«Τη στιγμή που οι εκ βορρά αδελφοί μας ομιλούν για σχίσμα, εμείς ομιλούμε για αγάπη» είπε σε ομιλία του μετά τη Θεία Λειτουργία, κατά την οποία χοροστάτησε στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφερόμενος στο «ουκρανικό» και την αντίδραση της Εκκλησίας της Ρωσίας.
Ο κ. Βαρθολομαίος στην ομιλία του επισήμανε πως «με την αγάπη πορεύεται η Μητέρα Εκκλησία δια μέσου των αιώνων και με αυτή την αγάπη προσπαθεί και τώρα να λύσει το εκκλησιαστικό πρόβλημα της Ουκρανίας».
«Καθ’ ην στιγμή οι εκ βορρά αδελφοί μας ομιλούν για σχίσμα, εμείς ομιλούμε για αγάπη» είπε, και υπενθυμίζοντας τους λόγους του επισκόπου Ρώμης Κλήμεντος προς τους Κορίνθιους τόνισε: «Ουδέν βάναυσον εν αγάπη, ουδέν υπερήφανον, αγάπη σχίσματα ουκ έχει, αγάπη ου στασιάζει, αγάπη πάντα ποιεί εν ομονοία. Εν τη αγάπη ετελειώθησαν πάντες οι εκλεκτοί του Θεού. Δίχα αγάπης ουδέν ευάρεστόν έστι τω Θεώ».
Αφορμή για την αναφορά του Παναγιωτάτου στην προσπάθεια που καταβάλλει η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως για την επίλυση του εκκλησιαστικού προβλήματος στην Ουκρανία και τη θεραπεία των σχισμάτων που δοκιμάζουν επί δεκαετίες την ενότητα της τοπικής Εκκλησίας αποτέλεσε σχετική αποστροφή κατά την προηγηθείσα προσφώνηση του παρισταμένου Μητροπολίτου Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνου, ο οποίος εξέφρασε την στήριξή του στις κανονικές ενέργειες της Μητρός Εκκλησίας για τη διευθέτηση του εν λόγω ζητήματος.
«Αναφερθήκατε, μετά παρρησίας» σημείωσε ο Πατριάρχης απευθυνόμενος στον Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, «και στο επίκαιρο πρόβλημα της Ουκρανίας, το οποίον έγινε αφορμή να συγκρουστούμε με την αδελφήν Εκκλησίαν της Ρωσίας, η οποία δυσκολεύεται να κατανοήσει ότι, όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο χειραφέτησε τόσους και τόσους λαούς εις τα Βαλκάνια – αποδυναμώθηκε το ίδιο το Πατριαρχείο, αλλά αναγνώρισε το δικαίωμά τους για εσωτερική αυτοδιοίκηση, ανεξαρτησία εκκλησιαστική, Αυτοκεφαλία, και εξέδωκε του σχετικούς Πατριαρχικούς και Συνοδικούς Τόμους συστάσεως και δημιουργίας αυτών των τοπικών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών – έτσι και η Μόσχα θα έπρεπε να παραδεχθεί ότι και ο Ουκρανικός λαός, ο οποίος κατά τρόπον όχι ορθόδοξον περιήλθε για μερικούς αιώνας εις την δικαιοδοσίαν της, ή εις την διοίκησίν της για την ακρίβειαν, αυτός ο λαός των σχεδόν πενήντα εκατομμυρίων δικαιούται και αυτός της εκκλησιαστικής του ανεξαρτησίας, της αυτοκεφαλίας, και η Μητέρα Εκκλησία με στοργή και με αγάπη θέλησε να θεραπεύσει το σχίσμα, το οποίο δημιουργήθηκε εκεί, όχι εξ υπαιτιότητός της αλλά εξ υπαιτιότητος άλλων, και να επαναφέρει τους Ουκρανούς Ορθοδόξους αδελφούς μας εις την κανονικότητα και εις την Κοινωνία μετά πασών των Αγίων Ορθοδόξων Εκκλησιών».
