Ο «αυτόματος» πιλότος των μνημονίων έπαυσε να μας οδηγεί. Περάσαμε στη χειροκίνητη πλοήγηση του σκάφους από την κυβέρνηση. Βέβαια, για να μην γελιόμαστε, ο «αυτόματος» πιλότος θα μας συντροφεύει για αρκετές δεκαετίες. Έχει χαράξει τις συντεταγμένες της πτήσης μας για πολλά χρόνια. Οι μνημονιακές ρυθμίσεις θα μας ακολουθούν και θα προσδιορίζουν την κοινωνικο-οικονομική πορεία του τόπου. Ο κ. Ρέγκλινγκ, επ’ ευκαιρία των δύο σεναρίων στον προϋπολογισμό για τις συντάξεις, μας θυμίζει ότι κάθε αλλαγή πολιτικής, απαιτεί συνεννόηση με τους θεσμούς!!!
Στη νέα μετα-μνημονιακή πορεία η κυβέρνηση ψάχνει για συμμαχίες. Ψάχνει πολιτευόμενους μετανάστες στα αριστερά και δεξιά. Αρκετά με τον Καμμένο. Αρκετά με τις απειλές ότι θα ρίξει την κυβέρνηση. Αρκετά με τις δηλώσεις του, που πρώτος έσπευσε να ανακοινώσει ότι το δημοψήφισμα στα Σκόπια είναι άκυρο. Η κυβέρνηση επιφυλάχθηκε με αντιφατικά μηνύματα από το ΥΠΕΞ και χαμηλούς τόνους από το Μαξίμου. Αλλά σε ριζικά αντίθετη άποψη από αυτή του μικρού «εταίρου». Η.Π.Α. – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. κ.α. συνεχίζουν να πιέζουν Σκόπια και Αθήνα να βρουν λύση.
Το πολιτικό βαρόμετρο και πάλι βαραίνει για το Μακεδονικό. Η χαμηλή προσέλευση στην κάλπη (35%) και η αποχή (65%), πέραν από τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, θέτουν ένα μείζον ζήτημα σοβαρής έλλειψης λαϊκής νομιμοποίησης. Το στοιχείο αυτό πρέπει να λάβουν υπόψη και τα Σκόπια και η Αθήνα. Αυτό το στοιχείο της έλλειψης δημοκρατικής νομιμοποίησης, της Συμφωνίας των Πρεσπών, αποτυπώνεται τόσο πολιτικά, όσο και δημοσκοπικά. Εκτός από το ΣΥΡΙΖΑ, όλος ο άλλος πολιτικός κόσμος είναι αντίθετος με τη Συμφωνία. Δυστυχώς, οι κυβερνητικοί χειρισμοί, δεν επέτρεψαν να γίνει πράξη έστω και η ελάχιστη συνεννόηση και συναίνεση με τα άλλα κόμματα. Ούτε καν με τον μικρό εταίρο (ΑΝΕΛ). Περνάμε σε μία νέα φάση εθνικού διχασμού. Και ας μην βλέπουμε τα πράγματα επιφανειακά.
Την πολιτική επικαιρότητα θα απασχολήσει για πολύ καιρό και πάλι το Μακεδονικό. Στη νέα πορεία του κυβερνητικού σκάφους, ο ένας εταίρος βρίσκεται έξω από το κάδρο της επόμενης ημέρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται μία ακροδεξιά συμμαχία. Θέλει να αναδείξει νέο πολιτικό πρόσωπο. «Κεντροαριστερό-σοσιαλδημοκρατικό» για να κερδίσει ψηφοφόρους. Να προσεγγίσει πολιτευόμενους μετανάστες. Η γραμμή πλεύσης θα είναι «Μάζευε και ας είναι και ρόγες» (και Μαριλίζα και Παπακώστα κ.α.).
Τώρα που έρχονται εκλογές, πρέπει να «φρεσκάρουμε» το ιδεολογικο-πολιτικό μας πρόσωπο. Να πάρουμε αποστάσεις από το κάδρο του «παλιού συστήματος». Μακριά από τις ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων και λιμανιών!!! Να πάρουμε απόσταση από τις μειώσεις (35%) των συντάξεων της νέας γενιάς με τον κ. Κατρούγκαλο. Να πάρουμε αποστάσεις από τον ΕΝΦΙΑ. Να μιλήσουμε για άλλα εκτός φορολογίας, εισφορών, αφορολόγητου κ.α. Χρειαζόμαστε ένα νέο «βηματισμό» δηλώνουν οι «53». Και ένα καινούριο αφήγημα έρχεται στο προσκήνιο.
