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις αλλά και πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα. Αυτή την αυτοχειριαστική πολιτική της ηγεσίας της βιώνει σήμερα η Βρετανία που ταλανίζεται χωρίς πυξίδα μετά το καταστροφικό δημοψήφισμα για το Brexit.
Η πάλαι ποτέ ηγέτιδα δύναμη του κόσμου και της Ευρώπης έπεσε στα χέρια δημαγωγών όπως ο Φάραντζ και ο Τζόνσον με συνέπεια σήμερα αφενός να διχαστεί η χώρα και αφετέρου να μην μπορεί η κυβέρνηση και το πολιτικό της σύστημα συνολικά να συμφωνήσουν για την επόμενη μέρα. Αντί μάλιστα να διχάσει και να αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη, όπως πίστευαν οι εμπνευστές του Brexit, κατάφερε να πέσει η ίδια στην παγίδα. Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες συσπειρώθηκαν και διαμόρφωσαν ένα σκληρό διαπραγματευτικό πλαίσιο, που η βρετανική κυβέρνηση αδυνατεί όπως φαίνεται να το περάσει.
Η κυβέρνηση της Τερέζα Μέι παραπαίει, οι υπουργοί παραιτούνται ενώ η κοινή γνώμη αδυνατεί να κατανοήσει πως θα είναι η ζωή της μετά το Brexit. Χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος για να επιτευχθεί ένα σχέδιο συμφωνίας με την Ευρώπη, το οποίο σήμερα βρίσκεται μετέωρο λόγω της πολιτικής κρίσης που έχει ξεσπάσει, καθιστώντας αβέβαιο το μέλλον της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Η Βρετανία ζει σήμερα τον απόλυτο παραλογισμό. Η χώρα που θεμελίωσε την κοινοβουλευτική δημοκρατία υποτάχθηκε τα τελευταία χρόνια σε ένα κύμα λαϊκιστών και δημαγωγών. Που με συνειδητά ψεύδη, όπως ότι η έξοδος από την Ευρώπη θα έδινε τη δυνατότητα να χρηματοδοτείται το βρετανικό ΕΣΥ με 350 εκατομμύρια στερλίνες την εβδομάδα, παραπλάνησαν και χειραγώγησαν την κοινή γνώμη.
Η Ευρώπη είναι προφανώς αντιμέτωπη με πολλά και δύσκολα προβλήματα.Η καταφυγή όμως στην εθνική περιχαράκωση αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι όχι μόνο δεν δίνει λύσεις, αλλά οδηγεί σε πολύ χειρότερες καταστάσεις από αυτές που υποτίθεται θέλει να αντιμετωπίσει.
Αυτή την καταφυγή στα παλιά μεγαλεία -κάτι ξέρουμε κι εμείς εδώ- πληρώνει ακριβά σήμερα η Βρετανία. Το Brexit όχι μόνο δεν θα λύσει τα προβλήματα της χώρας, αλλά η διαχείριση του προκάλεσε και προκαλεί πολύ περισσότερα αδιέξοδα από αυτά που θα αντιμετώπιζε.Επιβεβαιώνοντας ότι η απάντηση στα προβλήματα των σύγχρονων δημοκρατιών δεν είναι η «άμεση δημοκρατία» των δημοψηφισμάτων αλλά η συνέπεια και η υπευθυνότητα των πολιτικών ηγεσιών.
