Είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι οι προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων αποτέλεσαν και αποτελούν μια ανεξέλεγκτη μαύρη τρύπα.Η αδιαφάνεια και οι μίζες είναι μια γενικευμένη πρακτική κι όχι μόνο στη χώρα μας.Κι όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.
Η προφυλάκιση Παπαντωνίου είναι μια ακόμα σαφής ένδειξη ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Πολύ περισσότερο που έρχεται ως συνέχεια της ιστορίας Τσοχατζόπουλου .Ο πρώην υπουργός, που αρνείται κατηγορηματικά τις κατηγορίες που του αποδίδονται, έχει φυσικά ,όπως κάθε κατηγορούμενος το τεκμήριο αθωότητας.
Όφειλε ωστόσο να έχει προστατεύσει εγκαίρως πιο ουσιαστικά και αποτελεσματικά τον εαυτό του και κυρίως τους πολίτες και την παράταξη που του εμπιστεύθηκαν μια σειρά κορυφαία αξιώματα.Οι ανακριτές και εισαγγελείς που χειρίστηκαν την υπόθεση έκριναν ως μη πειστικές τις εξηγήσεις που έδωσε.Μένει να αποδειχθεί και επί της ουσίας ότι οι κατηγορίες που του αποδίδουν είναι τεκμηριωμένες και βάσιμες.
Η δικαιοσύνη όμως οφείλει να ξεκαθαρίσει τάχιστα την υπόθεση. Όλη η αλήθεια πρέπει να έλθει το γρηγορότερο στο φως , για να σταματήσουν και τα πολιτικά παιγνίδια που χρόνια τώρα τραυματίζουν βαρύτατα, συνολικά, το πολιτικό σύστημα. Όσοι είναι πραγματικά ένοχοι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονταν να πληρώσουν,μήπως και τελειώσουμε κάποτε με αυτή την ατέλειωτη σπερμολογία που δικάζει και καταδικάζει με φήμες .
Γιατί όπως είναι πρόκληση για το κοινό περί δικαίου αίσθημα να κατηγορείται ένας πρώην υπουργός για δωροδοκία,άλλο τόσο πρόκληση για το κράτος δικαίου είναι να βγαίνει ένας εν ενεργεία υπουργός να ζητά φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων του, για να κερδίσει το κόμμα του τις εκλογές.
Αρκετά έχει τρωθεί το πολιτικό σύστημα από παλιές και νέες αμαρτίες αλλά και η δικαιοσύνη από εξωθεσμικές παρεμβάσεις .Γιατί όλο αυτό το κλίμα απαξίας και υπονόμευσης το μόνο που πετυχαίνει είναι να πριμοδοτεί τους εχθρούς της δημοκρατίας.Όλα στο φως λοιπόν γρήγορα ,μήπως και αρχίσουμε να βλέπουμε το μέλλον και όχι να βουλιάζουμε μονίμως στις φαυλότητες του παρελθόντος.