Οι «53», ως αριστεροί ψάλτες, μιλάνε για «νέο βηματισμό», για «αριστερή στροφή», για «νέο ριζοσπαστισμό» για «νέο και παλιό», για «νέα προοδευτικά μέτωπα» και άλλα πολλά. Και ως πολιτικό κείμενο είναι μία καλή έκθεση ιδεών. Χάνει όμως την αξιοπιστία του, όταν έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα και με τη μέχρι σήμερα κυβερνητική πρακτική της τελευταίας τετραετίας.
Οι λεκτικές αντιστάσεις της «αριστερής» διακυβέρνησης έχουν ναυαγήσει. Μπήκατε στο σύστημα σύντροφοι μέχρι τα «μπούνια» Στροφή στο «κοινωνικό τοπίο», είναι το νέο αφήγημά σας! Τι έχει μείνει όμως όρθιο; Μήπως η λιτότητα σταμάτησε; Μήπως πιστεύετε ότι με τον «μποναμά» (φιλοδώρημα) της ΔΕΘ ότι θα αλλάξετε την κοινωνική κατάσταση; Κουράσθηκε ο κόσμος της εργασίας και οι συνταξιούχοι να ακούνε υποσχέσεις και μεγάλα λόγια.
Έργα και μέτρα δεν βλέπουνε. Το αφορολόγητο όταν φθάσει στα 5.800 που έχετε νομοθετήσει, η λιτότητα θα προχωρήσει και θα μειώσει ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα των λαϊκών τάξεων. Και οι αμφισημίες για τις περικοπές στις συντάξεις που διατυπώθηκαν και στο σχέδιο του προϋπολογισμού. Ο άδικος και παράνομος, κατά πως τα λέγατε, ΕΝΦΙΑ ζει και βασιλεύει. Και ο κατάλογος είναι ατελείωτος.
Ποιο είναι αλήθεια το κοινωνικό μοντέλο της αριστεράς; Ποιο είναι το δίκτυ της κοινωνικής προστασίας; Το νέο ασφαλιστικό σύστημα μειώνει τις συντάξεις στη νέα γενιά πάνω από 35%. Και να περιμένει ως έχει στα επόμενα 10-15 χρόνια το ύψος των συντάξεων θα αποτελεί παροχή πρόνοιας. Οι περιορισμένες παρεμβάσεις σας (στην αναμενόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού για τους νέους από 530 στα 586, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που ούτως ή άλλως θα επανέρχονταν με τη λήξη του προγράμματος) δεν αλλάζουν την κατάσταση στην αγορά εργασίας και στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων. Οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ δεν βγάζουν την ανασφάλεια, το φόβο και την αγωνία από τον ψυχισμό των πολιτών.
Τα πραγματικά προβλήματα, εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά, θολώνουν τον ουρανό και οι πτήσεις δεν είναι εύκολες. Και τα φυσικά φαινόμενα βαραίνουν το κλίμα. Από το Μάτι, στον Ξενοφώντα και τον Ζορμπά ο καιρός δεν λέει να μας αφήσει ήσυχους και ασφαλείς. Ακόμη και η αλληλεγγύη μας στο μεταναστευτικό κοντεύει να ξεθωριάσει με το κολαστήρι στη Μόρια. Αλήθεια τα οικολογικά και περιβαλλοντικά κινήματα που βρίσκονται;
Η πολυδιαφημισμένη «επιτυχία» της κυβέρνησης στο Μακεδονικό δεν πάει καλά. Ακόμη και οι πιέσεις ΗΠΑ – Ε.Ε. δεν μπορούν να αλλάξουν το κλίμα. Οι εξελίξεις και το μέλλον της συμφωνίας, βαδίζουν σε αχαρτογράφητο τοπίο.
Το «υπερ-πλεόνασμα», αποτέλεσμα κύρια της φορολογίας, των εισφορών και της λιτότητας, δεν έχει αντίκρισμα στους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Στο κρίσιμο μάλιστα αυτό πεδίο, που αφορά το μέλλον της χώρας και την ευημερία των πολιτών, το προεκλογικό κλίμα δεν βοηθάει. Κάνει επιφυλακτικούς τους επενδυτές, το πολιτικό προσωπικό ασχολείται με την επανεκλογή και την κατάκτηση της εξουσίας και τα προβλήματα λιμνάζουν.
Στο κοινωνικό πεδίο, η πραγματικότητα είναι ζοφερή. Το Δημογραφικό, η Απασχόληση και η Μετανάστευση αποτελούν τις μεγάλες πληγές που πρέπει με εθνική προτεραιότητα να αντιμετωπισθούν.
Σε βάθος μέχρι το ’30 και το ’50, ο πληθυσμός μας, όπως μας ενημερώνουν οι ειδικοί κινδυνεύει από τα 11 εκ. να βρεθεί στα 8 με 8.5 εκ.
