Η μεγάλη πτώση στις μετοχές των ελληνικών τραπεζών μετά τη γενικευμένη επίθεση που δέχθηκαν στο χρηματιστήριο, αποτελεί μια ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη. Εδώ και αρκετές εβδομάδες, χωρίς εμφανή λόγο, δέχονται τρομακτική πίεση με συνέπεια να έχουν απολέσει μεγάλο μέρος της κεφαλαιοποίησης τους, καθιστώντας έτσι εξαιρετικά δύσκολη την επίτευξη των στόχων που έχουν συμφωνήσει με τις ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές.
Το μεγάλο πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών είναι γνωστό εδώ και καιρό. Είναι η πληγή των κόκκινων και γενικότερα των προβληματικών δανείων που φτάνουν στο 45% του ενεργητικού τους. Ο στόχος που έχει τεθεί για μείωση τους σχεδόν κατά 60% μέσα στα επόμενα τρία χρόνια,παρά τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει, είναι εξαιρετικά δύσκολος. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα χρειάζεται χρόνο για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να επανέλθει σε μια κανονικότητα.
Μπορεί το υπουργείο Οικονομικών να θεωρεί, ότι οι χθεσινές απώλειες να οφείλονται σε συγκυριακή υπεραντίδραση των αγορών, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη και πιο απειλητική. Οι αγορές γνωρίζουν τις αδυναμίες του τραπεζικού συστήματος και το εν δυνάμει πρόβλημα κεφαλαιακής επάρκειας που μπορεί να αντιμετωπίσουν καθώς ο στόχος της γρήγορης μείωσης των κόκκινων δανείων δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς απώλειες.
Το έλλειμμα εμπιστοσύνης μάλιστα επιδεινώνεται από τα γενικότερα προβλήματα ανυποληψίας που δημιουργήθηκαν από την ιστορία της Folie-Folie ή τα λάθη στον ισολογισμό της ΔΕΗ. Αν στο σκηνικό αυτό συνυπολογιστεί και το γενικότερο πολιτικό κλίμα και τις αμφιβολίες που δημιουργούνται ενόψει εκλογών, για την υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει,αντιλαμβάνεται κανείς γιατί αγορές και κερδοσκόποι έχουν βρει πρόσφορο έδαφος για δράση.
Αποτέλεσμα το καθησυχαστικό κλίμα που εκπέμπουν οι αρμόδιες εποπτικές αρχές, οι ίδιες οι τράπεζες και το κυβερνητικό επιτελείο, να μην βρίσκει, για την ώρα τουλάχιστον, ανταπόκριση στο χρηματιστηριακό παιγνίδι. Με δεδομένες και τις αναταράξεις στις διεθνείς αγορές,λόγω Ιταλίας και Τουρκίας είναι δύσκολο να αποκλιμακωθεί η πίεση.
Η επάνοδος της ομαλότητας όμως στο τραπεζικό σύστημα είναι καθοριστικός παράγοντας για να σταθεροποιηθεί η οικονομία και να αρχίσει να παίρνει τις ανάσες που χρειάζεται, για να επιτευχθούν και οι δημοσιονομικοί και αναπτυξιακοί στόχοι.Αυτή η διαρκής αιμορραγία χρειάζεται να σταματήσει το συντομότερο,αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης πρέπει να αποκατασταθεί.
Είναι υποχρέωση των ίδιων των τραπεζών, των εποπτικών αρχών,αλλά και της κυβέρνησης.
