Η κατάθεση του σχεδίου προϋπολογισμού στη Βουλή, αποτυπώνει μεν τις προθέσεις της κυβέρνησης για το θέμα της περικοπής των συντάξεων, επιβεβαιώνει όμως παράλληλα ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να ξεπεραστεί χωρίς τη συναίνεση των δανειστών μας. Είναι σαφές επίσης ότι η κυβέρνηση απέφυγε να προχωρήσει σε μια μονομερή ενέργεια, αφού γνώριζε πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις, από μια μερίδα τουλάχιστον των εταίρων μας.
Καταγράφει έτσι τη θέληση της, υποστηρίζοντας ότι και χωρίς την περικοπή των συντάξεων θα επιτευχθεί, έστω και οριακά ο στόχος του πλεονάσματος 3,5%, αλλά επί της ουσίας, παρά τα όσα υποστηρίζει, αποδέχεται ότι η δημοσιονομική πολιτική βρίσκεται υπό τον έλεγχο της τρόικας. Αυτοί θα κρίνουν αν οι παραδοχές στις οποίες στηρίζεται το σχέδιο προϋπολογισμού -ανάπτυξη 2,5%,πλεόνασμα 3,56% – μπορούν πράγματι να επιτευχθούν χωρίς να προχωρήσει το ευαίσθητο, πολιτικά θέμα, της μείωσης των συντάξεων.
Είναι προφανές επίσης ότι η τελική απόφαση που θα ληφθεί στις αρχές Δεκεμβρίου, θα έχει και πολιτικά χαρακτηριστικά, καθώς θα συνεκτιμηθεί το κλίμα που θα υπάρχει και στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία, μετά τις κάλπες του Οκτωβρίου στη Βαυαρία. Παράλληλα ρόλο στην όποια απόφαση φαίνεται ότι θα παίξει και το κλίμα που διαμορφώνεται στις αγορές, καθώς το αντίστοιχο σχέδιο προϋπολογισμού της ιταλικής κυβέρνησης, έχει αρχίσει να προκαλεί ήδη αναταράξεις που επηρεάζουν εμφανώς και τα ελληνικά ομόλογα.
Το πώς θα διαχειριστεί το κρίσιμο αυτό πρόβλημα για την εκλογική της επιβίωση, εξαρτάται όμως και από τις ισορροπίες που διαμορφώνονται στο εσωτερικό της. Αν θα επικρατήσουν δηλαδή οι φωνές της λογικής που υποστηρίζουν ότι μπορεί να λυθεί μόνο συναινετικά με τους δανειστές μας, ή αν ο κ. Τσίπρας θα ακούσει τις φωνές που επιμένουν ότι προέχουν οι εκλογικές σκοπιμότητες και οι συντάξεις δεν μπορεί και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να μειωθούν.
Αν κρίνουμε από τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα κατά του οικονομικού επιτελείου και του κ. Τσακαλώτου, ο υπόγειος πόλεμος καλά κρατεί. Αναγκαστικά λοιπόν οι συνταξιούχοι θα πρέπει να περιμένουν, μέχρι την τελευταία στιγμή, ποια πολιτική θα επικρατήσει, εντός και εκτός συνόρων, προκειμένου να μάθουν πως θα διαχειριστούν την καθημερινότητα τους από εδώ και πέρα…