Οι συνταξιούχοι από 2.7 εκ. σήμερα θα ξεπεράσουν τα 3 εκ.. Ο ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί από τα 5 εκ. σήμερα στα 4 εκ. Βαδίζουμε ολοταχώς σε χώρα γερόντων. Η μετανάστευση επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Δημογραφικό και Μετανάστευση επηρεάζουν άμεσα τους σχεδιασμούς στην οικονομία, την κοινωνική ασφάλιση και το μέλλον της χώρας.
Για την Απασχόληση ας μην υπερηφανευόμαστε, ότι μειώνεται η ανεργία. Το εργασιακό status που γνωρίζαμε πριν την κρίση έγινε θρύψαλα. Η πορεία μας για κοινωνική σύγκλιση με την Ε.Ε. γίνεται όνειρο θερινής νυκτός. Αποκλίνουμε συνεχώς προς το «κοινωνικό μοντέλο των Βαλκανίων». Για αυτά τα ζητήματα δεν ακούγονται και δεν διατυπώνονται προτάσεις για λύσεις. Απλά διατυπώνονται καλά λόγια και προθέσεις χωρίς αντίκρισμα. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι:
Αφού περάσαμε στη χειροκίνητη πλοήγηση, έστω και με εποπτεία του ελληνικού σκάφους, το πολιτικό σύστημα και ο πολιτικός κόσμος, ενόψει και των εκλογών, έχει ευθύνη απέναντι στους πολίτες, χωρίς διακρίσεις, να διατυπώσει τις εναλλακτικές προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων και το μέλλον της χώρας. Ο άγονος δρόμος των πολεμικών συρράξεων, σίγουρα βλάπτει τη χώρα.
Παίρνοντας υπόψη ότι όλοι βρισκόμαστε στο ίδιο σκάφος στην Ελλάδα, υπάρχει μία καθολική απαίτηση των πολιτών να υπάρξει ένα ελάχιστο επίπεδο κατανόησης, συνεννόησης και σύγκλισης των πολιτικών προτάσεων, για την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων της χώρας. Το μαύρο – άσπρο, όσο και αν φαίνεται θελκτικό στο θυμικό του κάθε ανθρώπου, δεν βοηθάει την κατάσταση που βρισκόμαστε. Ο κόσμος ψάχνει για πιλότο που θα οδηγήσει με ασφάλεια το σκάφος στον προορισμό του. Βαρέθηκε τον μονόλογο των καταγγελιών και ύβρεων.
Μία ματιά στο πολιτικό προσκήνιο και θα διαπιστώσουμε ότι ο δρόμος της συνεννόησης και της συναίνεσης έχει «κοπεί» με το μαχαίρι. Έχουν ήδη στηθεί πολιτικά στρατόπεδα στη μάχη για την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, φαντάζει ανάδελφο κόμμα στο χώρο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς.
Το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ δεν έχουν πλέον γέφυρες επικοινωνίας μαζί του. Ειδικότερα, το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζεται από το ΣΥΡΙΖΑ ως μέρος του «παλιού» και πολλάκις κατηγορείται ότι μαζί με τη Ν.Δ. ούτε λίγο, ούτε πολύ, κατέστρεψαν τον τόπο!!
Κατηγορείται επίσης το ΠΑΣΟΚ ότι κάνει «γλυκά μάτια» στη ΝΔ, αλλά ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναλαμβάνει κάποια πρωτοβουλία πολιτικής συνεννόησης. Απλά ψαρεύει κάποια στελέχη του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ και ελπίζει να συγκρατήσει τον κόσμο του, ως οπαδούς και ψηφοφόρους.
Η λογική είναι απλή. Όσο μικρότερο μείνει το ΠΑΣΟΚ, τόσο το καλύτερο για να εδραιώσει τη θέση του βασικού πόλου της κεντροαριστεράς. Αυτό πρέπει να το κατανοήσει ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, αν πραγματικά θέλει το κίνημα της Δημοκρατικής Παράταξης να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς και το πολιτικό πρόσωπο της χώρας.
Αυτή είναι η κατάσταση «μέσα» στο πολιτικό πεδίο που γίνεται όλο και πιο ρευστό και αβέβαιο. Μονάχα οι πολίτες μπορούν να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό. Όλο και γίνεται συνείδηση ότι ο τόπος ψάχνει για νέο πιλότο που μονάχη έγνοια του θα είναι η Ελλάδα και οι Έλληνες. Πιλότο που θα πλοηγήσει το σκάφος με ασφάλεια και εμπιστοσύνη.
Ο Λουκάς Αποστολίδης του Θωμά είναι δικηγόρος και πολιτικός που διετέλεσε βουλευτής Βοιωτίας με το ΠαΣοΚ και υφυπουργός Εθνικής Άμυνας
