«Ο Τάρεκ Αλ Ουαζίρ είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός στην Έσση. Μερικοί τον βλέπουν ήδη ως τον επερχόμενο πρωθυπουργό στην Έσση. Πώς το καταφερε αυτο;» διερωτάται η γερμανική Die Zeitung.
O Ταρέκ Αλ Ουαζίρ στέκεται σε μια μικρή σκηνή στο Ostend της Φρανκφούρτης, φορώντας μαύρο παντελόνι και ένα πουκάμισο. Τα λευκά του μαλλιά λάμπουν , η φωνή του είναι ήσυχη και σταθερή. Μιλάει στο πλήθος με το χέρι του να κινείται προς τα πάνω και προς τα κάτω στο ρυθμό των λόγων του. Εάν δεν το γνωρίζαμε καλύτερα, θα μπορούσαμε να τον θεωρήσουμε ως ένα …τραπεζίτη. Έναν από εκείνους τους ανθρώπους που αποφασίζουν για την επόμενη μεγάλη συμφωνία σε έναν από τους οικονομικούς πύργους της πόλης.
Αλλά ο Ταρέκ δεν είναι τραπεζίτης, φυσικά. Είναι ένας Πράσινος, σπούδασε πολιτικός επιστήμονας και σήμερα είναι ο κορυφαίος υποψήφιος για τις αυριανές εκλογές στην Έσση. Από το 2013, ο Aλ Ουαζίρ είναι υπουργός της Έσσης, είναι υπεύθυνος όχι μόνο για την οικονομία και την ενέργεια, αλλά και για τις μεταφορές. Το όραμά του: Ένα καλά αναπτυγμένο σύστημα λεωφορείων και τρένων, ώστε να μην υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση στους δρόμους του κρατιδίου.
Για πέντε χρόνια, οι Πράσινοι συγκυβερνούσαν αθόρυβα ως νεαροί εταίροι με τη συντηρητική Χριστιανοδημοκρατική Ένωση στην Έσση. Σήμερα οι Πράσινοι βρίσκονται στις δημοσκοπήσεις στο ίδιο επίπεδο με το SPD.
Με αυτή τη δύναμη, οι Πράσινοι θα μπορούσαν -αν κατακτήσουν τη δεύτερη θέση μπροστά από τους Σοσιαλδημοκράτες- να δουν τον Αλ Ουαζίρ να γίνεται ακόμη και πρωθυπουργός.
Μια θέση που δεν θα ενοχλούσε φυσικά τον φιλόδοξο πολιτικό. Αλλά αν τον θέλει, τότε θα πρέπει να κάνει μια δύσκολη τριμερή συμμαχία: με την Αριστερά, την FDP ή τους Σοσιαλδημοκράτες.
Ο Ταρέκ Αλ Ουαζιρ -γιος Γερμανίδας καθηγήτριας και ενός διπλωμάτη της Υεμένης, γεννήθηκε στο Όφενμπαχ πριν 47 χρόνια. Οι γονείς του πήραν νωρίς διαζύγιο και το αγόρι μεγάλωσε με τη μητέρα του. Ως νέος μετείχε στις διαδηλώσεις μαζί της εναντίον της κατασκευής διαδρόμου δυτικά του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης -οι διαδηλώσεις αυτές ήταν ένας λόγος για την ίδρυση των Πρασίνων τον Ιανουάριο του 1980.
Στην ηλικία των 14 ετών, ο Αλ Ουαζίρ παρακολούθησε το γερμανικό σχολείο στην Υεμένη για ένα χρόνο. Επέστρεψε στο Όφενμπαχ και σύντομα ξεκίνησε μια πολιτική σταδιοδρομία: Στα 18 του εντάχθηκε στους Πράσινους επειδή ήθελε να αγωνιστεί ενάντια στον δεξιό λαϊκισμό, όπως λέει. Στα 24 του είναι μέλος του τοπικού Κοινοβουλίου -μια υποψηφιότητα που ήταν αρχικά μια «τρελή ιδέα», όπως λέει. Το 2000, σε ηλικία 29 ετών, είναι εκ των ηγετών των Πράσινων.
Όταν στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας ο τότε πρωθυπουργός της Έσσης Ρόλαντ Κοχ κάνει εκστρατεία κατά της διπλής υπηκοότητας, ο Αλ Ουαζίρ, ο οποίος έχει γερμανική και υεμενική ιθαγένεια, γίνεται από τους σκληρότερους επικριτές του.
Ηγέτης των Πράσινων πλέον, προσπάθησε αρχικά να προωθήσει μια συμμαχία με το SPD και την Αριστερά στις τελευταίες εκλογές με στόχο την ανατροπή του CDU. Η συμμαχία αυτή απέτυχε και ο Αλ Ουαζιρ διαπραγματεύθηκε με το CDU και τελικά συνεργάζεται με τους πρώην αντίπαλους του
Ορισμένοι υποθέτουν ότι επιδιώκει μια τακτική σχέση με την εξουσία. Η μητέρα του εξακολουθεί να αντιδρά που ο γιος της συγκυβερνά με τους Χριστιανοδημοκράτες. Την ίδια ώρα η σχέση του με το SPD δεν είναι η καλύτερη. «Εργάστηκα 13 χρόνια για να κυβερνήσω με τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά τελικά δεν καταφέραμε να πάρουμε την πλειοψηφία» λέει ο Αλ Ουαζίρ και διερωτάται: «Πόσο καιρό θα έπρεπε να περιμένουμε για διαμορφώσουμε μια πολιτική εξουσίας;»
