Ατυχώς, ατυχέστατα, η πορεία του κυβερνητικού σκάφους της Παιδείας και με εναλλακτικούς συγκυβερνήτες τους κ.κ. Νίκο Φίλη και Κώστα Γραβρόγλου, χτυπάει το πλοίο, από ξέρα σε ξέρα, με αδιόρθωτα και επικίνδυνα για βύθιση χτυπήματα και ρήγματα.
Αυτή η κακοδαιμονία ξεκίνησε, με δικτατορικές διαδικασίες, με την κατάργηση, από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, του νόμου-πλαισίου για την Παιδεία 4009/2011 της Άννας Διαμαντοπούλου, που υπερψηφίσθηκε από 250 βουλευτές!
Αυτός, ο ιστορικός και κοινής αποδοχής νόμος, έθετε τέρμα όχι μόνο στο αρεστό στους Συριζαίους καθεστώς των εγκάθετων «ημετέρων» τους, ισόβιων φοιτητών, αλλά και θεμελίωνε και καθιέρωνε μια νέα εποχή για την Ελλάδα, στις επιστημονικές κοσμοπολιτικές κατακτήσεις.
Η ανατροπή αυτού του νόμου, ήταν αποτέλεσμα των ξεπερασμένων ή συντηρημένων με ναφθαλίνη αριστερίστικων ιδεοληψιών του κυβερνο-Σύριζα, που εκφράζουν οι διαδοχικές υπουργικές θητείες των κ.κ. Ν. Φίλη και Κ. Γαβρόγλου.
Οι ιδεοληψίες αυτές, αποκηρύχθηκαν, ως αντιρρησιακές παθογένειες του πρώιμου κομμουνιστικού κινήματος, από τον ίδιο τον θεμελιωτή του υπαρκτού «επιστημονικού» σοσιαλισμού, τον Βλαδίμηρο Ιλίτς Λένιν, στην περιώνυμη μελέτη του, του 1920, με τον εμπαικτικό τίτλο «Αριστερισμός, η παιδική αρρώστια του κομμουνισμού».
Δεν είναι τυχαίο, ούτε και συμπτωματικό ότι, ο ευρηματικός αυτός τίτλος του βιβλίου, τάραξε και ταράζει ακόμη και σήμερα, το πηχτό τέλμα του ψευδο-επαναστατικού και μικρονοϊκού, αντικοινοβουλευτικού μηδενισμού, που κρύβεται κάτω από την σιδερένια πανοπλία του απόκοσμου σταλινισμού-νεοσταλινισμού. Όπως δεν είναι και συμπτωματικό και τυχαίο, το ότι στα μέχρι σήμερα ανασχηματισμένα υπουργικά συμβούλια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνυπάρχουν, με τους έστω λίγους και κατ’ επίφασιν φιλοκοινοβουλευτικούς και υπουργοί διαπρύσιοι, φανατικοί και ένθερμοι συνήγοροι υπεράσπισης, διαβόητων αναρχο-αριστεριστών, γιατί όχι και αιματοβαμμένων τρομοκρατών και εχθρών της Δημοκρατίας.
Και τώρα επιστροφή στον αξιότιμο κύριο Γαβρόγλου, με την ατυχή imitation του Νιτσεϊκού μουστακιού του…
Τίθενται λοιπόν στον εκ Κωνσταντινουπόλεως ομογενή μας υπουργό, τα ακόλουθα ερωτήματα:
1) Γιατί δέχεται αδιαμαρτύρητα, τη μετατροπή των ΑΕΙ από άσυλα των διδασκόντων καθηγητών και διδασκομένων φοιτητών και φοιτητριών, σε άσυλα για διακινητές και χρήστες ναρκωτικών, αλλά και για τρομοκράτες… «κατοίκους» των πανεπιστημιακών κτιρίων των ΑΕΙ, που έχουν μετατρέψει ολόκληρες αίθουσες των διδακτικών μεγάρων σε ιδιωτικά καταλύματα, με τεκέδες ναρκομανών, σε εργαστήρια εκρηκτικών υλών, γιατί όχι και σε αναρχοαυτόνομα, αλά Ρουβίκωνα γραφεία υποδοχής και «ιδεολογικής» καθοδήγησης των φοιτητών;
2) Γιατί ο κ. Γαβρόγλου, στο αίτημα του φοιτητόκοσμου, να εκκενωθούν τα ΑΕΙ από όλα τα παραπάνω παράνομα και αντικοινωνικά αποβράσματα, απάντησε, με έκδηλη αναλγησία, ότι την προάσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου, από τα πρόσωπα αυτά, πρέπει να την αναλάβουν … ρωμαλέοι φοιτητές; Τι υπονοεί ο ερίτιμος υπουργός, με τον ψευδονιτσεϊκό μύστακα; Ότι οι φιλειρηνικοί και φιλομαθείς φοιτητές και φοιτήτριες, πρέπει να εξασκηθούν σε αιματηρές, ακόμη και θανατηφόρες αναμετρήσεις με κουκουλοφόρους, ή και με καθάρματα οπλισμένα με σπασμένα μπουκάλια και σιδηρογροθιές; Ή μήπως εννοεί, ότι οι φοιτήτριες πρέπει να μάθουν ζίου-ζίτσου για ν’ αντιμετωπίζουν τραμπούκους, γιατί όχι και βιαστές; Άριστο το μάθημα Γαβρογλουπούλιας παιδαγωγικής!
