Η ΕΣΗΕΑ αποφάσισε να βγάλει καταγγελία για τις απολύσεις στην Alter Ego Media.
Από μία άποψη λογικό, γιατί είναι ένας συνδικαλιστικός φορέας και θα πρέπει από θέση αρχής να είναι αντίθετος σε κάθε απόλυση εργαζομένου.
Από την άλλη, όμως, η ΕΣΗΕΑ ιστορικά διεκδίκησε να είναι κάτι παραπάνω. Να μπορεί να μιλάει εξ ονόματος του ευρύτερου χώρου της δημοσιογραφίας. Να μπορεί να μιλάει ως η «συνείδηση» των ΜΜΕ και ως ο φορέας που δεν υπερασπίζεται απλώς κάποια εργασιακά συμφέροντα αλλά την συνολική επαγγελματική ακεραιότητα του χώρου της δημοσιογραφίας.
Όμως, εάν ισχύει αυτό, τότε θα έπρεπε να θυμάται μερικά πράγματα ακόμη.
Στα μέσα ενημέρωσης το κλειδί είναι η ανεξαρτησία.
Και η ανεξαρτησία στην γνώμη και στο ρεπορτάζ περνάει μέσα από την οικονομική ανεξαρτησία.
Και οικονομική ανεξαρτησία σημαίνει ΜΜΕ που δεν εξαρτώνται ούτε από τις τράπεζες ούτε από τους ιδιοκτήτες τους, γιατί τότε και αυτοί θα κάνουν παρεμβάσεις και η ανεξαρτησία θα πηγαίνει περίπατο.
Αυτό, όμως, σημαίνει ΜΜΕ που θα μπορούν τουλάχιστον να ισοσκελίζουν έσοδα και έξοδα. Διαφορετικά αρχίζουν τα δύσκολα.
Κάποτε τα ΜΜΕ είχαν μεγάλες κερδοφορίες. Κάποτε μπορούσαν να αντέχουν αργομισθίες ή ακόμη και κάθε λογής «εξυπηρετήσεις» απλώς και μόνο με τις πωλήσεις τους και τη διαφήμιση που μπορούσαν να συγκεντρώνουν.
Σήμερα δεν τις έχουν και για αυτό το λόγο αναγκαστικά πρέπει ο παράγοντας κόστος να υπολογίζεται.
Εκτός και εάν μας βολεύει να έχουμε ελλειμματικά ΜΜΕ που ζουν απλώς και μόνο επειδή οι ιδιοκτήτες τους ρίχνουν χρήμα για να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν ως εργαλεία επιρροής.
Όμως, θα περίμενε κανείς από την ΕΣΗΕΑ να έχει και μια πιο ολοκληρωμένη αντίληψη των πραγμάτων.
Γιατί δεν αναφέρει ότι μέσα σε έναν χρόνο όχι μόνο στάθηκαν στα πόδια τους τα μέσα του τέως ΔΟΛ, αλλά και ανανεώθηκαν και εκσυγχρονίστηκαν και απέκτησαν και νέα ένθετα περιοδικά;
Γιατί δεν είναι σημείο αναφοράς ότι οι εργαζόμενοι πληρώνονται στην ώρα τους με την Alter Ego Media στην ιδιοκτησία του πρώην ΔΟΛ; Εργαζόμενοι που ήταν για μήνες απλήρωτοι, όπως είναι αυτή την εποχή οι περισσότεροι συνάδερφοι τους σε άλλα ΜΜΕ.
Γιατί δεν στέκεται στο ότι μετά από πολλά χρόνια ανανεώθηκαν και σχεδιάστηκαν εκ νέου όλες οι ιστοσελίδες, έκαναν άλματα στην επισκεψιμότητα και αποφέρουν νέα έσοδα;
Γιατί αποσιωπά ότι έγινε μια μεγάλη επένδυση και ένα νέο άνοιγμα προς το χώρο της τηλεόρασης, μία γεύση του οποίου δόθηκε με τον ενημερωτικό μαραθώνιο την ημέρα του δημοψηφίσματος στην ΠΓΔΜ.
Γιατί η ανακοίνωση δεν αναφέρει ότι όλα αυτά δημιούργησαν νέες θέσεις εργασίας και ότι αυτή τη στιγμή ο όμιλος Alter Ego απασχολεί περισσότερους εργαζομένους και περισσότερους δημοσιογράφους από ό,τι όταν επαναλειτούργησε τα ΜΜΕ του πρώην ΔΟΛ;
Κοντολογίς, δεν αναφέρει η ανακοίνωση ότι σε αντίθεση με άλλα «μαγαζιά», η Alter Ego επενδύει, κοιτάζει προς το μέλλον, , δημιουργεί νέες πλατφόρμες και πρωτοπορεί στο άνοιγμα νέων πεδίων για τα ελληνικά ΜΜΕ, πεδίων που θα δημιουργήσουν και νέες θέσεις απασχόλησης;
Μήπως ενοχλεί την ΕΣΗΕΑ ότι κόπηκαν οι αργομισθίες από την Alter Ego Media που υπήρχαν στον πρώην ΔΟΛ; Θα την ενοχλήσει αν υπάρξουν και άλλες αργομισθίες που θα πάψουν να υπάρχουν;
Όλα αυτά είναι ή δεν είναι σημαντικά σε ένα τοπίο στα ΜΜΕ στο οποίο μετρούσαμε μέχρι πρότινος μόνο απώλειες;
Η ΕΣΗΕΑ που αποφάσισε να ασχοληθεί με την Alter Ego δεν έκανε ποτέ έναν απολογισμό για το πώς έδωσε και έχασε μάχες σε άλλα μαγαζιά απέναντι σε εργοδότες πραγματικά ανάλγητους και κυνικούς.
Ούτε απολογήθηκε ποτέ για το πώς για χρόνια κρατούσε έξω από τις γραμμές της, τους εργαζομένους στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, έχοντας νοοτροπία κλειστού κλαμπ, για να τους αποδεχτεί απλώς και μόνο μπας και σωθεί προσωρινά ο ΕΔΟΕΑΠ και οι συντάξεις των ήδη συνταξιούχων (αρκετοί εκ των οποίων ούτε που ήθελαν να ακούσουν για άνοιγμα της ΕΣΗΕΑ στο σύνολο των ανθρώπων που εργάζονταν ως δημοσιογράφοι).
Ούτε έκανε αυτοκριτική η ΕΣΗΕΑ για το ότι δεν ασχολήθηκε πραγματικά με το μέλλον του Τύπου και των ΜΜΕ και δεν έκρουσε έγκαιρα τον κώδωνα του κινδύνου όταν έβλεπε μαγαζιά να μετατρέπονται σε μικροσυστήματα εξουσίας που κοιτούσαν το παρελθόν και όχι το μέλλον.
Το ξαναλέω: κάθε συνδικάτο έχει υποχρέωση να καταγγείλει οποιαδήποτε απόλυση, γιατί κανένας συνάδελφος δεν είναι περιττός.
Και ευθύνη των διευθύνσεων των ΜΜΕ είναι να δίνουν εξηγήσεις και στον κλάδο και στο συνδικάτο γιατί αναγκάστηκαν να κάνουν απολύσεις.
Μόνο που ταυτόχρονα ευθύνη και του συνδικάτου και του κλάδου είναι να έχει επίγνωση της πραγματικότητας, των δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων που υπάρχουν, του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος και του πώς θα συνεχίσουν να υπάρχουν ΜΜΕ με ανεξαρτησία, ποιότητα και εγκυρότητα.
