Αυτός ο περίεργος συνωστισμός προσωπικοτήτων του διεθνοπολιτικού στερεώματος, γύρω από την ασθενέστατης, τεχνητής, πολιτικής, λαϊκής αναγνώρισης ελληνο-σκοπιανή κυβερνητική δυάδα Τσίπρα-Ζάεφ, αλλά και την προσκολλημένη σε αυτούς έτερη επιπόλαιη διπλωματική δυάδα Κοτζιά-Ιβάνοφ, όλος λοιπόν αυτός ο πλειστηριασμός για την …κατάκτηση του θλιβερού αλυτρωτικού «κάστρου» των Σκοπίων, από το ουσιαστικά αντιευρωπαϊκό ΝΑΤΟ και τους προσκολλημένους σε αυτό ψευδοευρωπαίους δορυφόρους, είναι νομοτελειακά βέβαιο, ότι θ’ αποδειχτεί, κάτι ανάλογο προς τους στίχους της ρουμελιώτικης δημοτικής μούσας: «Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρυσό κριάρια (…) και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παλικάρια…».
Με άλλα λόγια, πολύς θόρυβος για το τίποτα, από τους πλασιέ, τους περιοδεύοντες εμπορικούς αντιπροσώπους, για την εγκατάσταση θερμοπολεμικού εξοπλισμού της βορειοατλαντικής «συμμαχίας» στο ανέκαθεν μαλακό υπογάστριο της νότιας Ευρώπης, στην, κατά την έκφραση του ίδιου του Ζόραν Ζάεφ bure baruta (πυριτιδαποθήκη) των Βαλκανίων…
Τα μυαλά της ελληνοσκοπιανής δυάδας Τσίπρα-Ζάεφ, έχουν πάρει τόσο αέρα, από τις υστερόβουλες θωπείες αλλά και τις «σωφρονιστικού» χαρακτήρα πιέσεις των…πολιορκητών του «κάστρου» των Σκοπίων, ώστε τα αυτόκλητα δύο …πρωτοπαλίκαρα της «αναμόρφωσης» των Βαλκανίων, να μοστράρουν σαν κάτι ανάλογο του λατινοαμερικάνου γενάρχη Σίμον Μπολιβάρ και του αντίστοιχου Ιταλού δημεγέρτη και ενωτικού επαναστάτη Τζουζέπε Γκαριμπάλντι.
Όμως, πίσω από αυτές τις ρεκλάμες, είναι πασίδηλο, ότι αποκαλύπτονται δύο χαμηλοτάτου διαμετρήματος αριβίστες, καιροσκόποι και ματαιόδοξοι καριερίστες, που δεν διστάζουν με τα ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα της ερήμην των δύο κοινοβουλίων και λαών εκρηκτικής «συμφωνίας των Πρεσπών», να εμπαίζουν τους λαούς της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ. Χωρίς βέβαια να υπολογίζουν ότι οι εμπαιγμοί αυτοί, τους έχουν ήδη γυρίσει μπούμερανγκ από τους ίδιους τους εξαπατημένους γείτονες λαούς.
Αλλά τα δημοσκοπικά σημεία της λαϊκής αποδοκιμασίας της ελληνοσκοπιανής κυβερνώσας δυάδας, ελάχιστα προκαλούν το όνειδος και την ντροπή και στα δύο «πρωτοπαλίκαρα» του διασυρμού, μέσα από συμφωνίες μαϊμούδες, της παμβαλκανικής ενότητας, όπως την ύμνησε αλλά και μαρτύρησε γι’ αυτήν ο γενάρχης μας Ρήγας Φεραίος.
Και οι δύο νεοσσοί αυτής της «γιαλαντζί» ελληνοσκοπιανής «συναδέλφωσης», αντί ν’ αναβαπτισθούν στην κολυμβήθρα της λαϊκής ετυμηγορίας, είτε σαν έντιμοι ηττημένοι, είτε σαν πλειοψηφικά δικαιωμένοι, προτιμούν και οι δυο τους να μηχανεύονται, να βρίσκουν καινούργια δεκανίκια για την πολιτική αναστήλωσή τους, με ατέλειωτες ικετευτικές περιοδείες στις αυλές των άπληστων μεγάλων δυνάμεων. Έστω και με non paper υποσχέσεις για ξεπουλήματα εθνικής κυριαρχίας με μετατροπή των δύο γειτονικών επικρατειών σε bure baruta, σε νέα πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων. Τρανή απόδειξη αυτής της μειοδοτικής εκστρατείας, η υπόσχεση του Πάνου Καμμένου για πολλαπλασιασμό των αμερικανικών πολεμικών βάσεων και σε πολλά άλλα γεωστρατηγικά σημεία της ελληνικής χερσονήσου.
Σε όλο αυτό το θέατρο του διχαστικού ψυχροπολεμικού παραλόγου, που τον ενσαρκώνουν τα υστερόβουλα αντίπαλα διπλωματικά στρατόπεδα και οι ποικιλώνυμοι πράκτορές τους, οι δύο όμοροι γειτονικοί λαοί έχουν ήδη δώσει την απάντησή τους: Η χώρα μας, χωρίς καμία κυβερνητική καθοδήγηση, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των ξένων επενδυτών στην πΓΔΜ, με συνολικές επενδύσεις κατά την τελευταία δωδεκαετία άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.
Συνολικά, οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται, στη FYROM, προσεγγίζουν τις 200. Επίσης 650 ελληνικές επιχειρήσεις αναπτύσσουν σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα προς επιχειρηματίες της γειτονικής χώρας. Αλλά, όπως σημειώνουν εκπρόσωποι του Διεθνούς Συμβουλίου Επενδυτών, στα Σκόπια, οι γέφυρες επικοινωνίας που δημιουργούνται μέσω της επιχειρηματικότητας, όσο δύσκολα χτίζονται, άλλο τόσο εύκολα γκρεμίζονται με την υποδαύλιση των διπλωματικών αδεξιοτήτων και της επεκτατικής γεωστρατηγικής απληστίας.
Επιπλέον, κάθε χρόνο συρρέουν τόσο στα ελληνικά κοσμοπολίτικα τουριστικά και εμπορικά κέντρα, δεκάδες χιλιάδες Σκοπιανοί γείτονες, ξοδεύοντας αφειδώς τα χρήματά τους στις ελληνικές επιχειρήσεις.
Συμπέρασμα: Η δυάδα Τσίπρα-Ζάεφ και η προσκολλημένη σε αυτήν έτερη δυάδα Κοτζιά-Ιβάνοφ, τελικά αποδεικνύονται όχι μόνον «έρμοι και μόνοι», αλλά και πολιτικώς άστεγοι, σε δύο γειτονικές βαλκανικές κοινωνίες που θα τους άξιζε μια απείρως πιο αποτελεσματική εκπροσώπηση.