3) Γιατί ο υπουργός Παιδείας δεν παρενέβη στην αστυνομία, υπέρ των πρυτανικών αρχών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, όταν αυτές ζήτησαν, αλλά ματαίως, τη συνδρομή της Δημόσιας Τάξης, για την εκδίωξη, από το ΑΠΘ, των διακινητών και χρηστών ναρκωτικών, αλλά και των ομάδων αναρχικών και τρομοκρατών;
4) Γιατί ο κ. Γαβρόγλου, όταν πήρε την πρώτη κρυάδα από τα γεγονότα του ΑΠΘ και μόλις έμαθε ότι η πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ (του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών), έβαλε λουκέτο στη Σχολή, για να σταματήσει να είναι κατοικία εμπόρων και διακινητών ναρκωτικών, αλλά και κουκουλοφόρων, γιατί λοιπόν μετά το έσχατο αυτό μέτρο της πρυτανείας, ο υπουργός Παιδείας επρότεινε στον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, να επισκεφθούν μαζί την υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Παπακώστα, για την κάθαρση του Πανεπιστημίου από όλα αυτά τα κακοποιά στοιχεία; Μήπως διότι πιθανόν να ήθελε να …μετριάσει την εικόνα ενός υπουργού κατά το μάλλον… ως διακριτικού φίλου κάποιων «ζωηρών και άκακων» ισόβιων φοιτητών, ή κακοποιών; Κάπως έτσι δεν συμπεριφέρθηκε και ο κ. Νίκος Βούτσης, όταν υπό την ιδιότητα του Προέδρου της Βουλής, οδήγησε τους εισβολείς του Ρουβίκωνα στο Κοινοβούλιο… φιλικά προς την έξοδο του μεγάρου, φροντίζοντας μάλιστα να τους στείλει στο σπίτι τους με τα περιπολικά της ΕΛΑΣ;
Ένα εξίσου σημαντικό κεφάλαιο, ενδεικτικό της ακαταλληλότητας του κυρίου Γαβρόγλου, να προασπίζεται το κύρος και το γόητρο της ελληνικής Παιδείας, είναι ορισμένα λογοκριτικά ψαλιδίσματα σε σημαντικά κεφάλαια της διδασκόμενης στη Μέση Εκπαίδευση ύλης, που αφορούν τα ελληνικά γράμματα αλλά και την ελληνική ιστορία, γιατί όχι και τον μείζονα ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Από πού έως πού κύριε Γαβρόγλου, εκτοπίζετε τα λατινικά, που μαζί με την ελληνική γραμματεία αποτελούν το θεμέλιο, για τη διαμόρφωση της γλωσσικής ταυτότητας, στη συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αλλά και του Νέου Κόσμου; Με ποιο άραγε αντίβαρο, ισοσταθμίζετε αυτή την ανόητη «επιστημονική» αβαρία; Μήπως με τα… σερβο-βουλγάρικα «μακεδονικά» του Ζάεφ και του Ντιμιτρόφ, ή με τα τουρανικά του Ερντογάν; Και αυτά βέβαια, μήπως για χάρη της ειρηνικής και αδελφικής συνύπαρξης με τους Τούρκους ξεναγούς που αλχημιστικά ταυτίζουν στους ξένους τουρίστες, τα ελληνικά πολιτιστικά μνημεία της Ιωνίας με… τουρκικά;
Είναι κοινή πλέον η πεποίθηση, στη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, ότι κάποιες έννοιες κορυφαίας ηθικής ευθύνης, αλλά και ευθιξίας, όπως οι λέξεις «συγνώμη» ή «παραίτηση», αυτές λοιπόν οι έννοιες, δεν είναι μόνον άγνωστες στο νοσηρό ιδεοληπτικό λεξιλόγιο του αριστερίστικου νεοσταλινικού κυβερνώντος παλιμπαιδισμού, αλλά και συστηματικά τις αφορίζουν οι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο χέρι σας λοιπόν, εξοχότατε υπουργέ Παιδείας, είναι, μετά από όλη αυτή την πορεία του κυβερνητικού σκάφους, που νομοτελειακά οδηγείται προς τη συντριβή του, να ρίξετε άγκυρα στο πρώτο λιμάνι, σώζοντας όχι μόνο το συντετριμμένο σκάφος, αλλά και την αξιοπρέπειά σας.
Υ.Γ.: Τι να πει έπειτα κανείς και για τον, με δική σας πρωτοβουλία και ύστερα από πιέσεις του Ερντογάν, εξαναγκασμό σε παραίτηση, των δύο μουφτήδων της Θράκης, για ν’ αντικατασταθούν από μουφτήδες της επιλογής του θλιβερού νεο-σουλτάνου; Θου Κύριε, προς το παρόν, φυλακήν τω στόματί μου…