Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει, ως γνωστόν τη Κυπριακή Δημοκρατία, με συνέπεια να μην αναγνωρίζει ούτε τον εναέριο, ούτε τον θαλάσσιο χώρο της, ούτε όμως την κυπριακή ΑΟΖ. Θεωρεί μάλιστα την πλούσια σε κοιτάσματα κυπριακή ΑΟΖ ως προέκταση της δικής της ΑΟΖ, κάτι όμως που δεν αναγνωρίζεται από καμιά άλλη χώρα.
Από το 1974 έβαλε στο στόχαστρό της το FIR Λευκωσίας, δηλαδή τον εναέριο χώρο της Κύπρου, ο οποίος είναι ένας προνομιακός χώρος, όπως θα δούμε παρακάτω.
Το σύνολο των τουρκικών παραβιάσεων-παραβάσεων στο FIR Λευκωσίας κυμαίνεται στις 1.200 ετησίως. Χαρακτηριστική η απότομη μείωση των δραστηριοτήτων τον Ιούλιο – Αύγουστο του 2016, περίοδο του πραξικοπήματος στην Τουρκία, όταν ο Ερντογάν «καρατόμησε» όλους τους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας μέχρι να διαπιστώσει ποιοι είναι μαζί του. Επίσης, έκδηλη είναι η απουσία των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών από το FIR Λευκωσίας κατά τη διάρκεια των κοινών αεροπορικών ασκήσεων Κύπρου – Ισραήλ.
Γιατί όμως είναι προνομιακά τα όρια του FIR Λευκωσίας και γιατί τα ορέγεται η Αγκυρα;
Σύμφωνα με ανάλυση της εφημερίδας «Σημερινή» τα όρια του FIR Λευκωσίας καθορίστηκαν το 1959, την περίοδο που η Κύπρος αποτελούσε αγγλική αποικία, δηλαδή αρκετά αργότερα από την προσχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας στον ICAO το 1947. Στη συνέχεια, μετά την ανεξαρτησία παρέμειναν τα ίδια με την προσχώρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 18 Δεκεμβρίου του 1961, κατά τις εργασίες τις 14ης συνάντησης του Οργανισμού στη Ρώμη. Το FIR Λευκωσίας έχει έκταση 175.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ήτοι 19 φορές την έκταση του Εθνικού Εναέριου Χώρου.
Συνορεύει με άλλα 6 FIR, ήτοι Δυτικά με το FIR Αθηνών, Βόρεια με το FIR Άγκυρας, Βορειοανατολικά με το FIR Δαμασκού, Ανατολικά με το FIR Βηρυτού, Νοτιοανατολικά με το FIR Τελ Αβίβ και Νότια με το FIR του Καΐρου. Η δυσανάλογη έκταση του FIR Λευκωσίας, σε σχέση με το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, οφείλεται στο γεγονός ότι οι Άγγλοι αποικιοκράτες είχαν καταφέρει, λόγω της επιρροής τους μέσα στις δομές του ICAO, να καθοριστούν τα σημερινά όρια του FIR Λευκωσίας με σκοπό τον έλεγχο, αλλά και την οικονομική εκμετάλλευση των πτήσεων στη γεωστρατηγική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.